hinar fimm sansirnar

Sálmarnir 34:8 Sálmarnir

Eingil HARRANS tekur støðu rundan um tey, ið óttast Hann, og fríar tey út.

8

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tað, sum var frá upphavi, tað, sum vit hava hoyrt, tað, sum vit hava sæð við eygum okkara, tað, sum vit skoðaðu, og hendur okkara numu við – tað er Orð lívsins, vit tala um.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:2 Fyrra Jóhannesarbrævið

Lívið varð opinberað, og vit hava sæð tað; og vit vitna og kunngera tykkum lívið, hitt æviga, sum var hjá Faðirinum og varð opinberað okkum.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:3 Fyrra Jóhannesarbrævið

– Tað, sum vit hava sæð og hoyrt, kunngera vit tykkum við, so eisini tit kunnu hava samfelag við okkum; og samfelag okkara er við Faðirin og við Son Hansara, Jesus Kristus.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:4 Fyrra Jóhannesarbrævið

– Hetta skriva vit tykkum, fyri at gleði tykkara kann vera fullkomin.

7

Sálmarnir 115:3 Sálmarnir

Gud okkara, Hann er í Himli, Hann ger alt tað, ið Hann vil.

5

Sálmarnir 115:4 Sálmarnir

Avgudar teirra eru silvur og gull, handaverk manna;

5

Sálmarnir 115:5 Sálmarnir

teir hava munn, men tala ikki, eygu, men síggja ikki;

5

Sálmarnir 115:6 Sálmarnir

teir hava oyru, men hoyra ikki; teir hava nøs, men lukta ikki;

5

Sálmarnir 115:7 Sálmarnir

teir hava hendur, men føla ikki, føtur, men ganga ikki; teir hava einki mál í barkanum.

5

Sálmarnir 115:8 Sálmarnir

Sum teir eru, verða tey, sum gera teir, ein og hvør, ið lítur á teir.

5

Orðtøkini 20:12 Orðtøkini

Oyrað, ið hoyrir, og eygað, ið sær – HARRIN hevur skapt bæði.

5

Matteus 5:13 Matteus

Tit eru salt jarðarinnar; men missir saltið kraft sína, hvussu skal tað aftur verða salt! Tað dugir einki longur uttan at verða kastað út og traðkað niður av menniskjum.

4

Sálmarnir 94:9 Sálmarnir

Hann, ið plantaði oyrað, man Hann ikki hoyra! Hann, ið skapti eygað, man Hann ikki síggja!

3

Matteus 8:3 Matteus

Tá rætti Hann út hondina, nam við hann og segði: „Eg vil; verð reinur!“ Við tað sama varð hann reinsaður frá spitalsku síni.

3

Matteus 13:16 Matteus

Men sæl eru eygu tykkara, tí tey síggja, og oyru tykkara, tí tey hoyra.

3

Fyrra Korintbrævið 12:18 Fyrra Korintbrævið

Men nú hevur Gud sett limirnar á likamið, hvønn fyri seg, soleiðis sum Hann vildi.

3

Fyrsta Mósebók 8:21 Fyrsta Mósebók

Táið HARRIN kendi tann góða angan, segði Hann í hjarta Sínum: „Eg skal aldri aftur banna jørðini fyri menniskjans skuld, tí menniskjahjartans tankar eru óndir líka frá ungdóminum. Eg skal aldri aftur forkoma øllum livandi, soleiðis sum Eg havi gjørt nú.

2

Esaias 66:8 Esaias

Hvør hevur hoyrt slíkt! Hvør hevur sæð tess líka! Verður land borið í heim eftir einum degi! Verður tjóð fødd eftir eini løtu! – síðani Zion átti børn síni, við tað sama sum hon fekk ilt.

2

Matteus 6:22 Matteus

Eygað er ljós likamsins; er tí eyga títt frískt, verður alt likam títt ljóst;

2

Matteus 6:23 Matteus

men er eyga títt sjúkt, verður alt likam títt myrkt. Er nú ljósið, sum í tær er, myrkur – hvussu stórt verður tá ikki myrkrið!

2

Matteus 24:1 Matteus

Jesus fór nú út úr templinum og burtur haðani, og lærisveinar Hansara komu til Hansara at vísa Honum tempulbygningarnar.

2

Matteus 24:2 Matteus

Men Hann tók til orða og segði við teir: „Síggja tit ikki alt hetta? Sanniliga, sigi Eg tykkum: Her skal ikki verða latin steinur eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“

2

Matteus 24:3 Matteus

Táið Hann sat á Oljufjallinum, komu lærisveinar Hansara til Hansara einsæri og søgdu: „Sig okkum, nær hetta fer at henda! Og hvat er tekinið fyri, at Tú kemur, og endi er á tíðini?“

2

Matteus 24:4 Matteus

Jesus svaraði teimum: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!

2

Matteus 24:5 Matteus

Tí mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Eg eri Kristus!“ Og teir skulu villleiða mong.

2

Matteus 24:6 Matteus

Og tit skulu hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi. Síggið til, at tit lata tykkum ikki ræða! Tí so má verða; men endin er ikki enn.

2

Matteus 24:7 Matteus

Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og hungur og jarðskjálvti skal vera víða hvar.

2

Matteus 24:8 Matteus

Men alt hetta eru hinir fyrstu verkirnir.

2

Matteus 24:9 Matteus

Tá skulu tey geva tykkum upp at verða illa viðfarnar og drepa tykkum, og tit skulu verða hataðir av øllum fólkasløgum fyri navns Míns skuld.

2

Matteus 24:10 Matteus

Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.

2

Matteus 24:11 Matteus

Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.

2

Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

2

Matteus 24:13 Matteus

Men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.

2

Matteus 24:14 Matteus

Hetta evangelium ríkisins skal verða prædikað um alt jarðarríki, øllum fólkasløgum til vitnisburð; og tá skal endin koma.

2

Matteus 24:15 Matteus

Táið tit tá síggja viðurstygd oyðingarinnar, sum talað er um av Dániel profeti, standa á heilagari grund – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! –

2

Matteus 24:16 Matteus

skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;

2

Matteus 24:17 Matteus

tann, ið á takinum er, má ikki fara niður eftir nøkrum, sum er í húsi hansara,

2

Matteus 24:18 Matteus

og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.

2

Matteus 24:19 Matteus

Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!

2

Matteus 24:20 Matteus

Biðið eftir, at tit skulu ikki koma at flýggja um veturin, ei heldur sabbat!

2

Matteus 24:21 Matteus

Tí tá skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið, frá tí heimurin varð til inntil nú, og sum heldur ikki skal verða.

2

Matteus 24:22 Matteus

Og vórðu hesir dagar ikki styttir, varð einki hold frelst, men fyri teirra skuld, sum útvald eru, skulu hesir dagar verða styttir.

2

Matteus 24:23 Matteus

Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Har er Hann!“ skulu tit ikki trúgva tí.

2

Matteus 24:24 Matteus

Tí lygikristar og lygiprofetar skulu stíga fram og gera stór tekin og undur, so eisini hini útvaldu skuldu verið villleidd – hevði tað verið møguligt.

2

Matteus 24:25 Matteus

Nú havi Eg sagt tykkum tað frammanundan.

2

Matteus 24:26 Matteus

Um tá verður sagt við tykkum: „Hann er í oyðimørkini!“ so farið ikki út hagar! – „Hann er í kømurunum!“ so trúgvið tí ikki!

2

Matteus 24:27 Matteus

Tí eins og snarljósið skyggir í eystri og lýsir líka í vestur, so skal vera, táið Menniskjasonurin kemur.

2

Matteus 24:28 Matteus

Har sum ræið er, flykkjast ørnirnar.

2

Matteus 24:29 Matteus

Men alt fyri eitt eftir trongdina á teimum døgum skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt; stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.

2