HIV/AIDS

62 versir um "HIV/AIDS"

Versir

Síða 2 av 2
Opinberingin 6:9 Opinberingin

Táið tað læt upp fimta innsiglið, sá eg undir altarinum sálir teirra, ið dripin vóru fyri orðs Guds skuld og fyri vitnisburðarins skuld, ið tey høvdu.

3
Opinberingin 6:10 Opinberingin

Tey róptu við harðari rødd: „Harri, Tú heilagi og sannorðaði, hvussu leingi fert Tú at bíða at halda dóm og hevna blóð okkara á tey, sum á jørðini búgva?“

3
Opinberingin 6:11 Opinberingin

Og teimum vórðu givin – einum og hvørjum – síð, hvít klæði, og sagt varð við tey, at tey skuldu halda seg still stutta tíð enn – inntil tal samtænara og brøðra teirra varð fult – teirra, ið skuldu verða dripin eins og tey.

3
Opinberingin 6:12 Opinberingin

Eg sá tað lata upp sætta innsiglið. Tá varð stórur jarðskjálvti, sólin varð svørt sum syrgibúni, og mánin varð allur sum blóð.

3
Opinberingin 6:13 Opinberingin

Stjørnur himmalsins fullu niður á jørðina, eins og táið fikutræ, rist av nógvum vindi, kastar niður óstadnu fikur sínar.

3
Opinberingin 6:14 Opinberingin

Himmalin fór burtur eins og bókrulla, ið saman verður rullað, og hvørt fjall og hvør oyggj vórðu flutt úr staði.

3
Opinberingin 6:15 Opinberingin

Kongar jarðarinnar, stórmenninir, herhøvdingarnir, hinir ríku, hinir veldigu og hvør trælur og hvør frælsur – teir fjaldu seg í hellum og bergskorum.

3
Opinberingin 6:16 Opinberingin

Teir søgdu við fjøllini og hamrarnar: „Fallið yvir okkum og fjalið okkum fyri ásjón Hansara, sum í hásætinum situr, og fyri vreiði lambsins!

3
Opinberingin 6:17 Opinberingin

Tí stóri vreiðidagur teirra er komin, og hvør man fáa staðist!“

3
Fimta Mósebók 24:16 Fimta Mósebók

Foreldur skulu ikki lata lív fyri tað, ið børnini hava gjørt, og børn skulu ikki lata lív fyri tað, ið foreldrini hava gjørt; ein og hvør skal lata lív fyri sína egnu synd.

2
Ápostlasøgan 12:23 Ápostlasøgan

Í somu stund sló eingil Harrans hann, aftur fyri at hann gav ikki Gudi dýrdina; hann varð etin upp av ormum og gav upp andan.

2
Fyrra Korintbrævið 10:13 Fyrra Korintbrævið

Eingin freisting er komin á tykkum uttan menniskjalig; og Gud er trúfastur, Hann skal ikki lata tykkum verða freistað út um tað, ið tit eru ment; nei, Hann skal saman við freistingini gera eisini útgongdina úr henni, so tit fáa tolt hana.

2