hjúnaveitsla lambsins

Opinberingin 19:7 Opinberingin

Latið okkum gleðast og fegnast og geva Honum dýrdina! Tí brúdleyp lambsins er komið, og brúður Hansara hevur gjørt seg til.

5

Opinberingin 19:8 Opinberingin

Henni er givið at lata seg í fínt línklæði, reint og skínandi!“ – Línklæðið er rættvísiverk hinna heilagra.

5

Opinberingin 19:9 Opinberingin

Hann segði við meg: „Skriva: „Sæl eru tey, sum boðin eru til brúdleypsnátturða lambsins!““ – Og hann segði við meg: „Hetta eru hini sonnu orð Guds!“

5

Matteus 22:1 Matteus

Jesus tók til orða og talaði aftur til teirra í líknilsum. Hann segði:

3

Matteus 22:2 Matteus

„Ríki Himmiríkis er líkt kongi, ið gjørdi brúdleyp sonar síns.

3

Matteus 22:3 Matteus

Og hann sendi tænarar sínar út at biðja hini bodnu koma í brúdleypið; men tey vildu ikki koma.

3

Matteus 22:4 Matteus

Aftur sendi hann út aðrar tænarar og segði: „Sigið við hini bodnu: „Eg havi gjørt máltíð mína til; oksar mínir og feitineyt míni eru dripin, og alt er til reiðar – komið í brúdleypið!““

3

Matteus 22:5 Matteus

Men tey løgdu ikki í tað og fóru avstað, eitt út á bø sín, annað í handil sín;

3

Matteus 22:6 Matteus

hini løgdu hond á tænarar hansara, háðaðu teir og drópu teir.

3

Matteus 22:7 Matteus

Tá varð kongurin illur og sendi út herar sínar og drap hesar manndráparar og setti eld á stað teirra.

3

Matteus 22:8 Matteus

So segði hann við tænarar sínar: „Tilgjørt er til brúdleypið; men hini bodnu vóru tað ikki verd.

3

Matteus 22:9 Matteus

Farið tí út á vegamótini og bjóðið í brúdleyp øllum, sum tit hitta!“

3

Matteus 22:10 Matteus

So fóru hesir tænarar út á vegirnar og savnaðu saman øll, ið teir hittu, bæði ónd og góð; og brúdleypshúsið varð fult av gestum.

3

Matteus 22:11 Matteus

Táið nú kongurin fór inn at síggja gestirnar, sá hann har mann, sum ikki var í brúdleypsklæðum.

3

Matteus 22:12 Matteus

Hann segði við hann: „Vinur! Hvussu ert tú komin inn higar og ert ikki í brúdleypsklæðum?“ Men hann tagdi.

3

Matteus 22:13 Matteus

Tá segði kongurin við tænararnar: „Bindið hendur og føtur hansara og kastið hann út í myrkrið uttanfyri!“ – Har skal vera grátur og tannagrísl.

3

Matteus 22:14 Matteus

Tí mong eru kallað, men fá eru útvald.“

3

Opinberingin 19:6 Opinberingin

Eg hoyrdi eins og ljóð av stórum skara – eins og ljóð mangra vatna og eins og ljóðið av sterkum torum; tey søgdu: „Halleluja! Harrin Gud hin Alvaldi er vorðin kongur!

3

Matteus 25:1 Matteus

„Tá skal ríki Himmiríkis vera at líkna við tíggju moyggjar, ið tóku lampur sínar og fóru ímóti brúðgóminum.

2

Matteus 25:2 Matteus

Fimm teirra vóru dárar, og fimm klókar.

2

Matteus 25:3 Matteus

Tær, ið dárar vóru, tóku víst lampur sínar, men tóku onga olju við sær.

2

Matteus 25:4 Matteus

Men hinar klóku tóku olju í íløt síni saman við lampunum.

2

Matteus 25:5 Matteus

Við tað at nú brúðgómurin drálaði, kom tyngd á tær allar, og tær sovnaðu.

2

Matteus 25:6 Matteus

Men um midnátt hoyrdist róp: „Brúðgómurin kemur, farið ímóti honum!“

2

Matteus 25:7 Matteus

Tá vaknaðu allar moyggjarnar og gjørdu lampur sínar til.

2

Matteus 25:8 Matteus

Tær, ið dárar vóru, søgdu nú við hinar klóku: „Latið okkum fáa av olju tykkara, tí lampur okkara sløkna!“

2

Matteus 25:9 Matteus

Men hinar klóku svaraðu: „Nei, ikki verður nóg mikið bæði til okkara og tykkara; farið heldur til keypmenninar og keypið tykkum sjálvum!“

2

Matteus 25:10 Matteus

Men táið tær vóru farnar avstað at keypa, kom brúðgómurin; og tær, sum til reiðar vóru, fóru inn við honum í brúdleypið, og dyrnar vórðu latnar aftur.

2

Matteus 25:11 Matteus

Seinni komu so eisini hinar moyggjarnar og søgdu: „Harri, Harri, lat okkum upp!“

2

Matteus 25:12 Matteus

Men hann svaraði: „Sanniliga, sigi eg tykkum: Eg kenni tykkum ikki.“

2

Matteus 25:13 Matteus

Vakið tí! Tit vita jú hvørki dagin ella tíman.

2

Jóhannes 3:29 Jóhannes

Tann, ið hevur brúðrina, er brúðgómurin; men vinur brúðgómsins, sum stendur og lurtar eftir Honum, gleðist stórliga við rødd brúðgómsins. Henda gleði mín er nú vorðin fullkomin.

2

Jóhannes 14:3 Jóhannes

Og táið Eg eri farin burtur og havi gjørt tykkum stað til reiðar, komi Eg aftur og taki tykkum til Mín, so eisini tit skulu vera, har sum Eg eri.

2

Opinberingin 21:1 Opinberingin

Nú sá eg nýggjan himmal og nýggja jørð, tí hin fyrri himmalin og hin fyrra jørðin vóru farin burt; og havið var ikki longur.

2

Opinberingin 21:2 Opinberingin

Eg sá hin heilaga stað, hitt nýggja Jerusalem, koma niður av Himli, frá Gudi, tilgjørdan sum brúður, ið er prýdd fyri brúðgómi sínum.

2

Opinberingin 21:3 Opinberingin

Og eg hoyrdi rødd frá hásætinum; hon segði: „Hygg, bústaður Guds er hjá menniskjunum! Hann skal búgva hjá teimum; tey skulu vera fólk Hansara, og Gud sjálvur skal vera hjá teimum og vera Gud teirra.

2

Opinberingin 21:4 Opinberingin

Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“

2

Opinberingin 21:5 Opinberingin

Hann, sum í hásætinum sat, segði: „Hygg, Eg geri alt nýtt!“ Og Hann segði við meg: „Skriva! Tí hesi orð eru trúverd og sonn.“

2

Opinberingin 21:6 Opinberingin

Hann segði við meg: „Tað er gjørt! Eg eri alfa og omega, upphavið og endin. Eg skal geva hinum tysta at drekka fyri einki av keldu lívsvatnsins.

2

Opinberingin 21:7 Opinberingin

Tann, ið sigrar, skal arva hetta; Eg skal vera Gud hansara, og hann skal vera sonur Mín.

2

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

2

Opinberingin 21:9 Opinberingin

Ein av hinum sjey einglunum, sum høvdu hinar sjey skálirnar, ið vóru fullar av hinum sjey síðstu plágunum, kom nú til mín, talaði við meg og segði: „Kom, eg skal vísa tær brúðrina, konu lambsins!“

2

Opinberingin 21:10 Opinberingin

Hann fór so – í andanum – við mær niðan á stórt, høgt fjall og vísti mær hin heilaga stað, Jerusalem, ið kom niður av Himli, frá Gudi.

2

Opinberingin 21:11 Opinberingin

Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur.

2

Opinberingin 21:12 Opinberingin

Hann hevði stóran og høgan múr við tólv portrum; við portrini stóðu tólv einglar, og á portrunum vóru nøvn skrivað, nøvn hinna tólv ætta Ísraelssona.

2

Opinberingin 21:13 Opinberingin

Móti eystri vóru trý portur, móti norðri trý portur, móti suðri trý portur og móti vestri trý portur.

2

Opinberingin 21:14 Opinberingin

Múrur staðarins hevði tólv grundarsteinar, og á teimum stóðu nøvn hinna tólv ápostla lambsins.

2

Opinberingin 21:15 Opinberingin

Hann, ið tosaði við meg, hevði mál – gullrør – fyri at hann skuldi mála staðin, portur hansara og múr hansara.

2

Opinberingin 21:16 Opinberingin

Staðurin liggur í fýrhyrningi; longd og breidd hansara eru líka. – Hann máldi staðin við rørinum: 12000 stadiur – longd, breidd og hædd hansara eru líka.

2

Opinberingin 21:17 Opinberingin

Hann máldi múr hansara: 144 alin eftir menniskjamáli – sum eisini er einglamál.

2