hvat hendir við presti sum lýgur

Jeremias 23:1 Jeremias

Vei hirðunum, sum forkoma fylginum, ið Eg føði, og spjaða tey sundur! – sigur HARRIN.

10

Tí sigur HARRIN Gud Ísraels so um hirðarnar, ið røkta fólk Mítt: Tit hava spjatt seyð Mín sundur, stygt hann burtur og ikki hugt eftir honum. Men Eg skal heimsøkja tykkum fyri ringa atburð tykkara – sigur HARRIN.

10

Jeremias 23:3 Jeremias

Eg skal sjálvur savna leivdina av seyði Mínum úr øllum londunum, hagar Eg havi rikið hann burtur; Eg skal leiða hann aftur á hansara egna haglendi, og hann skal vera fruktbarur og nørast.

10

Rómverjabrævið 2:3 Rómverjabrævið

Men tú, menniskja, sum dømir tey, ið slíkt gera, og gert tað sjálvur, heldur tú, at tú skalt sleppa undan dómi Guds?

5

Orðtøkini 19:9 Orðtøkini

Falskt vitni skal ikki verða óstraffað, og tann, ið gongur við lygn, skal ikki komast undan.

4

Job 1:1 Job

Í Uzlandi búði maður, ið æt Job. Hann var ólastandi og rættsintur maður, ið óttaðist Gud og helt seg frá tí, sum ónt var.

3

Job 1:2 Job

Hann fekk sjey synir og tríggjar døtur;

3

Job 1:3 Job

og hann átti 7000 kríatúr av smáfæi, 3000 kamelar, 500 pør av neytum, 500 esilsryssur og ógvuliga nógvar trælir, so at hann var mektigari enn nakar annar Eysturlendingur.

3

Job 1:4 Job

Synir hansara høvdu tann sið at halda veitslu, hvør sín dag heima hjá sær, og teir sendu tá hinum trimum systrum sínum boð og buðu teimum at eta og drekka við sær.

3

Job 1:5 Job

Hvørja ferð so veitsla hevði verið hjá teimum øllum, sendi Job boð eftir teimum og halgaði tey, og árla á morgni ofraði hann brennioffur, eitt fyri hvørt teirra; tí Job segði: „Tað kann vera, at børn míni hava syndað og bannað Gudi í hjartanum.“ Soleiðis gjørdi Job hvørja ferð.

3

Job 1:6 Job

Nú bar so á ein dag, at synir Guds komu og stigu fram fyri HARRAN, og millum teirra kom eisini Satan.

3

Job 1:7 Job

HARRIN spurdi Satan: „Hvaðani kemur tú?“ Satan svaraði HARRANUM: „Eg havi farið um jørðina og reikað aftur og fram á henni.“

3

Job 1:8 Job

Tá spurdi HARRIN Satan: „Hevur tú givið tænara Mínum Job gætur? Eingin er á jørðini sum hann – so ólastandi og rættsintur maður, ið óttast Gud og heldur seg frá tí, sum ónt er.“

3

Job 1:9 Job

Men Satan svaraði HARRANUM: „Eg skal ætla, at tað er fyri einki, Job óttast Gud!

3

Job 1:10 Job

Nei, Tú hevur jú laðað garð um hann og hús hansara og alt, ið hann eigur, heilt rundanum! Handaverk hansara hevur Tú signað, og fylgi hansara breiða seg um landið.

3

Job 1:11 Job

Men rætt bert út hondina og nem við alt, ið hann eigur – vita, um hann bannar Tær ikki beint upp í eyguni!“

3

Job 1:12 Job

Tá segði HARRIN við Satan: „Gott! Alt, ið hann eigur, er í hond tíni; bert móti honum sjálvum mást tú ikki rætta út hondina!“ – So fór Satan burtur frá ásjón HARRANS.

3

Job 1:13 Job

So ein dag ið synir og døtur hansara ótu og drukku heima hjá elsta bróðurinum,

3

Job 1:14 Job

kom ein til Job og segði: „Neytini gingu fyri plónum, og esilsryssurnar lógu og ótu tætt við;

3

Job 1:15 Job

tá hildu Sabearar á og tóku tey; dreingirnar høgdu teir niður við svørði; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

3

Job 1:16 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom ein annar og segði: „Eldur Guds fall niður av himli og sló niður millum smáfæið og dreingirnar og brendi tey upp; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

3

Job 1:17 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom tann triði og segði: „Kaldearar komu í trimum flokkum og løgdu á kamelarnar og tóku teir; dreingirnar høgdu teir niður við svørði; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

3

Job 1:18 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom tann fjórði og segði: „Synir tínir og døtur tínar ótu og drukku heima hjá elsta bróðurinum;

3

Job 1:19 Job

tá kom knappliga harður stormur handan úr oyðimørkini; hann tók í øll fýra horn húsins, so tað fór umkoll oman yvir tey ungu og drap tey; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

3

Job 1:20 Job

Tá reisti Job seg upp og skræddi kappan, klipti hárið av høvdinum, kastaði seg til jarðar og tilbað

3

Job 1:21 Job

og segði: „Nakin kom eg úr móðurfangi, og nakin fari eg hagar aftur – HARRIN gav, og HARRIN tók; navn HARRANS veri lovað!“

3

Job 1:22 Job

– Í øllum hesum syndaði Job ikki, og hann lastaði ikki Gud fyri tað, ið hent hann hevði.

3

Orðtøkini 6:16 Orðtøkini

Seks eru, sum HARRIN hatar, sjey eru sál Hansara andstygd:

3

Orðtøkini 6:17 Orðtøkini

Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð,

3

Orðtøkini 6:18 Orðtøkini

hjarta, sum smíðar saman ónd ráð, føtur, sum eru kvikir til tað, ið ilt er,

3

Orðtøkini 6:19 Orðtøkini

tann, ið talar lygn og vitnar rangt, og tann, ið setur split millum brøður.

3

Orðtøkini 12:22 Orðtøkini

Falskar varrar eru HARRANUM andstygd, men Honum líkar hini ærligu.

3

Jóhannes 6:50 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið kemur niður av Himli, fyri at tey skulu eta av tí og ikki doyggja.

3

Jóhannes 6:51 Jóhannes

Eg eri hitt livandi breyð, sum kom niður av Himli; etur nakar av hesum breyði, skal hann liva í allar ævir; og breyðið, ið Eg gevi, er hold Mítt, sum Eg gevi, fyri at heimurin skal liva.“

3

Jóhannes 6:52 Jóhannes

Jødarnir kjakaðust tá hvør við annan og søgdu: „Hvussu kann Hann geva okkum hold Sítt at eta!“

3

Jóhannes 6:53 Jóhannes

Jesus segði tí við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Eta tit ikki hold Menniskjasonarins, og drekka tit ikki blóð Hansara, hava tit ikki lív í tykkum.

3

Jóhannes 6:54 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, hevur ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.

3

Jóhannes 6:55 Jóhannes

Tí hold Mítt er av sonnum matur, og blóð Mítt er av sonnum drekka.

3

Jóhannes 6:56 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, verður í Mær, og Eg verði í honum.

3

Jóhannes 6:57 Jóhannes

Eins og hin livandi Faðirin sendi Meg, og Eg livi við Faðirinum, so skal eisini tann, ið etur Meg, liva við Mær.

3

Jóhannes 6:58 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið komið er niður av Himli; ikki er við tí, sum táið fedrar tykkara ótu og doyðu; tann, ið etur hetta breyð, skal liva í allar ævir.“

3

Jóhannes 6:59 Jóhannes

Hetta segði Hann, meðan Hann lærdi í eini sýnagogu í Kapernaum.

3

Jóhannes 6:60 Jóhannes

Nógvir av lærisveinum Hansara søgdu nú, táið teir hoyrdu tað: „Hetta er hørð tala; hvør orkar at hoyra hana!“

3

Jóhannes 6:61 Jóhannes

Men Jesus visti við Sær sjálvum, at lærisveinar Hansara knarraðu um hetta; og Hann segði við teir: „Er hetta tykkum ástoyt?

3

Jóhannes 6:62 Jóhannes

Hvat, um tit tá fáa at síggja Menniskjasonin fara upp, hagar sum Hann var áður!

3

Jóhannes 6:63 Jóhannes

Tað er Andin, sum ger livandi, holdið er ikki til nakað gagn; orðini, ið Eg havi talað til tykkara, eru andi og eru lív.

3

Jóhannes 6:64 Jóhannes

Men nakrir eru av tykkum, sum ikki trúgva.“ – Tí Jesus visti alla tíðina, hvørjir teir vóru, sum ikki trúðu, og hvør hann var, sum skuldi svíkja Hann.

3

Jóhannes 6:65 Jóhannes

Og Hann segði: „Tí var tað, Eg segði tykkum, at eingin kann koma til Mín, uttan tað er honum givið av Faðirinum.“

3

Jóhannes 6:66 Jóhannes

Frá hesi tíð fóru nógvir av lærisveinum Hansara at halda seg burtur og ferðaðust ikki longur um við Honum.

3

Jóhannes 6:67 Jóhannes

Jesus segði tá við hinar tólv: „Ætla eisini tit at rýma?“

3