hovudpína
57 versir um "hovudpína"
Versir
Síða 1 av 2Jóhannes 14:27 Jóhannes
Frið lati Eg tykkum eftir, frið Mín gevi Eg tykkum; ikki sum heimurin gevur, gevi Eg tykkum. Hjarta tykkara óttist ikki og missi ikki mótið!
Orðtøkini 3:5 Orðtøkini
Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!
Orðtøkini 3:6 Orðtøkini
Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.
Sálmarnir 34:19 Sálmarnir
HARRIN er teimum nær, sum hava sundurbrotið hjarta, Hann frelsir tey, sum hava sundursoraðan anda.
Seinna Kongabók 4:18 Seinna Kongabók
Táið drongurin var vorðin stórur, fór hann ein dagin út til faðir sín, sum var úti hjá teimum, ið skóru akur.
Seinna Kongabók 4:19 Seinna Kongabók
Tá segði hann við faðir sín: „Høvd mítt, høvd mítt!“ Faðir hansara segði við tænara sín: „Ber hann heim til móður hansara!“
Seinna Kongabók 4:20 Seinna Kongabók
Hann tók hann og bar hann heim til móður hansara, og hon sat undir honum til middags; tá doyði hann.
Seinna Kongabók 4:21 Seinna Kongabók
Men hon fór upp og legði hann í song gudsmansins, læsti síðani dyrnar og fór avstað.
Seinna Kongabók 4:22 Seinna Kongabók
– So rópti hon mann sín og segði: „Send mær ein av tænarunum við esli! So skal eg skunda mær avstað til gudsmannin og síðani koma aftur.“
Seinna Kongabók 4:23 Seinna Kongabók
Hann spurdi: „Hví ætlar tú at fara til hansara í dag? Tað er jú hvørki sólkomudagur ella sabbatur!“ Men hon segði: „Tað er tað sama!“
Seinna Kongabók 4:24 Seinna Kongabók
Síðani læt hon eslið saðla og segði við tænara sín: „Rek nú hart! Steðga mær ikki, meðan eg ríði, uttan eg sigi til!“
Seinna Kongabók 4:25 Seinna Kongabók
So fór hon avstað og kom til gudsmannin á Karmelsfjalli. Táið gudsmaðurin sá hana nakað burtur, segði hann við Gehazi, tænara sín: „Hygg, har er kvinnan úr Sunem!
Seinna Kongabók 4:26 Seinna Kongabók
Leyp nú ímóti henni og sig við hana: „Veit tær væl við? Veit manni tínum væl við? Veit dronginum væl við?““ Hon svaraði: „Ja, okkum veit væl við!“
Seinna Kongabók 4:27 Seinna Kongabók
Men táið hon kom niðan á fjallið til gudsmannin, tók hon um føtur hansara; Gehazi steig nú til og ætlaði at koyra hana burt, men gudsmaðurin segði: „Lat hana vera! Hon hevur stóra hjartasorg, men HARRIN hevur dult tað fyri mær og ikki latið meg vitað tað.“
Seinna Kongabók 4:28 Seinna Kongabók
Tá segði hon: „Havi eg biðið harra mín um son! Segði eg ikki, at tú mátti ikki narra meg!“
Seinna Kongabók 4:29 Seinna Kongabók
Nú segði hann við Gehazi: „Gyrð lendar tínar, tak stav mín í hondina og halt avstað! Møtir tú onkrum, so heilsa honum ikki, og heilsar onkur tær, so heilsa ikki aftur! Og legg stav mín yvir andlit drongsins!“
Seinna Kongabók 4:30 Seinna Kongabók
Men móðir drongin segði: „So satt sum HARRIN livir, og so satt sum tú livir – eg fari ikki frá tær!“ Tá reistist hann og fór við henni.
Seinna Kongabók 4:31 Seinna Kongabók
Gehazi fór undan og legði stavin yvir andlit drongsins; men har hoyrdist ikki ljóð, og einki tekin sást til lív. Hann vendi tá aftur, fór ímóti Elisa, bar honum boð um hetta og segði: „Drongurin vaknaði ikki!“
Seinna Kongabók 4:32 Seinna Kongabók
Táið Elisa nú var komin inn í húsið, sá hann drongin liggja deyðan á song síni.
Seinna Kongabók 4:33 Seinna Kongabók
Hann fór tá inn, læsti dyrnar og bað til HARRAN.
Seinna Kongabók 4:34 Seinna Kongabók
Síðani fór hann uppí og legði seg oman á drongin við munni sínum á munni hansara, eygum sínum á eygum hansara og hondum sínum á hondum hansara; táið hann soleiðis boygdi seg yvir hann, ornaði likam drongsins.
Seinna Kongabók 4:35 Seinna Kongabók
So reistist hann aftur, gekk eina ferð aftur og fram í kamarinum og fór síðani uppí aftur og boygdi seg yvir drongin; tá neys drongurin sjey ferðir og læt sundur eyguni.
Seinna Kongabók 4:36 Seinna Kongabók
Nú rópti hann Gehazi og segði: „Rópa hasa sunamitisku kvinnuna!“ Hann rópti hana so, og táið hon kom inn til hansara, segði hann: „Tak son tín!“
Jóhannes 14:1 Jóhannes
„Hjarta tykkara óttist ikki! Tit trúgva á Gud – trúgvið á Meg við!
Filippibrævið 4:13 Filippibrævið
Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Jóhannes 14:2 Jóhannes
Í húsi Faðirs Míns eru nógvir bústaðir; var tað ikki so, hevði Eg sagt tykkum tað; tí Eg fari burtur at gera tykkum stað til reiðar.
Jóhannes 14:3 Jóhannes
Og táið Eg eri farin burtur og havi gjørt tykkum stað til reiðar, komi Eg aftur og taki tykkum til Mín, so eisini tit skulu vera, har sum Eg eri.
Jóhannes 14:4 Jóhannes
Og hagar sum Eg fari, vita tit vegin.“
Jóhannes 14:5 Jóhannes
Tummas segði við Hann: „Harri, vit vita ikki, hvar Tú fert, og hvussu kunnu vit vita vegin!“
Jóhannes 14:6 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.
Jóhannes 14:7 Jóhannes
Høvdu tit kent Meg, so kendu tit Faðir Mín við; og frá hesi stund kenna tit Hann og hava sæð Hann.“
Jóhannes 14:8 Jóhannes
Filip segði við Hann: „Harri, vís okkum Faðirin, og tað er okkum nóg mikið!“
Jóhannes 14:9 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „So langa tíð havi Eg verið hjá tykkum, og tú kennir Meg ikki, Filip? Tann, ið hevur sæð Meg, hevur sæð Faðirin. Hvussu kanst tú tá siga: „Vís okkum Faðirin!“
Jóhannes 14:10 Jóhannes
Trýrt tú ikki, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær? Orðini, ið Eg tali til tykkara, tali Eg ikki av Mær sjálvum; nei, Faðirin, sum í Mær býr, Hann ger verk Síni.
Jóhannes 14:11 Jóhannes
Trúgvið Mær, at Eg eri í Faðirinum, og Faðirin er í Mær! – Og um ikki, so latið verkini sjálv fáa tykkum at trúgva Mær!
Jóhannes 14:12 Jóhannes
Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið trýr á Meg, skal eisini gera tey verk, ið Eg geri – og hann skal gera størri enn hesi. Tí Eg fari til Faðirin;
Jóhannes 14:13 Jóhannes
og hvat tit so biðja um í navni Mínum, skal Eg gera, fyri at Faðirin skal verða dýrmætur við Syninum.
Jóhannes 14:14 Jóhannes
Biðja tit um nakað í navni Mínum, skal Eg gera tað.
Jóhannes 14:15 Jóhannes
Elska tit Meg, so haldið boð Míni!
Jóhannes 14:16 Jóhannes
Og Eg skal biðja Faðirin, og Hann skal geva tykkum annan Talsmann at vera hjá tykkum allar ævir,
Jóhannes 14:17 Jóhannes
Anda sannleikans, sum heimurin ikki kann fáa; tí hann sær Hann ikki og kennir Hann ikki. Men tit kenna Hann, tí Hann verður hjá tykkum og skal vera í tykkum.
Jóhannes 14:18 Jóhannes
Eg skal ikki lata tykkum faðirleysar eftir; Eg komi til tykkara.
Jóhannes 14:19 Jóhannes
Lítla stund aftrat, so sær heimurin Meg ikki longur, men tit síggja Meg; tí Eg livi, og tit skulu liva.
Jóhannes 14:20 Jóhannes
Tann dag fara tit at sanna, at Eg eri í Faðir Mínum, at tit eru í Mær, og at Eg eri í tykkum.
Jóhannes 14:21 Jóhannes
Tann, ið hevur boð Míni – og heldur tey – er tann, ið elskar Meg; og tann, ið elskar Meg, skal verða elskaður av Faðir Mínum, og Eg skal elska hann og opinbera Meg fyri honum.“
Jóhannes 14:22 Jóhannes
Judas – ikki Iskariot – segði við Hann: „Harri! Hvussu ber tað til, at Tú ætlar at opinbera Teg fyri okkum og ikki fyri heiminum?“
Jóhannes 14:23 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Um nakar elskar Meg, heldur hann orð Mítt, og Faðir Mín skal elska hann, og Vit skulu koma til hansara og taka bústað hjá honum.
Jóhannes 14:24 Jóhannes
Tann, ið ikki elskar Meg, heldur ikki orð Míni, og orðið, tit hoyra, er ikki Mítt, men Faðirsins, sum hevur sent Meg.