hin ófyrigeviliga syndin

Markus 3:28 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Alt skal verða menniskjabørnunum fyrigivið, syndir og spottanir, hvussu stórliga tey so spotta;

7

Markus 3:29 Markus

men tann, ið talar spottandi móti Heilaga Andanum, fær í allar ævir onga fyrigeving, men er sekur í ævigari synd.“

7

Matteus 12:31 Matteus

Tí sigi Eg tykkum: Øll synd og spottan skal verða menniskjum fyrigivin; men spottan móti Andanum skal ikki verða fyrigivin.

6

Matteus 12:32 Matteus

Og um onkur talar orð móti Menniskjasyninum – tað skal verða honum fyrigivið; men tann, ið talar móti Heilaga Andanum, honum skal tað ikki verða fyrigivið, hvørki í hesi tíð ella í hini komandi.

6

Lukas 12:10 Lukas

Og hvør tann, ið talar orð móti Menniskjasyninum, honum skal tað verða fyrigivið; men tann, ið talar spottandi móti Heilaga Andanum, honum skal tað ikki verða fyrigivið.

6

Markus 3:30 Markus

Tí teir søgdu: „Hann hevur óreinan anda!“

4

Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið

Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

3

Matteus 12:1 Matteus

Um ta tíðina gekk Jesus gjøgnum akur sabbat, og lærisveinar Hansara vóru svangir og fóru at slíta øks og eta.

2

Matteus 12:2 Matteus

Táið Fariseararnir sóu tað, søgdu teir við Hann: „Hygg, lærisveinar Tínir gera tað, sum ikki er loyviligt at gera sabbat!“

2

Matteus 12:3 Matteus

Hann svaraði teimum: „Hava tit ikki lisið, hvat Dávid gjørdi, táið hann var svangur, og teir, ið við honum vóru

2

Matteus 12:4 Matteus

– hvussu hann fór inn í hús Guds og át sýnisbreyðini, sum ikki hann hevði loyvi at eta, ei heldur teir, ið við honum vóru, men prestarnir eina?

2

Matteus 12:5 Matteus

Ella hava tit ikki lisið í lógini, at prestarnir sabbat vanhalga sabbatin í templinum og eru tó ikki sekir?

2

Matteus 12:6 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at her er tað, sum størri er enn templið.

2

Matteus 12:7 Matteus

Men høvdu tit vitað, hvat hetta er: „Eg vil hava miskunn og ikki offur,“ so høvdu tit ikki dómfelt teir, ið sakleysir eru.

2

Matteus 12:8 Matteus

Tí Menniskjasonurin er harri sabbatsins.“

2

Matteus 12:9 Matteus

So fór Hann haðani og kom inn í sýnagogu teirra.

2

Matteus 12:10 Matteus

Har var maður, ið hevði visna hond. Teir spurdu Hann nú: „Er loyviligt at grøða sabbat?“ – fyri at teir kundu fáa okkurt at klaga Hann fyri.

2

Matteus 12:11 Matteus

Tá segði Hann við teir: „Um onkur tykkara eigur seyð, sum sabbat dettur í eina grøv – hvør er hann, sum tá ikki tekur í hann og dregur hann uppúr aftur!

2

Matteus 12:12 Matteus

Hvussu mangan meir er nú ikki menniskja enn seyður! Tí er loyviligt at gera væl sabbat.“

2

Matteus 12:13 Matteus

So segði Hann við mannin: „Rætt út hondina!“ Hann rætti hana út, og hon varð frísk aftur sum hin.

2

Matteus 12:14 Matteus

Tá fóru Fariseararnir út og løgdu saman ráð móti Honum, hvussu teir skuldu fáa beint fyri Honum.

2

Matteus 12:15 Matteus

Men táið Jesus fekk hetta at vita, fór Hann burtur haðani. Og mong fylgdu Honum, og Hann grøddi tey øll.

2

Matteus 12:16 Matteus

Men Hann beyð teimum strangliga ikki at gera Hann kendan

2

Matteus 12:17 Matteus

– fyri at tað skuldi ganga út, sum talað er við Esaiasi profeti, ið sigur:

2

Matteus 12:18 Matteus

„Hygg tænari Mín, sum Eg havi útvalt, elskaði Mín, sum sál Mín hevur tokka til! Eg skal lata Anda Mín koma yvir Hann, og Hann skal kunngera heidningunum rætt.

2

Matteus 12:19 Matteus

Hann skal ikki træta og ikki rópa, og eingin skal hoyra mál Hansara á gøtunum.

2

Matteus 12:20 Matteus

Hann skal ikki sora hitt brotna rørið og ikki sløkkja hitt rúkandi skarið, inntil Hann hevur ført rættin fram til sigur.

2

Matteus 12:21 Matteus

Til navn Hansara skulu heidningarnir seta vón sína.“

2

Matteus 12:22 Matteus

Nú varð ein, ið settur var av illum anda, og sum var blindur og stummur, leiddur til Hansara; og Hann grøddi hann, so hin stummi talaði og sá.

2

Matteus 12:23 Matteus

Tá stóð alt fólkið ovfarið og segði: „Man tað vera so, at hetta er Dávidssonurin?“

2

Matteus 12:24 Matteus

Men táið Fariseararnir hoyrdu hetta, søgdu teir: „Tað er bert við Be’elzebul, høvdinga hinna illu anda, hesin rekur út illar andar!“

2

Men Jesus, sum visti, hvat teir hugsaðu, segði við teir: „Hvørt ríki, sum kemur í stríð við seg sjálvt, legst í oyði, og eingin býur, sum kemur í stríð við seg sjálvan, verður standandi, einki hús heldur.

2

Matteus 12:26 Matteus

Um nú Satan rekur út Satan, er hann komin í stríð við seg sjálvan; hvussu verður ríki hansara tá standandi!

2

Matteus 12:27 Matteus

Reki Eg nú út hinar illu andar við Be’elzebul, við hvørjum reka tá synir tykkara teir út? Teir skulu tí vera dómarar tykkara.

2

Matteus 12:28 Matteus

Men reki Eg út hinar illu andar við Anda Guds, er jú ríki Guds komið til tykkara.

2

Matteus 12:29 Matteus

Ella hvussu kann nakar fara inn í hús hins sterka og ræna tað, sum hann eigur, uttan hann fyrst bindur hin sterka! Tá kann hann ræna hús hansara.

2

Matteus 12:30 Matteus

Tann, ið ikki er við Mær, er ímóti Mær; og tann, ið ikki savnar við Mær, skilir sundur.

2

Matteus 12:33 Matteus

Latið annaðhvørt træið vera gott og ávøkst tess góðan, ella latið træið vera ringt og ávøkst tess ringan! Tí av ávøkstinum kennist træið.

2

Matteus 12:34 Matteus

Ormaavkom! Hvussu kunnu tit tala gott, tit, sum eru óndir! Tí muðurin talar tað, sum hjartað er ov fult av.

2

Matteus 12:35 Matteus

Gott menniskja ber fram gott av hinum góða, ið tað hevur til, og ringt menniskja ber fram ónt av hinum ónda, ið tað hevur til.

2

Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

2

Matteus 12:37 Matteus

Tí eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur rættvísur, og eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur sekur.“

2

Matteus 12:38 Matteus

Tá tóku nakrir av hinum skriftlærdu og Farisearunum til orða og søgdu við Hann: „Meistari! Okkum hevði dámt at sæð tekin frá Tær.“

2

Matteus 12:39 Matteus

Men Hann svaraði teimum: „Ónd og ótrúgv ætt krevur tekin; men henni skal einki tekin verða givið uttan tekin Jónasar profets.

2

Matteus 12:40 Matteus

Tí eins og Jónas var tríggjar dagar og tríggjar nætur í búki havdýrsins, so skal Menniskjasonurin verða tríggjar dagar og tríggjar nætur í fangi jarðarinnar.

2

Matteus 12:41 Matteus

Menn úr Nineve skulu stíga fram í dóminum saman við hesi ætt og dómfella hana; tí teir vendu við, táið Jónas prædikaði fyri teimum – og hyggið, her er meir enn Jónas!

2

Matteus 12:42 Matteus

Drotningin úr Suðurlandi skal rísa upp í dóminum saman við hesi ætt og dómfella hana; tí hon kom frá enda jarðarinnar at hoyra vísdóm Sálomons – og hyggið, her er meir enn Sálomon!

2

Matteus 12:43 Matteus

Táið hin óreini andin er farin út úr menniskjanum, gongur hann um á vatnleysum støðum og leitar eftir hvílu, men finnur hana ikki.

2

Matteus 12:44 Matteus

Tá sigur hann: „Eg skal fara aftur í hús mítt, sum eg fór úr.“ Og táið hann kemur hagar, sær hann, at tað stendur tómt og er sópað og prýtt.

2