hann sum fellur frá

Orðtøkini 14:14 Orðtøkini

Av atburði sínum skal hin fráfalni verða mettaður, og góður maður heldur seg burtur frá honum.

8

Lukas 8:13 Lukas

Tey í gaddajørð eru tey, sum taka við orðinum við gleði, táið tey hoyra tað; men hesi hava ikki rót; tey trúgva eina tíð og falla frá freistingarstundina.

6

Hebrearabrævið 6:4 Hebrearabrævið

Tí tey, sum einaferð eru vorðin upplýst, hava smakkað hina himmalsku gávu, hava fingið lut í Heilaga Andanum,

6

Hebrearabrævið 6:5 Hebrearabrævið

hava smakkað góða orð Guds og kreftir hins komandi heims – og sum so eru fallin frá – tey er tað ómøguligt at endurnýggja til umvending aftur,

6

Hebrearabrævið 6:6 Hebrearabrævið

við tað at tey av nýggjum krossfesta sær Son Guds og gera Hann til spott.

6

Hoseas 14:4 Hoseas

Assur skal ikki hjálpa okkum, á hestum skulu vit ikki ríða, og vit skulu ikki uppaftur siga við handaverk okkara: „Gud okkara!“ Tí hjá Tær er tað, hin faðirleysi finnur miskunn!“

5

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

5

Lukas 15:11 Lukas

Og Hann segði: „Maður hevði tveir synir.

4

Lukas 15:12 Lukas

Hin yngri teirra segði við faðir sín: „Faðir, gev mær tann partin av ognini, sum mær líknast!“ Tá skifti hann góðsið millum teirra.

4

Lukas 15:13 Lukas

Ikki mangar dagar eftir hetta savnaði hin yngri sonurin alt sítt saman og fór avstað til land langt burtur; har spilti hann burtur alla ogn sína í ringum lívi.

4

Lukas 15:14 Lukas

Men táið hann hevði brúkt alt upp, varð hørð hungursneyð í hesum sama landi, og hann byrjaði at líða neyð.

4

Lukas 15:15 Lukas

Tá fór hann og helt seg til ein av monnunum har í landinum, og hesin sendi hann út á mark sína at sita hjá svínum.

4

Lukas 15:16 Lukas

Og hann tráaði eftir at fylla búk sín av dravinum, ið svínini ótu; og eingin gav honum nakað.

4

Lukas 15:17 Lukas

Tá gekk hann í seg sjálvan og segði: „Hvussu mangir daglønamenn hjá faðir hava ikki yvirflóð av breyði – og her doyggi eg í hungri!

4

Lukas 15:18 Lukas

Eg skal reisa meg og fara til faðir og siga við hann: Faðir, eg havi syndað móti Himli og fyri tær!

4

Lukas 15:19 Lukas

Eg eri ikki verdur longur at eita sonur tín; lat meg sleppa at vera sum ein daglønamann tín!“

4

Lukas 15:20 Lukas

So reistist hann og kom til faðir sín. Men meðan hann enn var langt burtur, sá faðirin hann, og honum tykti hjartaliga synd í honum; hann fór rennandi og leyp um hálsin á honum og kysti hann.

4

Lukas 15:21 Lukas

Men sonurin segði við hann: „Faðir, eg havi syndað móti Himli og fyri tær! Eg eri ikki verdur longur at eita sonur tín.“

4

Lukas 15:22 Lukas

Tá segði faðirin við tænarar sínar: „Farið eftir hinum bestu klæðunum og latið hann í tey, og gevið honum ring á hondina og skógvar á føturnar!

4

Lukas 15:23 Lukas

Farið síðani eftir gøðingarkálvinum og drepið hann, og latið okkum eta og vera glað!

4

Lukas 15:24 Lukas

Tí hesin sonur mín var deyður og er vorðin livandi aftur, hann var mistur og er funnin.“ Tey byrjaðu nú at vera glað.

4

Lukas 15:25 Lukas

Men hin eldri sonur hansara var úti á markini, og táið hann kom heim og nærkaðist húsinum, hoyrdi hann spæl og dans.

4

Lukas 15:26 Lukas

Tá rópti hann ein húskallin og spurdi, hvat hetta hevði at týða.

4

Lukas 15:27 Lukas

Hann svaraði honum: „Bróðir tín er komin, og faðir tín hevur dripið gøðingarkálvin, tí hann hevur fingið hann aftur í øllum góðum.“

4

Lukas 15:28 Lukas

Tá kom ilt í hann, og hann vildi ikki fara inn. Faðir hansara fór tá út og bønaði hann.

4

Lukas 15:29 Lukas

Men hann svaraði faðirinum: „So mong ár havi eg nú tænt tær, og aldri havi eg gjørt ímóti boðum tínum; mær hevur tú tó aldri givið geitarlamb, so eg kundi havt stuttleika við vinum mínum.

4

Lukas 15:30 Lukas

Men táið hasin sonur tín kom, sum hevur etið upp góðs títt við skøkjum, drapst tú gøðingarkálvin fyri honum!“

4

Lukas 15:31 Lukas

Tá segði hann við hann: „Barn! Tú ert altíð hjá mær, og alt mítt er títt;

4

Lukas 15:32 Lukas

men nú áttu vit at verið fró og glað; tí hesin bróðir tín var deyður og er vorðin livandi, var mistur og er funnin.““

4