hungur

Matteus 5:6 Matteus

Sæl eru tey, sum hungra og tysta eftir rættvísi; tí tey skulu verða mettað.

5

Orðtøkini 22:9 Orðtøkini

Hin hjartagóði verður signaður, afturfyri at hann gav hinum fátæka av breyði sínum.

3

Opinberingin 7:16 Opinberingin

Tey skulu ikki hungra aftur, ei heldur tysta aftur; ei heldur skal sólin ella nakar hiti brenna tey.

3

Fimta Mósebók 8:3 Fimta Mósebók

Ja, Hann eyðmýkti teg og læt teg svølta, og Hann gav tær manna at eta, føði, sum hvørki tú ella fedrar tínir kendu – so tú skuldi vita, at menniskjað livir ikki bert av breyði, men at menniskjað livir av hvørjum orði, ið gongur út av munni HARRANS.

2

Sálmarnir 22:26 Sálmarnir

Frá Tær kemur lovsongur Mín í stórari samkomu; lyfti Míni skal Eg halda, fyri eygum teirra, ið óttast Hann.

2

Sálmarnir 42:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Songur. Eftir synir Kora.

2

Sálmarnir 42:2 Sálmarnir

Sum hjørturin tráar eftir rennandi vatni, so tráar sál mín eftir Tær, Gud!

2

Sálmarnir 63:1 Sálmarnir

Sálmur. Eftir Dávid. Táið hann var í Judaoyðimørk.

2

Matteus 4:1 Matteus

Tá varð Jesus av Andanum leiddur niðan í oyðimørkina at verða freistaður av Djevulinum.

2

Matteus 4:2 Matteus

Táið Hann nú hevði fastað 40 dagar og 40 nætur, hungraði Hann til endan.

2

Matteus 4:3 Matteus

Tá kom freistarin til Hansara og segði: „Ert Tú Sonur Guds, so sig, at hesir steinar skulu verða breyð!“

2

Matteus 4:4 Matteus

Hann svaraði: „Skrivað er: „Menniskjað livir ikki bert av breyði, men av hvørjum orði, ið út gongur av munni Guds.““

2

Matteus 4:5 Matteus

Tá tók Djevulin Hann við sær til hin heilaga stað, setti Hann á takbrún tempulsins og segði við Hann:

2

Matteus 4:6 Matteus

„Ert Tú Sonur Guds, so leyp niður! Tí skrivað er: „Hann skal geva einglum Sínum boð um teg, og teir skulu bera teg á hondum, so tú ongan stein skalt sláa fótin í.““

2

Matteus 4:7 Matteus

Jesus segði við hann: „Uppaftur er skrivað: „Tú mást ikki freista Harran Gud tín.““

2

Matteus 4:8 Matteus

Aftur tók Djevulin Hann við sær – niðan á ógvuliga høgt fjall, vísti Honum øll ríki heimsins og dýrd teirra og segði við Hann:

2

Matteus 4:9 Matteus

„Alt hetta skal eg geva Tær, um Tú vilt falla niður og tilbiðja meg.“

2

Matteus 4:10 Matteus

Tá segði Jesus við hann: „Far burt, Satan! Tí skrivað er: „Harran Gud tín skalt tú tilbiðja, og Honum eina skalt tú tæna.““

2

Matteus 4:11 Matteus

Tá fór Djevulin frá Honum, og einglar komu til Hansara og tæntu Honum.

2

Matteus 4:12 Matteus

Táið Jesus frætti, at Jóhannes var settur fastur, fór Hann til Galilea.

2

Matteus 4:13 Matteus

Og Hann fór úr Nazaret og kom og búsettist í Kapernaum við vatnið, í landslutum Zebulons og Naftali

2

Matteus 4:14 Matteus

– fyri at tað skuldi ganga út, sum talað er við Esaiasi profeti, ið sigur:

2

Matteus 4:15 Matteus

„Zebulonsland og Naftaliland fram við vatninum, hinumegin Jordan, Galilea heidninganna –

2

Matteus 4:16 Matteus

fólkið, sum sat í myrkri, sá stórt ljós, og fyri teimum, sum sótu í landi og skugga deyðans, rann upp ljós.“

2

Matteus 4:17 Matteus

Frá teirri tíð fór Jesus at prædika og siga: „Vendið við, tí ríki Himmiríkis er komið nær!“

2

Matteus 4:18 Matteus

Sum Hann nú gekk við vatnið í Galilea, sá Hann tveir brøður, Símun, ið kallast Pætur, og Andrias, bróður hansara, seta garn í vatnið; tí teir vóru fiskimenn.

2

Matteus 4:19 Matteus

Hann segði tá við teir: „Fylgið Mær, so skal Eg gera tykkum til menniskjafiskimenn!“

2

Matteus 4:20 Matteus

Við tað sama fóru teir frá gørnunum og fylgdu Honum.

2

Matteus 4:21 Matteus

Táið Hann haðani fór longur, sá Hann tveir aðrar brøður, Jákup, son Zebedeus, og Jóhannes, bróður hansara, í bátinum við Zebedeusi, faðir teirra; teir bøttu gørn síni. Og Hann kallaði teir.

2

Matteus 4:22 Matteus

Tá fóru teir við tað sama frá bátinum og faðir sínum og fylgdu Honum.

2

Matteus 4:23 Matteus

Jesus ferðaðist nú um alt Galilea, lærdi í sýnagogum teirra, prædikaði evangelium ríkisins og grøddi hvørja sjúku og alskyns veikleika hjá fólkinum.

2

Matteus 4:24 Matteus

Hann varð gitin um alt Sýrland, og tey komu til Hansara við øllum sjúkum, sum vóru heimsøkt av ymiskum sjúkdómum og plágum, bæði teimum, ið vóru sett av illum andum, niðurfalssjúkum og lamnum; og Hann grøddi tey.

2

Matteus 4:25 Matteus

Og nógv fólk fylgdi Honum úr Galilea, Dekapolis, Jerusalem, Judea og landinum hinumegin Jordan.

2

Lukas 6:21 Lukas

Sæl eru tit, sum nú hungra; tí tit skulu verða mettað. Sæl eru tit, sum nú gráta; tí tit skulu læa.

2

Jóhannes 6:35 Jóhannes

Jesus svaraði teimum: „Eg eri breyð lívsins. Tann, ið kemur til Mín, skal ikki hungra, og tann, ið trýr á Meg, skal aldri tysta.

2

Rómverjabrævið 12:20 Rómverjabrævið

„Er tí fíggindi tín svangur, so gev honum at eta, er hann tystur, so gev honum at drekka! Tí táið tú hetta gert, savnar tú gløðandi kol á høvd hansara.“

2

Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið

– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,

2

Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið

hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!

2

Jákupsbrævið 2:17 Jákupsbrævið

– Soleiðis við trúnni eisini: Hevur hon ikki verk, er hon deyð í sær sjálvari!

2

Opinberingin 7:17 Opinberingin

Tí lambið, sum er mitt fyri hásætinum, skal vera hirði teirra og leiða tey til vatnkeldur lívsins, og Gud skal turka hvørt tár av eygum teirra.“

2

Versir