hús

Jóhannes 3:3 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Verður ein ikki føddur av nýggjum,* kann hann ikki síggja ríki Guds.“

31

Orðtøkini 24:3 Orðtøkini

Við vísdómi verður hús bygt, við viti verður tað grundfest,

13

Hebrearabrævið 3:4 Hebrearabrævið

Hvørt hús verður jú gjørt av onkrum; men tann, sum alt hevur gjørt, er Gud.

9

Orðtøkini 14:1 Orðtøkini

Kvinnuvísdómur byggir hús sítt, men dárskapur rívur tað niður við hondum sínum.

5

Ápostlasøgan 16:31 Ápostlasøgan

Teir svaraðu: „Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!“

5

Fimta Mósebók 6:10 Fimta Mósebók

Táið HARRIN Gud tín leiðir teg inn í landið, sum Hann við eiði hevur lovað fedrum tínum, Ábrahami, Ísaki og Jákupi, at geva tær – stórar og góðar býir, sum tú ikki hevur bygt,

4

Fimta Mósebók 6:11 Fimta Mósebók

hús, full av øllum góðum, sum tú ikki hevur savnað, úthøgdar brunnar, sum tú ikki hevur høgt út, víngarðar og oljutrø, sum tú ikki hevur plantað – táið tú tá etur og verður mettur,

4

Men líkst tykkum ikki á at tæna HARRANUM, so veljið í dag, hvørjum tit vilja tæna – gudunum, ið fedrar tykkara dýrkaðu hinumegin Ánna, ella gudum Amorita, í hvørja landi tit búgva! Men eg og hús mítt, vit skulu tæna HARRANUM!“

4

Orðtøkini 24:4 Orðtøkini

og við kunnskapi verða kømurini fylt við øllum, ið dýrabart er og nógv vert.

4

Esaias 32:18 Esaias

Tá skal fólk Mítt búgva í friðarheimi, á tryggum bústøðum, á sorgfríum hvílustøðum.

4

Jóhannes 14:2 Jóhannes

Í húsi Faðirs Míns eru nógvir bústaðir; var tað ikki so, hevði Eg sagt tykkum tað; tí Eg fari burtur at gera tykkum stað til reiðar.

4

Seinna Korintbrævið 5:1 Seinna Korintbrævið

Vit vita jú, at um jørðiska hús likams okkara verður brotið niður, hava vit bygning frá Gudi, hús, ið ikki er gjørt við hondum, ævigt í Himlum.

4

Fimta Mósebók 20:5 Fimta Mósebók

Og umsjónarmenninir skulu tala til fólkið og siga: „Er her onkur maður, ið hevur bygt sær nýtt hús, men ikki vígt tað, so kann hann fara heimaftur til hús sítt, so ikki – um hann fellur í bardaganum – ein annar kemur at víga tað.

3

Fimta Mósebók 28:8 Fimta Mósebók

HARRIN skal geva signingini boð um at vera hjá tær í løðum tínum og at fylgja tær í øllum, sum tú fert undir at gera; Hann skal signa teg í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær.

3

Josva 24:13 Josva

Og Eg gav tykkum land, ið tú einki stríð hevur havt av, og býir, ið tit ikki hava bygt, og tit búsettust í teimum; tit eta úr víngørðum og av oljutrøum, sum tit ikki hava plantað.“

3

Sálmarnir 23:6 Sálmarnir

Einki uttan gott og náði skal fylgja mær, allar dagar eg livi, og eg skal búgva í húsi HARRANS allar ævir.

3

Esaias 56:7 Esaias

tey skal Eg leiða til heilaga fjall Mítt og gleða tey í bønhúsi Mínum; brennioffur og sláturoffur teirra skulu vera Mær til gleði á altari Mínum; tí hús Mítt skal kallast bønhús fyri allar tjóðir.

3

Jeremias 29:5 Jeremias

Byggið hús og búgvið í teimum, plantið urtagarðar og etið ávøkst teirra!

3

Lukas 14:28 Lukas

Tí hvør tykkara, sum ætlar at byggja torn, setur seg ikki fyrst niður og roknar út, hvussu mikið tað fer at kosta, um hann hevur nóg mikið at fullføra tað fyri!

3

Josva 1:1 Josva

Eftir at tænari HARRANS Móses var deyður, segði HARRIN við Josva, son Nun, tænara Mósesar:

2

Josva 1:2 Josva

„Móses, tænari Mín, er deyður; ger teg tí nú til reiðar og far um Jordan her við øllum hesum fólki, inn í landið, sum Eg gevi teimum, Ísraelsmonnum!

2

Josva 1:3 Josva

Hvørt stað, ið tit seta fótin á, gevi Eg tykkum – sum Eg lovaði Mósesi.

2

Josva 1:4 Josva

Frá oyðimørkini og Libanon har norðuri líka at Stórá – ánni Frat* – um alt land Hetita og líka at Stórahavi í vestri skal land tykkara náa.

2

Josva 1:5 Josva

Eingin skal kunna standa seg móti tær, so leingi sum tú livir; sum Eg var við Mósesi, so skal Eg vera við tær; Eg skal ikki sleppa tær og ikki fara frá tær.

2

Josva 1:6 Josva

Ver hugreystur og sterkur! Tí tú skalt skifta í arv millum hetta fólk landið, ið Eg við eiði havi lovað fedrum teirra at geva teimum.

2

Josva 1:7 Josva

Ver tú bert heilt hugreystur og sterkur, so tú leggur tær eina við at gera eftir allari lógini, ið Móses, tænari Mín, lærdi teg! Vík ikki frá henni, hvørki til høgru ella til vinstru, so tú kanst hava eydnuna við tær í øllum, sum tú fert undir at gera!

2

Josva 1:8 Josva

Henda lógbók má ikki víkja úr munni tínum, nei, tú skalt grunda á hana dag og nátt, so tú aktar væl eftir at gera eftir øllum tí, sum í henni stendur skrivað; tá skal gangast tær væl á øllum leiðum tínum, og tá skalt tú hava framgongd.

2

Josva 1:9 Josva

Havi Eg ikki sagt við teg, at tú skalt vera hugreystur og sterkur, ikki missa mótið og ikki ræðast! Tí HARRIN Gud tín er við tær í øllum, sum tú fert undir at gera.“

2

Josva 1:10 Josva

Josva gav nú umsjónarmonnum fólksins hetta boð:

2

Josva 1:11 Josva

„Gangið um alt tilhaldið og sigið við fólkið: „Gerið tykkum ferðakost til! Tí um tríggjar dagar skulu tit fara um Jordan her, so tit kunnu koma inn og taka landið, ið HARRIN Gud tykkara gevur tykkum at eiga.““

2

Josva 1:12 Josva

Við Rubenitar, Gaditar og hálva ætt Manasse segði Josva:

2

Josva 1:13 Josva

„Minnist boðið, ið Móses, tænari HARRANS, gav tykkum, táið hann segði: „HARRIN Gud tykkara letur tykkum nú koma til hvílu og gevur tykkum hetta land.“

2

Josva 1:14 Josva

– Konur tykkara, børn tykkara og fæ tykkara skulu verða verandi í landinum, sum Móses hevur givið tykkum eystan fyri Jordan; men sjálvir skulu tit, allir, sum vápnaførir eru, fara vápnaðir yvirum á odda hjá brøðrum tykkara og hjálpa teimum,

2

Josva 1:15 Josva

inntil HARRIN letur brøður tykkara koma til hvílu eins og tykkum, og eisini teir hava tikið landið í ogn, sum HARRIN Gud tykkara gevur teimum; tá kunnu tit fara aftur til tykkara egna land og búsetast har – í landinum, sum Móses, tænari HARRANS, gav tykkum hinumegin Jordan, eystanfyri.“

2

Josva 1:16 Josva

Tá svaraðu teir Josva og søgdu: „Alt tað, ið tú hevur álagt okkum, skulu vit gera, og hagar ið tú sendir okkum, skulu vit fara.

2

Josva 1:17 Josva

Sum vit í øllum hava aktað Móses, so skulu vit akta teg – bert HARRIN Gud tín verður við tær, sum Hann var við Mósesi!

2

Josva 1:18 Josva

Hvør tann, ið setur seg upp ímóti boðum tínum og aktar ikki orð tíni í øllum, sum tú áleggur honum, skal lata lív – ver bert hugreystur og sterkur!“

2

Sálmarnir 127:1 Sálmarnir

Songur. Á hátíðarferðunum. Eftir Sálomo. Byggir ikki HARRIN húsið, so arbeiða teir til ónyttu, sum byggja at tí; varðar ikki HARRIN staðin, so vakir vaktarin til ónyttu.

2

Orðtøkini 13:22 Orðtøkini

Hin góði letur barnabørnum arv eftir seg, men góðs syndarans er goymt hinum rættvísa.

2

Esaias 28:16 Esaias

tí sigur Harrin HARRIN so: Eg havi lagt í Zion grundarstein, royndan stein, dýrabaran, fastan hornstein – tann, ið trýr, hevur ikki skund.

2

Esaias 65:21 Esaias

Tey skulu byggja hús og búgva í teimum og planta víngarðar og eta ávøkst teirra;

2

Esaias 65:22 Esaias

ikki skulu onnur koma at búgva í tí, sum tey hava bygt, og ikki skulu onnur eta av tí, sum tey hava plantað; nei, fólk Mítt skal náa sama aldur sum træið, og hini útvaldu Míni skulu sjálv sleppa at njóta ávøkst handaverka sína.

2

Matteus 7:24 Matteus

Hvør tann, sum tí hoyrir hesi orð Míni og ger eftir teimum, verður líkur vitigum manni, ið bygdi hús sítt á hellu.

2

Matteus 7:25 Matteus

Grovregnið kom, áirnar vuksu, og vindarnir blástu og raktu hetta hús; men tað fall ikki, tí tað var grundað á hellu.

2

Matteus 7:26 Matteus

Men hvør tann, ið hoyrir hesi orð Míni og ger ikki eftir teimum, verður líkur dára, ið bygdi hús sítt á sandi.

2

Matteus 7:27 Matteus

Grovregnið kom, áirnar vuksu, og vindarnir blástu og raktu hetta hús; og tað fall, og fall tess var stórt.“

2

Matteus 12:25 Matteus

Men Jesus, sum visti, hvat teir hugsaðu, segði við teir: „Hvørt ríki, sum kemur í stríð við seg sjálvt, legst í oyði, og eingin býur, sum kemur í stríð við seg sjálvan, verður standandi, einki hús heldur.

2

Versir