hin triði eyga (okkult hugtak)
30 versir um "hin triði eyga (okkult hugtak)"
Versir
Síða 1 av 1Matteus 6:22 Matteus
Eygað er ljós likamsins; er tí eyga títt frískt, verður alt likam títt ljóst;
Matteus 6:23 Matteus
men er eyga títt sjúkt, verður alt likam títt myrkt. Er nú ljósið, sum í tær er, myrkur – hvussu stórt verður tá ikki myrkrið!
Matteus 6:24 Matteus
Eingin kann tæna tveimum harrum; tí annaðhvørt hatar hann annan og elskar annan, ella heldur hann seg til annan og vanvirðir annan. – Tit kunnu ikki tæna Gudi og mammon.
Matteus 4:16 Matteus
fólkið, sum sat í myrkri, sá stórt ljós, og fyri teimum, sum sótu í landi og skugga deyðans, rann upp ljós.“
Fyrsta Mósebók 3:4 Fyrsta Mósebók
Tá segði ormurin við kvinnuna: „Einki skulu tit doyggja!
Fyrsta Mósebók 3:5 Fyrsta Mósebók
Men Gud veit, at táið tit eta av henni, so verða eygu tykkara latin upp, so at tit verða sum Gud og kenna gott og ilt!“
Fyrsta Mósebók 3:6 Fyrsta Mósebók
Kvinnan sá nú, at træið var gott at eta av, at tað var eygunum ein lystur, og at tað var træ, sum ein mátti ynskja sær til at fáa vit av; hon tók tá av fruktini á tí og át; hon gav eisini manni sínum, og hann át.
Fyrsta Mósebók 3:7 Fyrsta Mósebók
Tá vórðu eyguni í báðum latin upp, og tey raktu við, at tey vóru nakin; tey seymaðu tí fikubløð saman og bundu upp fyri seg.
Sálmarnir 82:6 Sálmarnir
Eg havi sagt: „Tit eru gudar, tit eru allir synir hins Hægsta.“
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Jóhannes 10:34 Jóhannes
Jesus segði við teir: „Stendur ikki skrivað í lóg tykkara: „Eg havi sagt: „Tit eru gudar!““
Sálmarnir 23:1 Sálmarnir
Sálmur. Eftir Dávid. HARRIN er hirði mín; mær fattast einki.
Sálmarnir 23:2 Sálmarnir
Hann letur meg liggja á grønum eingjum, leiðir meg at hvíldarvøtnum;
Sálmarnir 23:3 Sálmarnir
Hann lívgar sál mína, Hann leiðir meg eftir røttum leiðum – fyri navns Síns skuld.
Sálmarnir 23:4 Sálmarnir
Um eg so skal ganga í dali deyðaskuggans, óttist eg einki ilt; tí Tú ert við mær, keppur Tín og stavur Tín, teir ugga meg.
Sálmarnir 23:5 Sálmarnir
Tú borðreiðir fyri mær, beint fyri eygum fígginda mína; Tú salvar høvd mítt við olju; tað rennur út av steypi mínum.
Sálmarnir 23:6 Sálmarnir
Einki uttan gott og náði skal fylgja mær, allar dagar eg livi, og eg skal búgva í húsi HARRANS allar ævir.
Matteus 6:33 Matteus
Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!
Jóhannes 10:29 Jóhannes
Faðir Mín, sum hevur givið Mær hann, er størri enn øll, og eingin kann ríva nakað úr hond Faðirs Míns.
Jóhannes 10:30 Jóhannes
Eg og Faðirin, Vit eru eitt.“
Jóhannes 10:31 Jóhannes
Tá tóku Jødarnir aftur upp steinar at steina Hann.
Jóhannes 10:32 Jóhannes
Jesus segði við teir: „Mong góð verk havi Eg víst tykkum frá Faðir Mínum; hvørt av hesum verkum er tað, tit steina Meg fyri?“
Jóhannes 10:33 Jóhannes
Jødarnir svaraðu Honum: „Tað er ikki fyri nakað gott verk, vit steina Teg, nei, fyri gudsspottan, og fyri tað, at Tú, sum ert menniskja, gert Teg sjálvan til Gud!“
Jóhannes 10:35 Jóhannes
Hevur Hann nú kallað teir gudar, sum orð Guds kom til – og skriftin vikast ikki –
Jóhannes 10:36 Jóhannes
siga tit tá við Hann, sum Faðirin hevur halgað og sent í heimin: „Tú spottar Gud!“ – fyri tað at Eg segði: „Eg eri Sonur Guds“?
Filippibrævið 4:13 Filippibrævið
Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.
Matteus 4:4 Matteus
Hann svaraði: „Skrivað er: „Menniskjað livir ikki bert av breyði, men av hvørjum orði, ið út gongur av munni Guds.““
Matteus 4:5 Matteus
Tá tók Djevulin Hann við sær til hin heilaga stað, setti Hann á takbrún tempulsins og segði við Hann:
Efesusbrævið 1:18 Efesusbrævið
og upplýsa eygu hjarta tykkara til at skilja vónina, ið Hann hevur kallað tykkum til, hvussu ríkur í dýrd arvur Hansara er millum hini heilagu,