gróður við krystallum
41 versir um "gróður við krystallum"
Versir
Síða 1 av 1Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók
Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,
Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók
eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.
Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók
Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:1 Fyrra Jóhannesarbrævið
Tit elskaðu! Trúgvið ikki einum og hvørjum anda, nei, roynið andarnar, um teir eru frá Gudi! Tí mangir lygiprofetar eru farnir út í heimin.
Opinberingin 21:11 Opinberingin
Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur.
Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók
Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!
Sálmarnir 103:2 Sálmarnir
Lova HARRANUM, sál mín, og gloym ikki allar vælgerðir Hansara!
Sálmarnir 103:3 Sálmarnir
Hann er jú tann, ið fyrigevur allar misgerðir tínar og grøðir allar sjúkur tínar,
Sálmarnir 103:4 Sálmarnir
sum loysir lív títt frá grøvini og krýnir teg við náði og miskunn,
Jóhannes 1:3 Jóhannes
Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.
Ápostlasøgan 8:9 Ápostlasøgan
Har var nú maður, ið æt Símun; hann hevði frammanundan fingist við gand har í býnum og gjørt fólkið í Samaria ovfarið; hann segði seg sjálvan at vera nakað stórt.
Ápostlasøgan 8:10 Ápostlasøgan
Honum góvu tey ans, bæði smá og stór, og søgdu: „Henda er tað, tey kalla stóru kraft Guds.“
Ápostlasøgan 8:11 Ápostlasøgan
Tey góvu honum ans, av tí at hann í langa tíð hevði gjørt tey ovfarin við gandabrøgdum sínum.
Ápostlasøgan 8:12 Ápostlasøgan
Men táið tey nú trúðu Filip, sum kunngjørdi teimum evangeliið um ríki Guds og navn Jesu Krists, lótu tey seg doypa, bæði menn og kvinnur.
Ápostlasøgan 8:13 Ápostlasøgan
Eisini Símun sjálvur kom til trúnna, og táið hann var doyptur, helt hann seg nær at Filip. Táið hann nú sá tekinini og kraftargerðirnar, ið gjørd vórðu, varð hann rættiliga ovfarin.
Opinberingin 22:1 Opinberingin
Hann vísti mær nú lívsvatnsánna, skínandi sum krystall; hon rann út frá hásæti Guds og lambsins.
Opinberingin 22:2 Opinberingin
Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.
Opinberingin 22:3 Opinberingin
Einki bann skal vera longur. Hásæti Guds og lambsins skal vera í honum, og tænarar Hansara skulu tæna Honum.
Opinberingin 22:4 Opinberingin
Teir skulu síggja ásjón Hansara, og navn Hansara skal vera á pannum teirra.
Opinberingin 22:5 Opinberingin
Nátt skal ikki vera longur; og teimum tørvar ikki lampuljós ella sólarljós; tí Gud Harrin skal lýsa yvir teimum, og teir skulu vera kongar í aldur og allar ævir.
Opinberingin 22:6 Opinberingin
Hann segði við meg: „Hesi orð eru trúverd og sonn; og Harrin, Gud anda profetanna, hevur sent eingil Sín at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt fer at henda.
Opinberingin 22:7 Opinberingin
Eg komi skjótt! Sælur er tann, ið heldur fast við profetorðini í hesi bók!“
Opinberingin 22:8 Opinberingin
Eg, Jóhannes, var tann, ið hoyrdi og sá hetta. Táið eg hevði hoyrt og sæð, fall eg niður at tilbiðja fyri fótum eingilsins, ið vísti mær hetta.
Opinberingin 22:9 Opinberingin
Men hann segði við meg: „Ger ikki so! Eg eri samtænari tín og brøðra tína, profetanna, og teirra, sum halda fast við orðini í hesi bók. Gud skalt tú tilbiðja!“
Opinberingin 22:10 Opinberingin
Hann segði við meg: „Tú skalt ikki innsigla profetorðini í hesi bók; tí tíðin er nær.
Opinberingin 22:11 Opinberingin
Tann, ið ger órætt, haldi áfram at gera órætt, hin óreini dálki seg enn sum áður, hin rættvísi haldi áfram at gera rættvísi, og hin heilagi verði halgaður enn sum áður!
Opinberingin 22:12 Opinberingin
Eg komi skjótt, og løn Mín er við Mær til at lata ein og hvønn fáa, eftir sum verk hansara er.
Opinberingin 22:13 Opinberingin
Eg eri alfa og omega, hin fyrsti og hin síðsti, upphavið og endin.
Opinberingin 22:14 Opinberingin
Sæl eru tey, sum tváa klæði síni, so tey kunnu fáa atgongd til træ lívsins og um portrini ganga inn í staðin!
Opinberingin 22:15 Opinberingin
Men uttanfyri eru hundarnir, gandakallarnir, siðloysingarnir, manndrápararnir, avgudadýrkararnir og ein og hvør, ið elskar lygn og gongur við lygn.
Opinberingin 22:16 Opinberingin
Eg, Jesus, havi sent eingil Mín at vitna hetta fyri tykkum um samkomurnar. Eg eri rótskot og ætt Dávids, hin bjarta morgunstjørna.
Opinberingin 22:17 Opinberingin
Andin og brúðurin siga: „Kom!“ Tann, ið hoyrir, sigi: „Kom!“ Tann, ið tystir, komi! Og tann, ið vil, taki vatn lívsins fyri einki!“
Opinberingin 22:18 Opinberingin
Eg vitni fyri einum og hvørjum, sum hoyrir profetorðini í hesi bók: Leggur nakar nakað aftrat hesum, skal Gud leggja á hann plágurnar, sum skrivað er um í hesi bók.
Opinberingin 22:19 Opinberingin
Og tekur nakar nakað burtur av orðunum í hesi profetabók, skal Gud taka lut hansara burtur frá træi lívsins og úr hinum heilaga staði, sum skrivað er um í hesi bók.
Opinberingin 22:20 Opinberingin
Hann, sum vitnar hetta, sigur: „Ja, Eg komi skjótt!“ Amen! Kom, Harri Jesus!
Opinberingin 22:21 Opinberingin
Náði Harrans Jesusar veri við øllum!
Fimta Mósebók 18:9 Fimta Mósebók
Táið tú kemur inn í landið, sum HARRIN Gud tín gevur tær, mást tú ikki taka eftir teimum viðurstyggiligu siðum, ið fólkini har hava.
Jeremias 33:6 Jeremias
Tó, Eg skal grøða sár hansara og lata tey batna; Eg skal grøða tey og lata tey síggja yvirflóð av friði og trygd.
Seinna Korintbrævið 11:14 Seinna Korintbrævið
Og ikki er undur í tí; Satan sjálvur skapir seg jú um til eingil ljósins;
Seinna Pætursbrævið 3:16 Seinna Pætursbrævið
Tað ger hann eisini í øllum brøvum sínum, táið hann í teimum talar um hetta; í teimum er eitt og annað, sum torført er at skilja, og sum hini ólærdu og ófestu útleggja skeivt – hetta gera tey eisini við hinar skriftirnar, sær sjálvum til undirgang.
Triðja Jóhannesarbrævið 1:2 Triðja Jóhannesarbrævið
Tú elskaði! Eg ynski, at tær skal gangast væl á allan hátt, og at tú skalt hava heilsuna – eins og sál tíni gongst væl.