hat

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:20 Fyrra Jóhannesarbrævið

Sigur onkur: „Eg elski Gud“ – og hatar bróður sín, so er hann lygnari; tí tann, ið ikki elskar bróður sín, sum hann hevur sæð, hvussu kann hann elska Gud, sum hann ikki hevur sæð!

6

Orðtøkini 10:12 Orðtøkini

Hat vekur split, men kærleiki fjalir allar syndir.

5

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið sigur seg vera í ljósinum – og hatar bróður sín – er í myrkrinum enn.

5

Matteus 5:44 Matteus

Men Eg sigi tykkum: Elskið fíggindar tykkara, signið tey, sum banna tykkum, gerið teimum gott, sum hata tykkum, og biðið fyri teimum, ið háða tykkum og søkja at tykkum

4

Matteus 6:15 Matteus

men fyrigeva tit ikki menniskjum misbrot teirra, skal Faðir tykkara heldur ikki fyrigeva misbrot tykkara.

4

Jóhannes 15:18 Jóhannes

Táið heimurin hatar tykkum, skulu tit vita, at hann hevur hatað Meg, áðrenn hann hataði tykkum.

4

Orðtøkini 8:13 Orðtøkini

At óttast HARRAN er at hata hitt illa; stoltleika, hugmóð, hin ónda vegin og hin falska munnin, hetta hati eg.

3

Orðtøkini 26:24 Orðtøkini

Hin hatski hyklar við vørrunum, men í hjartanum goymir hann svik.

3

Orðtøkini 26:25 Orðtøkini

Trúgv honum ikki, táið hann ger seg blíðmæltan, tí sjey andstygdir eru í hjarta hansara!

3

Orðtøkini 26:26 Orðtøkini

Hin hatski fjalir seg í sviki, men óndskapur hansara verður opinberur í samkomuni.

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:11 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið hatar bróður sín, er í myrkrinum og gongur í myrkri; og hann veit ikki, hvar hann fer, tí myrkrið hevur blindað eygu hansara.

3

Triðja Mósebók 19:17 Triðja Mósebók

Tú mást ikki í hjartanum hava agg til bróður tín, nei, tú skalt hava at næsta tínum, so tú dregur ikki synd oman yvir teg fyri hansara skuld.

2

Triðja Mósebók 19:18 Triðja Mósebók

Tú mást ikki hevna teg og ikki hava agg til nakran av fólki tínum, nei, tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan. – Eg eri HARRIN!

2

Sálmarnir 97:10 Sálmarnir

Tit, ið elska HARRAN, hatið hitt illa! – Hann varðar sálirnar í hinum heilagu Sínum og fríar tey úr hondum hinna gudleysu.

2

Orðtøkini 6:16 Orðtøkini

Seks eru, sum HARRIN hatar, sjey eru sál Hansara andstygd:

2

Orðtøkini 6:17 Orðtøkini

Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð,

2

Orðtøkini 6:18 Orðtøkini

hjarta, sum smíðar saman ónd ráð, føtur, sum eru kvikir til tað, ið ilt er,

2

Orðtøkini 6:19 Orðtøkini

tann, ið talar lygn og vitnar rangt, og tann, ið setur split millum brøður.

2

Orðtøkini 10:18 Orðtøkini

Tann, ið loynir hat, hevur falskar varrar, og tann, ið flytur útspilling, er dári.

2

Orðtøkini 20:22 Orðtøkini

Sig ikki: „Eg skal løna ilt við illum!“ – Bíða eftir HARRANUM, so hjálpir Hann tær!

2

Matteus 10:22 Matteus

Tit skulu verða hataðir av øllum fyri navns Míns skuld; men tann, ið heldur út inntil endan, skal verða frelstur.

2

Lukas 6:27 Lukas

Men Eg sigi við tykkum, sum hoyra: Elskið fíggindar tykkara, gerið teimum gott, sum hata tykkum,

2

Lukas 6:28 Lukas

signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!

2

Lukas 6:29 Lukas

Táið ein slær teg undir annan vangan, so rætt honum hin við, og táið ein tekur kappan frá tær, so sýt honum heldur ikki kyrtilin!

2

Lukas 6:30 Lukas

Gev einum og hvørjum, sum biður teg, og um ein tekur tað, ið títt er, so krev tað ikki aftur!

2

Lukas 6:31 Lukas

Sum tit vilja, at menniskju skulu gera móti tykkum, so skulu eisini tit gera móti teimum.

2

Lukas 6:32 Lukas

Um tit elska tey, sum tykkum elska, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar elska tey, sum elska teir.

2

Lukas 6:33 Lukas

Um tit gera teimum gott, sum gera tykkum gott, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar gera tað sama.

2

Lukas 6:34 Lukas

Og um tit læna teimum, sum tit vóna at fáa aftur frá, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar læna syndarum uppá at fáa líka mikið aftur.

2

Lukas 6:35 Lukas

Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.

2

Lukas 6:36 Lukas

Verið miskunnsom, eins og Faðir tykkara er miskunnsamur!

2

Efesusbrævið 4:31 Efesusbrævið

Allur beiskleiki, alt illsinni, øll vreiði, allur gangur og øll háðan veri langt frá tykkum, somuleiðis allur óndskapur!

2

Jákupsbrævið 4:1 Jákupsbrævið

Hvaðani kemur allur ófriðurin, og hvaðani kemur alt stríðið tykkara millum? Koma tey ikki av girndum tykkara, sum berjast í limum tykkara!

2

Jákupsbrævið 4:2 Jákupsbrævið

Tit tráa – og hava ikki; tit drepa og bera øvund – og kunnu ikki fáa; tit liggja í stríði og ófriði. Tit hava ikki, tí tit biðja ikki;

2

Jákupsbrævið 4:3 Jákupsbrævið

tit biðja og fáa ikki, tí tit biðja illa – fyri at spilla tað burtur í lystum tykkara.

2

Jákupsbrævið 4:4 Jákupsbrævið

Tit ótrúgvu! Vita tit ikki, at vinskapur við heimin er fíggindskapur móti Gudi? Tann, ið vil vera vinur heimsins, verður tí fíggindi Guds.

2

Jákupsbrævið 4:5 Jákupsbrævið

Ella halda tit skriftina tala fáfongt? – Eftir heilum huga tráar Andin, Hann hevur givið bústað í okkum, men tess størri er náðin, Hann gevur!

2

Jákupsbrævið 4:6 Jákupsbrævið

Tí sigur skriftin: „Gud stendur hinum stoltu ímóti, men gevur hinum eyðmjúku náði.“

2

Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

2

Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

2

Jákupsbrævið 4:9 Jákupsbrævið

Kennið neyð tykkara, syrgið og grátið! Látur tykkara vendist í sorg, og verðið tung í staðin fyri glað!

2

Jákupsbrævið 4:10 Jákupsbrævið

Eyðmýkið tykkum fyri Harranum, so skal Hann seta tykkum høgt!

2

Jákupsbrævið 4:11 Jákupsbrævið

Baktalið ikki hvør annan, brøður! Tann, ið baktalar bróður sín ella dømir bróður sín, baktalar lógina og dømir lógina. Og dømir tú lógina, so ert tú ikki gerari lógarinnar, men dómari hennara.

2

Jákupsbrævið 4:12 Jákupsbrævið

Ein er lóggevarin og dómarin, Hann, sum er mentur at frelsa og oyða; men tú, hvør ert tú, ið dømir næsta tín!

2

Jákupsbrævið 4:13 Jákupsbrævið

Og nú, tit sum siga: „Í dag ella í morgin fara vit til tann ella tann bý og verða har eitt ár, handla og hava vinning!“

2

Jákupsbrævið 4:14 Jákupsbrævið

– tit, sum vita ikki, hvat í morgin fer at henda! Hvat er lív tykkara! Tit eru jú roykur, ið sæst lítla stund og er so burtur.

2

Jákupsbrævið 4:15 Jákupsbrævið

Í tann stað skuldu tit sagt: „Um Harrin vil, og vit liva, skulu vit gera hetta ella hatta!“

2

Jákupsbrævið 4:16 Jákupsbrævið

Men nú rósa tit tykkum í reypi tykkara. Alt slíkt rós er ónt.

2

Jákupsbrævið 4:17 Jákupsbrævið

Tann, sum tí veit, hvussu hann skal gera rætt, og ger tað ikki, honum er tað synd.

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 3:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør tann, ið hatar bróður sín, er manndrápari, og tit vita, at eingin manndrápari hevur ævigt lív verandi í sær.

2

Versir