hjúnabed
136 versir um "hjúnabed"
Versir
Síða 1 av 3Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið
Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.
Fyrra Korintbrævið 7:1 Fyrra Korintbrævið
Nú, viðvíkjandi tí, sum tit skrivaðu um, so er tað manni gott, ikki at nema kvinnu.
Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið
Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!
Fyrra Korintbrævið 7:3 Fyrra Korintbrævið
Maðurin geri konuni skyldu sína, somuleiðis eisini konan manninum!
Fyrra Korintbrævið 7:4 Fyrra Korintbrævið
Konan ræður ikki yvir sínum egna likami, men maðurin; somuleiðis ræður heldur ikki maðurin yvir sínum egna likami, men konan.
Fyrra Korintbrævið 7:5 Fyrra Korintbrævið
Haldið tykkum ikki hvørt frá øðrum uttan við samtykki frá báðum – eina tíð, so tit fáa givið tykkum til bøn – og komið so saman aftur, fyri at Satan skal ikki freista tykkum, av tí at tit eru ikki ment at vera fráhaldandi!
Fyrra Korintbrævið 7:6 Fyrra Korintbrævið
– Eg sigi hetta sum loyvi, ikki sum boð.
Fyrra Korintbrævið 7:7 Fyrra Korintbrævið
Eg vildi, at øll menniskju vóru, sum eg eri sjálvur; men hvør hevur sína egnu náðigávu frá Gudi, ein so, og annar so.
Fyrra Korintbrævið 7:8 Fyrra Korintbrævið
Við hini ógiftu og einkjurnar sigi eg, at tað er teimum gott, um tey verða verandi sum eg.
Fyrra Korintbrævið 7:9 Fyrra Korintbrævið
Men kunnu tey ikki vera fráhaldandi, so giftist tey! Betri er at giftast enn at brenna av girnd.
Fyrra Korintbrævið 7:10 Fyrra Korintbrævið
Hinum giftu gevi eg tað boð – tó ikki eg, men Harrin – at kona má ikki skiljast frá manni sínum –
Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið
og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.
Fyrra Korintbrævið 7:12 Fyrra Korintbrævið
Við hini* sigi eg – ikki Harrin: Hevur ein bróðir vantrúgvandi konu – og hon vil búgva saman við honum – so skilji hann seg ikki frá henni!
Fyrra Korintbrævið 7:13 Fyrra Korintbrævið
Og hevur ein kona vantrúgvandi mann – og hann vil búgva saman við henni – so skilji hon seg ikki frá manni sínum!
Fyrra Korintbrævið 7:14 Fyrra Korintbrævið
Tí hin vantrúgvandi maðurin er halgaður við konuni, og hin vantrúgvandi konan er halgað við manninum; annars vóru jú børn tykkara órein, men nú eru tey heilag.
Fyrra Korintbrævið 7:15 Fyrra Korintbrævið
Men skilir hin vantrúgvandi seg, so skilji hann seg! Bróðirin ella systirin eru ikki trælbundin í slíkum – men Gud hevur kallað okkum til frið.
Fyrra Korintbrævið 7:16 Fyrra Korintbrævið
Tí hvat veitst tú, kona, um tú kanst frelsa mann tín! Og hvat veitst tú, maður, um tú kanst frelsa konu tína!
Fyrra Korintbrævið 7:17 Fyrra Korintbrævið
Tó skal ein og hvør gera, so sum Harrin hevur givið honum, sum Gud hevur kallað hann. Soleiðis skipi eg fyri í øllum samkomunum.
Fyrra Korintbrævið 7:18 Fyrra Korintbrævið
Varð ein kallaður sum umskorin, skal hann ikki aftur gera seg líkan hinum óumskornu; varð ein kallaður sum óumskorin, skal hann ikki lata seg umskera.
Fyrra Korintbrævið 7:19 Fyrra Korintbrævið
At vera umskorin hevur einki at týða; at vera óumskorin hevur einki at týða – men at halda boð Guds.
Fyrra Korintbrævið 7:20 Fyrra Korintbrævið
Ein og hvør verði verandi í tí kalli, sum hann varð kallaður í!
Fyrra Korintbrævið 7:21 Fyrra Korintbrævið
Vart tú kallaður sum trælur, so ger tær onga sorg av tí! Men kanst tú eisini verða frælsur, so tak fyrr tað!*
Fyrra Korintbrævið 7:22 Fyrra Korintbrævið
Tí tann, sum kallaður er í Harranum sum trælur, er hin frígivni Harrans; á sama hátt er eisini tann, ið kallaður er sum frælsur, trælur Kristusar.
Fyrra Korintbrævið 7:23 Fyrra Korintbrævið
Tit eru dýrt keypt – verðið ikki menniskjatrælir!
Fyrra Korintbrævið 7:24 Fyrra Korintbrævið
Í tí standi, sum ein og hvør varð kallaður í, brøður – í honum verði hann verandi hjá Gudi!
Fyrra Korintbrævið 7:25 Fyrra Korintbrævið
Nú, viðvíkjandi hinum ógiftu – tá havi eg einki boð frá Harranum; men eg sigi tað, ið eg haldi – sum tann, ið Harrin av náði hevur givið at vera trúverdur.
Fyrra Korintbrævið 7:26 Fyrra Korintbrævið
Eg haldi tá, við teirri neyð fyri eyga, sum nú er, at tað menniskja ger væl, ið verður verandi, sum tað er.
Fyrra Korintbrævið 7:27 Fyrra Korintbrævið
Ert tú bundin til konu, so royn ikki at verða loystur! Ert tú ikki bundin til konu, so søk ikki konu!
Fyrra Korintbrævið 7:28 Fyrra Korintbrævið
Men um so er, at tú giftist, syndar tú ikki, og um hin ógifta kvinnan giftist, syndar hon ikki; tó koma slík at fáa trongd í holdinum – men eg vildi spart tykkum.
Fyrra Korintbrævið 7:29 Fyrra Korintbrævið
Men tað sigi eg, brøður, at tíðin er stutt; tí mugu hereftir bæði teir, ið konur hava, vera, sum teir onga høvdu,
Fyrra Korintbrævið 7:30 Fyrra Korintbrævið
tey, ið gráta, sum tey høvdu ikki grátið, tey, ið gleðast, sum tey høvdu ikki glett seg, tey, ið keypa, sum tey høvdu einki átt,
Fyrra Korintbrævið 7:31 Fyrra Korintbrævið
og tey, ið nýta heimin, sum tey høvdu ikki nýtt hann; tí hesin heimur – soleiðis sum hann nú sær út – forgongur;
Fyrra Korintbrævið 7:32 Fyrra Korintbrævið
og eg vildi, at tit kundu sloppið frá at stúrt. Hin ógifti hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hann kann toknast Harranum;
Fyrra Korintbrævið 7:33 Fyrra Korintbrævið
men hin gifti hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hann kann toknast konuni.
Fyrra Korintbrævið 7:34 Fyrra Korintbrævið
Eisini er munur á konu og ógiftari kvinnu. Hin ógifta hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hon kann vera heilag, bæði í likami og anda; men hin gifta hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hon kann toknast manninum.
Fyrra Korintbrævið 7:35 Fyrra Korintbrævið
Hetta sigi eg til tykkara egna gagn, ikki fyri at seta snerru fyri tykkum, men fyri at fremja tað, sum sømiligt er: At tit óhindrað halda fast við Harran.
Fyrra Korintbrævið 7:36 Fyrra Korintbrævið
Men heldur onkur, at hann ger ikki væl við moyggj sína,* um hon** er farin um ungdómsárini, so geri hann, sum hann vil, táið nú so má vera – hann syndar ikki – giftist tey!
Fyrra Korintbrævið 7:37 Fyrra Korintbrævið
Men tann, sum stendur fastur í hjarta sínum og er ikki undir noyðslu, men er mentur at gera, sum hann vil, og hevur sett sær fyri í hjarta sínum, at hann skal varðveita moyggj sína* – hann ger væl.
Fyrra Korintbrævið 7:38 Fyrra Korintbrævið
Tann, sum gevur* í hjúnaband, ger tí væl, og tann, sum ikki gevur** í hjúnaband, ger betur.
Fyrra Korintbrævið 7:39 Fyrra Korintbrævið
Konan er bundin, so leingi sum maður hennara livir; men er maður hennara deyður, er henni frítt at giftast við hvørjum, hon vil – bert tað verður gjørt í Harranum.
Fyrra Korintbrævið 7:40 Fyrra Korintbrævið
Men lukkuligari er hon, um hon verður verandi, sum hon er – eftir áskoðan míni, og eg haldi meg eisini hava Anda Guds!
Orðtøkini 5:18 Orðtøkini
Kelda tín veri signað, gleð teg í konu ungdóms tíns!
Orðtøkini 5:19 Orðtøkini
Hin elskuliga hindin, hin yndisliga gemsan – barmur hennara lívgi teg altíð, ver enn sum áður drukkin av kærleika hennara!
Kolossibrævið 3:19 Kolossibrævið
Tit menn! Elskið konur tykkara og verið ikki beiskir við tær!
Fyrra Korintbrævið 10:13 Fyrra Korintbrævið
Eingin freisting er komin á tykkum uttan menniskjalig; og Gud er trúfastur, Hann skal ikki lata tykkum verða freistað út um tað, ið tit eru ment; nei, Hann skal saman við freistingini gera eisini útgongdina úr henni, so tit fáa tolt hana.
Efesusbrævið 5:22 Efesusbrævið
Tit konur! Verið tykkara egnu monnum undirgivnar – sum Harranum!
Efesusbrævið 5:23 Efesusbrævið
Tí maðurin er høvur konu sínar, eins og Kristus er høvur samkomunnar, Hann, sum er Frelsari likams Síns.
Efesusbrævið 5:24 Efesusbrævið
Ja, eins og samkoman er Kristusi undirgivin, skulu eisini konurnar í øllum vera monnum sínum undirgivnar.
Job 31:1 Job
„Sáttmála hevði eg gjørt við eygu míni, at eg skuldi onga moyggj hyggja á.
Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið
Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.