Gud sum tekur ímóti mær

Rómverjabrævið 10:9 Rómverjabrævið

Tí um tú við munninum játtar Jesus sum Harra og trýrt í hjartanum, at Gud reisti Hann upp frá hinum deyðu, so skalt tú verða frelstur.

8

Rómverjabrævið 10:10 Rómverjabrævið

Tí við hjartanum trýr ein – til rættvísi; og við munninum játtar ein – til frelsu.

8

Rómverjabrævið 10:11 Rómverjabrævið

Skriftin sigur jú: „Eingin, ið trýr á Hann, skal verða til skammar.“

8

Rómverjabrævið 10:12 Rómverjabrævið

Eingin munur er á Jøda og Grikka; hin sami er jú Harri alra og nóg ríkur fyri øll tey, sum kalla á Hann.

8

Rómverjabrævið 10:13 Rómverjabrævið

Tí „hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“

8

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

6

Ápostlasøgan 16:31 Ápostlasøgan

Teir svaraðu: „Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!“

5

Rómverjabrævið 8:34 Rómverjabrævið

Hvør er tann, ið fordømir! Kristus er tann, sum deyður er, ja, tað, ið meiri er – sum er risin upp, sum er við høgru hond Guds, og sum eisini biður fyri okkum.

5

Jóhannes 14:1 Jóhannes

„Hjarta tykkara óttist ikki! Tit trúgva á Gud – trúgvið á Meg við!

4

Jóhannes 15:1 Jóhannes

„Eg eri hitt sanna víntræið, og Faðir Mín er víngarðsmaðurin.

3

Jóhannes 15:2 Jóhannes

Hvørja grein á Mær, sum ikki ber ávøkst, tekur Hann burtur, og hvørja, sum ber ávøkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri ávøkst.

3

Jóhannes 15:3 Jóhannes

Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.

3

Jóhannes 15:4 Jóhannes

Verðið í Mær, so verði Eg í tykkum! Eins og greinin kann ikki bera ávøkst av sær sjálvari, men bert, táið hon verður verandi á víntrænum, so kunnu tit tað heldur ikki, uttan tit verða verandi í Mær.

3

Jóhannes 15:5 Jóhannes

Eg eri víntræið, tit eru greinarnar. Tann, sum verður í Mær, og sum Eg verði í, ber nógvan ávøkst; tí skildir frá Mær kunnu tit einki gera.

3

Jóhannes 15:6 Jóhannes

Tann, sum ikki verður í Mær, verður kastaður út sum grein og følnar; tær verða sankaðar saman og kastaðar í eldin og brenna.

3

Jóhannes 15:7 Jóhannes

Verða tit í Mær, og verða orð Míni í tykkum, tá biðið um, hvat tit so vilja, og tit skulu fáa tað!

3

Rómverjabrævið 15:7 Rómverjabrævið

Takið tí hvør ímóti øðrum, eins og eisini Kristus tók ímóti okkum, Gudi til dýrd!

3

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

3

Efesusbrævið 2:9 Efesusbrævið

ikki av verkum – fyri at eingin skal rósa sær.

3

Seinna Pætursbrævið 3:9 Seinna Pætursbrævið

Harrin er ikki seinførur við lyftinum – tóat summi halda tað vera seinføri – nei, Hann er langmóðigur fyri tykkara skuld; tí Hann vil ikki, at nakar skal fortapast, men at øll skulu koma til umvending.

3

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

2

Jóhannes 14:16 Jóhannes

Og Eg skal biðja Faðirin, og Hann skal geva tykkum annan Talsmann at vera hjá tykkum allar ævir,

2

Jóhannes 17:11 Jóhannes

Eg eri ikki longur í heiminum, men hesi eru í heiminum – og Eg komi til Tín. Heilagi Faðir! Varðveit tey í navni Tínum, sum Tú hevur givið Mær, so tey kunnu vera eitt, eins og Vit!

2

Jóhannes 17:15 Jóhannes

Eg biði ikki, at Tú skalt taka tey úr heiminum, men at Tú skalt varðveita tey frá illum.

2

Jóhannes 17:26 Jóhannes

Og Eg havi kunngjørt teimum navn Títt – og skal kunngera teimum tað, fyri at kærleikin, ið Tú hevur elskað Meg við, skal vera í teimum, og Eg í teimum.“

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:5 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí ein Gud er, og ein millummaður millum Gud og menniskju, menniskjað Kristus Jesus,

2