hjúnalag millum svartan og hvítan

Triðja Mósebók 19:19 Triðja Mósebók

Haldið lógir Mínar! – Av fæi tínum mást tú ikki lata tvey dýr hvørt av sínum slagnum para seg. Tú skalt ikki sáa tvinnanda sløg av sáði í akur tín. Garn og veftur mugu ikki vera hvørt sítt slagið í klæðunum, sum tú gongur í.

10

Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið

Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.

9

Fjórða Mósebók 12:1 Fjórða Mósebók

Mirjam og Áron tóku til orða móti Mósesi fyri ta etiopisku kvinnuna, ið hann hevði tikið til konu – tí hann hevði tikið etiopiska kvinnu til konu.

4

Fimta Mósebók 7:3 Fimta Mósebók

Tú mást ikki ganga í svágarskap við tey; tú mást ikki geva sonum teirra døtur tínar og ikki taka sonum tínum døtur teirra til konur;

4

Ápostlasøgan 17:26 Ápostlasøgan

Hann hevur gjørt øll fólkasløg av einum blóði – til at búgva um alt jarðarríki; og Hann hevur givið teimum ásettar tíðir og markini fyri bústøðum teirra,

4

Triðja Mósebók 20:13 Triðja Mósebók

Liggur maður hjá øðrum manni, sum ligið verður hjá kvinnu, so hava teir báðir gjørt viðurstyggiliga gerð; teir skulu lata lív, blóðskyld hvílir á teimum!

3

Seinna Korintbrævið 6:14 Seinna Korintbrævið

Farið ikki undir ójavnt ok saman við vantrúgvandi! Hvønn felagsskap hevur rættvísi við lógloysi, og hvat samfelag hevur ljós við myrkur!

3

Jákupsbrævið 2:1 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Trúgv tykkara á Harra okkara Jesus Kristus, hin dýrmæta, fylgist ikki við mannamuni!

3

Jákupsbrævið 2:2 Jákupsbrævið

Kemur inn á samkomu tykkara maður, við gullringi á fingrinum og í stásiligum klæðum – og eisini fátækur maður kemur inn, í skitnum klæðum –

3

Jákupsbrævið 2:3 Jákupsbrævið

hyggja tit tá á hann, sum er í hinum stásiligu klæðunum, og siga: „Set tú teg her í gott sæti!“ men siga við hin fátæka: „Statt tú har!“ ella: „Set teg her niðri við fótaskammul mín!“

3

Jákupsbrævið 2:4 Jákupsbrævið

– eru tit tá ikki komnir í stríð við tykkum sjálvar og vorðnir dómarar eftir órøttum grundum!

3

Jákupsbrævið 2:5 Jákupsbrævið

Hoyrið, elskaðu brøður mínir: Hevur ikki Gud útvalt tey, sum eru heiminum fátæk, til at vera rík í trúnni og arvingar ríkisins, ið Hann hevur lovað teimum, sum elska Hann!

3

Jákupsbrævið 2:6 Jákupsbrævið

Men tit hava vanært hin fátæka! – Eru tað ikki hinir ríku, ið kúga tykkum, og eru tað ikki teir, ið draga tykkum fyri dómstólarnar!

3

Jákupsbrævið 2:7 Jákupsbrævið

Eru tað ikki teir, ið spotta hitt góða navn, ið tit eru nevndir við!

3

Jákupsbrævið 2:8 Jákupsbrævið

Vissuliga – uppfylla tit hina kongligu lóg eftir skriftini: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan“ – so gera tit væl.

3

Jákupsbrævið 2:9 Jákupsbrævið

Men gera tit mannamun, synda tit og verða av lógini revsaðir sum lógbrótarar.

3

Jákupsbrævið 2:10 Jákupsbrævið

Tí tann, ið heldur alla lógina, men snávar í einum, er vorðin sekur í øllum.

3

Nehemias 13:23 Nehemias

Samtíðis sá eg eisini Jødarnar, ið høvdu tikið sær asdoditiskar, ammonitiskar og móabitiskar kvinnur til konur;

2

Nehemias 13:24 Nehemias

av børnum teirra tosaði helvtin asdoditiskt ella tungumálið hjá einum av hinum fólkunum – jødiskt dugdu tey ikki.

2

Nehemias 13:25 Nehemias

Tá setti eg at teimum og bannaði teimum, ja, summar av teimum sló og roytti eg; og eg læt teir svørja um Gud og segði: „Tit mugu ikki geva sonum teirra døtur tykkara, ei heldur taka sonum tykkara ella tykkum sjálvum døtur teirra til konur!

2

Nehemias 13:26 Nehemias

Var tað ikki í hesum, Sálomo ísraelskongur syndaði! Millum tey mongu fólk var eingin kongur sum hann; hann var elskaður av Gudi sínum, og Gud setti hann til kong yvir øllum Ísrael; men um tað so var hann, villleiddu hinar fremmandu kvinnurnar hann til synd!

2

Nehemias 13:27 Nehemias

Og nú skulu vit fáa at hoyra um tykkum, at tit hava gjørt alt hetta svára misbrot og verið Gudi okkara ótrúgvir við at taka fremmandar kvinnur til konur!“

2

Jóhannes 2:1 Jóhannes

Triðja dagin var brúdleyp í Kana í Galilea, og móðir Jesus var har.

2

Jóhannes 2:2 Jóhannes

Eisini Jesus og lærisveinar Hansara vórðu bodnir í brúdleypið.

2

Jóhannes 2:3 Jóhannes

Nú varð vínið uppi, og móðir Jesus segði við Hann: „Tey hava einki vín.“

2

Jóhannes 2:4 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hvat havi Eg við teg at gera, kvinna! Tími Mín er ikki komin enn.“

2

Jóhannes 2:5 Jóhannes

Móðir Hansara segði við tænararnar: „Tað, sum Hann sigur við tykkum, skulu tit gera.“

2

Jóhannes 2:6 Jóhannes

Nú stóðu har seks vatníløt av steini, soleiðis sum siður var hjá Jødunum við reinsan; tey tóku hvørt tvey ella trý bat.

2

Jóhannes 2:7 Jóhannes

Jesus segði við tey: „Fyllið íløtini við vatni!“ Tey fyltu tey tá á tremur.

2

Jóhannes 2:8 Jóhannes

So segði Hann við tey: „Oysið nú uppúr og berið fyristøðumanninum!“ Tey bóru honum tað.

2

Jóhannes 2:9 Jóhannes

Táið fyristøðumaðurin nú smakkaði á vatnið – sum var vorðið vín – og ikki visti, hvaðani tað var komið – men tænararnir, sum høvdu oyst vatnið uppúr, vistu tað – rópti fyristøðumaðurin brúðgómin og segði við hann:

2

Jóhannes 2:10 Jóhannes

„Hvør maður setur fyrst hitt góða vínið fram, og táið teir eru vorðnir druknir, tá hitt ringara; tú hevur goymt hitt góða vínið til nú!“

2

Jóhannes 2:11 Jóhannes

– Hetta fyrsta tekin Sítt gjørdi Jesus í Kana í Galilea – og opinberaði dýrd Sína, og lærisveinar Hansara trúðu á Hann.

2

Jóhannes 2:12 Jóhannes

So fór Hann oman til Kapernaum, Hann, móðir Hansara, brøður Hansara og lærisveinar Hansara; men har steðgaðu tey ikki nógvar dagar.

2

Jóhannes 2:13 Jóhannes

Páskir Jødanna vóru nú nær, og Jesus fór niðan til Jerusalem.

2

Jóhannes 2:14 Jóhannes

Í templinum fann Hann teir sitandi, sum seldu neyt, seyð og dúvur, og peningavekslararnar.

2

Jóhannes 2:15 Jóhannes

Tá gjørdi Hann Sær koyril av togi og rak tey øll út úr templinum, bæði seyðin og neytini; og Hann stoytti niður smápeningar peningavekslaranna og koyrdi umkoll borð teirra.

2

Jóhannes 2:16 Jóhannes

Hann segði við teir, ið seldu dúvur: „Takið hetta burt hiðani, gerið ikki hús Faðirs Míns til handil!“

2

Jóhannes 2:17 Jóhannes

Tá kom lærisveinum Hansara í hug, at skrivað er: „Ídni fyri húsi Tínum hevur etið Meg upp.“

2

Jóhannes 2:18 Jóhannes

Jødarnir tóku nú til orða og søgdu við Hann: „Hvat tekin vísir Tú okkum, síðani Tú gert hetta?“

2

Jóhannes 2:19 Jóhannes

Jesus svaraði teimum: „Brótið niður hetta tempul, og Eg skal reisa tað upp aftur eftir trimum døgum!“

2

Jóhannes 2:20 Jóhannes

Tá søgdu Jødarnir: „Í 46 ár stóð hetta tempul í gerð, og Tú skalt reisa tað upp aftur eftir trimum døgum!“

2

Jóhannes 2:21 Jóhannes

– Men Hann talaði um tempul likams Síns.

2

Jóhannes 2:22 Jóhannes

Seinni, táið Hann var risin upp frá hinum deyðu, mintust lærisveinar Hansara, at Hann hevði sagt hetta, og teir trúðu skriftini og orðinum, ið Jesus hevði sagt.

2

Jóhannes 2:23 Jóhannes

Meðan Hann nú var í Jerusalem um páskirnar, á høgtíðini, trúðu mong á navn Hansara, táið tey sóu tekin Hansara, sum Hann gjørdi.

2

Jóhannes 2:24 Jóhannes

Men Jesus sjálvur leit Seg ikki til teirra, tí Hann kendi øll,

2

Jóhannes 2:25 Jóhannes

og tí Honum nýttist ikki, at nakar skuldi vitna um menniskjuna; Hann visti sjálvur, hvat í menniskjuni var.

2