grovleiki

20 versir um "grovleiki"

Versir

Síða 1 av 1
Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

12
Efesusbrævið 5:4 Efesusbrævið

ei heldur skammleysur atburður, dáratala og ótilhoyriligt skemt – einki av hesum sømir seg – nei, heldur takkargerð.

11
Jákupsbrævið 1:26 Jákupsbrævið

Um onkur heldur seg dýrka Gud – og heldur ikki tungu sína í teymum, men dárar hjarta sítt – gudsdýrkan hansara er til einkis.

7
Orðtøkini 29:20 Orðtøkini

Hevur tú sæð mann, ið loypur framav í orðum – meiri vón er um dáran enn um hann!

5
Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

5
Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

5
Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

5
Orðtøkini 31:8 Orðtøkini

Lat upp munnin fyri hin málleysa, fyri at fáa øllum hjálparleysum rætt!

3
Orðtøkini 31:9 Orðtøkini

Ja, lat upp munnin, døm rættvíst og hjálp hinum arma og fátæka at fáa rætt!

3
Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

2
Kolossibrævið 3:8 Kolossibrævið

Men nú skulu eisini tit leggja tað av alt samalt: Vreiði, illsinni, óndskap, háð, skammiligt tos av munni tykkara.

2
Fyrra Tessalonikabrævið 5:22 Fyrra Tessalonikabrævið

Haldið tykkum frá øllum illum, hvussu tað so sær út!

2
Jákupsbrævið 3:6 Jákupsbrævið

Og tungan er eldur! Eins og heimur órættvísi situr tungan millum limir okkara; hon dálkar alt likamið og setur eld á hjól lívsins. Og Helviti hevur sett eld á hana sjálva!

2
Jákupsbrævið 3:7 Jákupsbrævið

Øll náttúra, bæði dýra og fugla, bæði skriðdýra og havdýra, verður tamd og er tamd av náttúru menniskjanna;

2
Jákupsbrævið 3:8 Jákupsbrævið

men tunguna fær einki menniskja tamt, hetta óstýriliga illa, fult av drepandi eitri!

2
Jákupsbrævið 3:9 Jákupsbrævið

Við henni signa vit Harran og Faðirin, og við henni banna vit menniskjum, ið eru skapt eftir mynd Guds!

2
Jákupsbrævið 3:10 Jákupsbrævið

Úr sama munni ganga út signing og bann! Brøður mínir, hetta eigur ikki so at vera!

2
Jákupsbrævið 3:11 Jákupsbrævið

Gevur keldan úr sama uppspringi søtt vatn og beiskt vatn!

2
Jákupsbrævið 3:12 Jákupsbrævið

Kann fikutræ, brøður mínir, bera oljuber, ella víntræ fikur! – Líka lítið kann sølt kelda geva søtt vatn.

2
Jákupsbrævið 3:13 Jákupsbrævið

Hvør er vísur og skilagóður tykkara millum? – Hann vísi við góðum atburði verk síni í spakføri vísdóms!

2