heilsufrøðilig undirvísing
23 versir um "heilsufrøðilig undirvísing"
Versir
Síða 1 av 1Orðtøkini 17:22 Orðtøkini
Glatt hjarta gevur góða heilsubót, men brotið mót sýgur mergin úr beinunum.
Fyrsta Mósebók 12:1 Fyrsta Mósebók
HARRIN segði við Ábram: „Far úr landi tínum, frá skyldfólki tínum og frá húsi faðirs tíns – til landið, ið Eg skal vísa tær!
Fyrsta Mósebók 12:2 Fyrsta Mósebók
Eg skal gera teg til stórt fólk; Eg skal signa teg og gera navn títt stórt, og tú skalt verða signing.
Fyrsta Mósebók 12:3 Fyrsta Mósebók
Eg skal signa tey, ið signa teg, og tann, ið tær bannar, honum skal Eg banna; og í tær skulu allar ættir á jørðini verða signaðar.“
Fyrsta Mósebók 12:4 Fyrsta Mósebók
Ábram fór tá avstað, sum HARRIN hevði sagt við hann, og Lot fór við honum. Ábram var 75 ár, táið hann fór úr Karan.
Fyrsta Mósebók 12:5 Fyrsta Mósebók
Ábram tók Sárai, konu sína, og Lot, bróðurson sín, og alt tað, ið teir áttu – sum teir høvdu savnað sær – og fólkið, ið teir høvdu fingið sær í Karan; og tey fóru avstað og tóku leiðina móti Kána’anslandi – og komu til Kána’ansland.
Fyrsta Mósebók 12:6 Fyrsta Mósebók
Ábram ferðaðist nú gjøgnum landið, líka til tað heilaga staðið í Sikem, til eikina More. – Tá búðu Kána’anitar har í landinum.
Fyrsta Mósebók 12:7 Fyrsta Mósebók
Men HARRIN opinberaði Seg fyri Ábrami og segði: „Avkomi tínum gevi Eg hetta landið!“ Tá reisti hann har HARRANUM altar, Honum, sum hevði opinberað Seg fyri honum.
Fyrsta Mósebók 12:8 Fyrsta Mósebók
Síðani fór hann haðani og fór til fjøllini eystan fyri Betel; har reisti hann tjald sítt, so hann hevði Betel vestanfyri og Ai eystanfyri. Og hann reisti har HARRANUM altar og ákallaði navn HARRANS.
Fyrsta Mósebók 12:9 Fyrsta Mósebók
Haðani flutti Ábram seg so við og við móti Suðurlandinum.
Fyrsta Mósebók 12:10 Fyrsta Mósebók
Nú kom hungursneyð í landinum; tá fór Ábram til Egyptalands at búgva har sum fremmandur, við tað at hungursneyðin var so svár í landinum.
Fyrsta Mósebók 12:11 Fyrsta Mósebók
Táið nú ikki var langt eftir hjá honum til Egyptalands, segði hann við Sárai, konu sína: „Eg veit, tú ert ein vøkur kvinna.
Fyrsta Mósebók 12:12 Fyrsta Mósebók
Táið nú Egyptar fáa at síggja teg og hugsa, at tú ert kona mín, so drepa teir meg og lata teg liva.
Fyrsta Mósebók 12:13 Fyrsta Mósebók
Sig tí, at tú ert systir mín – so mær kann gangast væl, og lív mítt kann verða spart fyri tína skuld!“
Fyrsta Mósebók 12:14 Fyrsta Mósebók
Táið Ábram nú kom til Egyptalands, sóu Egyptar, at hon var sera vøkur kvinna.
Fyrsta Mósebók 12:15 Fyrsta Mósebók
Høvdingar Faraos sóu hana og høvdu tað á orði fyri Farao; so varð kvinnan tikin og førd til hús Faraos.
Fyrsta Mósebók 12:16 Fyrsta Mósebók
Men við Ábram gjørdi hann væl fyri hennara skuld; hann fekk smáfæ, neyt og esil, trælir og trælkvinnur, esilsryssur og kamelar.
Fyrsta Mósebók 12:17 Fyrsta Mósebók
Men HARRIN sló Farao og hús hansara við svárum plágum fyri Sárai skuld, konu Ábram.
Fyrsta Mósebók 12:18 Fyrsta Mósebók
Tá sendi Farao boð eftir Ábrami og segði: „Hvat er tað, ið tú hevur gjørt ímóti mær! Hví lætst tú meg ikki vita, at hon er kona tín?
Fyrsta Mósebók 12:19 Fyrsta Mósebók
Hví segði tú, at hon var systir tín, so at eg tók hana til konu? Hygg, her hevur tú konu tína! Tak hana og far!“
Fyrsta Mósebók 12:20 Fyrsta Mósebók
Og Farao segði við menn sínar, at teir skuldu fylgja honum á veg, honum og konu hansara og øllum, ið hann átti.
Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið
Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?
Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið
Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!