Gud kennir navnið títt

Esaias 43:1 Esaias

Men nú – so sigur HARRIN, Hann, sum skapti teg, Jákup, Hann, sum myndaði teg, Ísrael: Óttast ikki! Eg havi frelst teg, Eg havi kallað teg við navni, tú ert Mín!

7

Esaias 43:2 Esaias

Gongur tú gjøgnum vøtn, eri Eg við tær, gjøgnum streymar, skulu teir ikki leggja yvir teg; gongur tú gjøgnum eld, skalt tú ikki brenna teg, og login skal ikki saka teg.

5

Esaias 43:3 Esaias

Tí Eg, HARRIN, eri Gud tín, hin Heilagi Ísraels er frelsari tín; Eg gevi Egyptaland í loysigjald fyri teg, Etiopia og Seba í stað tín.

5

Esaias 43:4 Esaias

Av tí at tú ert dýrabarur í eygum Mínum, ert hátt virdur, og Eg elski teg, gevi Eg menniskju í stað tín og fólkasløg í staðin fyri lív títt.

5

Esaias 43:5 Esaias

Óttast ikki! Eg eri við tær. Úr eystri lati Eg avkom títt koma, og úr vestri savni Eg teg.

5

Esaias 43:6 Esaias

Eg skal siga við norðrið: „Kom higar við teimum!“ við suðrið: „Halt teimum ikki, lat synir Mínar koma úr fjarløgu og døtur Mínar frá enda jarðarinnar,

5

Esaias 43:7 Esaias

hvønn tann, ið kallaður er við navni Mínum, og sum Eg havi skapt, Mær til dýrd, sum Eg havi myndað og gjørt!“

5

Esaias 43:8 Esaias

Lat koma fram hitt blinda fólk, sum tó hevur eygu, hini deyvu, sum tó hava oyru!

5

Lat øll fólkini savna seg, lat øll fólkasløgini koma saman! Hvør teirra* er mentur at kunngera slíkt! Lat teir siga okkum, hvat teir áður hava spátt! Lat teir koma við vitnum sínum, so teir kunnu fáa rætt, lat tey** hoyra og siga: „Tað er satt!“

5

Esaias 43:10 Esaias

Tit eru vitni Míni, sigur HARRIN, og tænari Mín, sum Eg havi útvalt, so tit kunnu sanna tað og trúgva Mær og skilja, at Eg eri Hann – undan Mær er eingin Gud vorðin til, og eftir Meg skal eingin koma.

5

Esaias 43:11 Esaias

Eg, Eg eri HARRIN, og annar frelsari enn Eg er eingin!

5

Esaias 43:12 Esaias

Eg havi boðað tað og frelst, Eg havi kunngjørt tað, og har var eingin fremmandur gudur millum tykkara; tit eru vitni Míni – sigur HARRIN – Eg eri Gud!

5

Esaias 43:13 Esaias

Ja, og enn í dag eri Eg hin einasti, og eingin frelsir av hond Míni; Eg virki – og hvør ger tað ógjørt!

5

Esaias 43:14 Esaias

So sigur HARRIN, frelsari tykkara, hin heilagi í Ísrael: Fyri tykkara skuld sendi Eg boð til Bábel og noyði teir allar at flýggja; Eg skal reka Kaldearar oman á skipini, ið teir høvdu til stuttleika.

5

Esaias 43:15 Esaias

Eg, HARRIN, eri hin heilagi tykkara, skapari Ísraels, kongur tykkara.

5

Esaias 43:16 Esaias

So sigur HARRIN, sum gjørdi veg í havinum, gøtu í hinum veldigu vøtnum,

5

Esaias 43:17 Esaias

sum leiddi út vagnar og hestar, her og høvuðsmann – teir liggja har, hvør ein, teir reisast ikki aftur, teir eru sløknaðir, sum veikur sløknaðu teir:

5

Esaias 43:18 Esaias

Hugsið ikki um hitt farna, leggið einki í tað, sum áður var!

5

Esaias 43:19 Esaias

Nei, nú skapi Eg nýtt, longu nú vísir tað seg – síggja tit tað ikki? Eg skal gera veg í oyðimørkini, áir í landinum, sum oyðið var.

5

Esaias 43:20 Esaias

Hini villu dýr markarinnar, sjakalar og strutsar, skulu æra Meg, tí Eg gevi vatn í oyðimørkini, streymar í landinum, sum oyðið var, so fólk Mítt, útvaldu Míni, fáa drukkið.

5

Esaias 43:21 Esaias

Fólkið, ið Eg havi skapt Mær, skal kunngera prís Mítt.

5

Esaias 43:22 Esaias

Men á Meg hevur tú ikki kallað, Jákup, so tú møddi teg fyri Mær, Ísrael!

5

Esaias 43:23 Esaias

Tú hevur ikki givið Mær brennioffurseyðir tínar og ikki ært Meg við sláturofrum tínum; Eg havi ikki plágað teg eftir matofrum og ikki troyttað teg eftir roykilsi;

5

Esaias 43:24 Esaias

tú hevur ikki keypt Mær kalmus fyri silvur og ikki mettað Meg við hinum feita av sláturofrum tínum! Nei, tú hevur plágað Meg við syndum tínum, troyttað Meg við misbrotum tínum!

5

Esaias 43:25 Esaias

– Eg, Eg eri tann, sum – fyri Mína skuld – striki út misbrot tíni og minnist ikki aftur syndir tínar.

5

Esaias 43:26 Esaias

Minn Meg, lat søk okkara ganga til dóms! Tala tú, so tú kanst fáa rætt!

5

Esaias 43:27 Esaias

Fyrsti forfaðir tín syndaði, og talsmenn tínir fullu frá Mær.

5

Esaias 43:28 Esaias

– So vanærdi Eg hinar heilagu høvdingar og gav Jákup upp til bann, Ísrael til spott!

5

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

5

Jóhannes 10:3 Jóhannes

Fyri honum letur duravaktarin upp, og seyðurin hoyrir rødd hansara, og hann rópar seyð sín við navni og leiðir hann út.

4

Jóhannes 10:14 Jóhannes

Eg eri hin góði hirði, og Eg kenni Míni og eri kendur av Mínum,

4

Jóhannes 10:15 Jóhannes

eins og Faðirin kennir Meg, og Eg kenni Faðirin; og Eg gevi lív Mítt fyri seyðin.

4

Onnur Mósebók 33:17 Onnur Mósebók

HARRIN svaraði Mósesi: „Eisini hatta, ið tú nú biður um, skal Eg gera; tí tú hevur funnið náði fyri eygum Mínum, og Eg kenni teg við navni.“

3

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

3

Sálmarnir 139:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. HARRI, Tú rannsakar meg og kennir meg!

3

Sálmarnir 139:2 Sálmarnir

Tú veitst, nær eg siti, og nær eg standi; Tú skilir hugsan mína langan veg.

3

Sálmarnir 139:3 Sálmarnir

Tú hevur greiði á, hvar eg gangi ella liggi, og allar vegir mínar kennir Tú gjølla.

3

Sálmarnir 139:4 Sálmarnir

Tí áðrenn orðið er til á tungu míni – ja, tá veitst Tú tað til fulnar, HARRI!

3

Sálmarnir 139:5 Sálmarnir

Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hond Tína á meg.

3

Sálmarnir 139:6 Sálmarnir

At skilja hetta er mær ov undurfult; tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur.

3

Sálmarnir 139:7 Sálmarnir

Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!

3

Sálmarnir 139:8 Sálmarnir

Fari eg upp til Himmals, so ert Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum – ja, so ert Tú har;

3

Sálmarnir 139:9 Sálmarnir

taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins,

3

Sálmarnir 139:10 Sálmarnir

so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum.

3

Sálmarnir 139:11 Sálmarnir

Og sigi eg: „Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg skal verða nátt!“

3

Sálmarnir 139:12 Sálmarnir

so er heldur ikki myrkrið Tær myrkt, og náttin er bjørt sum dagurin, myrkrið er sum ljósið.

3

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

3

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

3

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

3

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

3