grøðandi bøn

Fyrra Pætursbrævið 2:24 Fyrra Pætursbrævið

– sum sjálvur bar syndir okkara á likami Sínum upp á træið, fyri at vit, deyð frá syndunum, skuldu liva fyri rættvísina, og við hvørs sárum tit eru grødd.

8

Filippibrævið 4:13 Filippibrævið

Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.

6

Jákupsbrævið 5:14 Jákupsbrævið

Er nakar av tykkum sjúkur – hann kalli til sín hinar elstu í samkomuni! Teir skulu biðja yvir honum og salva hann við olju í navni Harrans.

6

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

6

Orðtøkini 4:20 Orðtøkini

Sonur mín! Gev orðum mínum gætur, legg oyrað til tað, ið eg sigi!

5

Orðtøkini 4:21 Orðtøkini

Lat tað ikki fara tær úr eygsjón, varða tað djúpt í hjarta tínum!

5

Orðtøkini 4:22 Orðtøkini

Tí tað er øllum teimum lív, sum finna tað, og øllum likami teirra grøðing.

5

Matteus 10:1 Matteus

Hann kallaði nú hinar tólv lærisveinar Sínar til Sín og gav teimum vald yvir óreinum andum, at reka teir út, og at grøða hvørja sjúku og hvønn veikleika.

4

Matteus 10:8 Matteus

Grøðið sjúk, vekið upp deyð, reinsið spitølsk, rekið út illar andar! Tit hava fingið tað fyri einki, og tit skulu lata tað fyri einki.

4

Markus 16:17 Markus

Og hesi tekin skulu fylgja teimum, ið trúgva: Í navni Mínum skulu tey reka út illar andar; tey skulu tala við nýggjum tungum;

4

Markus 16:18 Markus

tey skulu taka ormar upp í hendurnar; drekka tey eitur, skal tað ikki saka tey; á sjúk skulu tey leggja hendurnar, og tey skulu verða grødd.“

4

Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið

Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.

4

Triðja Jóhannesarbrævið 1:2 Triðja Jóhannesarbrævið

Tú elskaði! Eg ynski, at tær skal gangast væl á allan hátt, og at tú skalt hava heilsuna – eins og sál tíni gongst væl.

4

Sálmarnir 30:2 Sálmarnir

HARRI, eg geri Teg stóran, tí Tú bjargaði mær, lætst ei fíggindar mínar gleðast uppi yvir mær!

3

Esaias 53:5 Esaias

Men Hann varð særdur fyri brot okkara, soraður fyri misgerðir okkara; straffin varð løgd á Hann, so vit skuldu hava frið, og við sárum Hansara eru vit grødd.

3

Matteus 8:16 Matteus

Men táið kvøldið var komið, førdu tey til Hansara mong, sum sett vóru av illum andum; og Hann rak út andarnar við orði og grøddi øll hini sjúku –

3

Matteus 8:17 Matteus

fyri at tað skuldi ganga út, sum talað er við Esaiasi profeti, ið sigur: „Hann tók veikleikar okkara og bar sjúkur okkara.“

3

Jákupsbrævið 5:15 Jákupsbrævið

Og bønin, biðin í trúgv, skal hjálpa hinum sjúka; Harrin skal reisa hann upp, og hevur hann gjørt syndir, skulu tær verða honum fyrigivnar.

3

Onnur Mósebók 15:26 Onnur Mósebók

Hann segði: „Lurtar tú eftir HARRANUM Gudi tínum, og gert tú tað, sum rætt er í eygum Hansara, aktar eftir boðum Hansara og heldur allar fyriskipanir Hansara, so skal Eg onga av teimum sjúkum leggja á teg, sum Eg legði á Egyptar – men Eg eri HARRIN, lækni tín!“

2

Sálmarnir 19:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 19:2 Sálmarnir

Himlarnir kunngera dýrd Guds, hvølvið ber boð um handaverk Hansara.

2

Sálmarnir 19:3 Sálmarnir

Ein dagurin talar við annan um tað, ein náttin kunnger aðrari tað;

2

Sálmarnir 19:4 Sálmarnir

uttan orð og uttan talu, uttan at ljóðið hoyrist,

2

Sálmarnir 19:5 Sálmarnir

gongur rødd himmalsins út um alla jørðina, tala hansara til enda jarðarríkis. Á himli reisti Hann sólini tjald.

2

Sálmarnir 19:6 Sálmarnir

Og hon er sum brúðgómur, ið kemur út úr brúðarkamari sínum; sum kappi gleðir hon seg til at renna skeið sítt.

2

Sálmarnir 19:7 Sálmarnir

Við enda himmalsins er tað, hon kemur undan, og umferð hennara er til hin enda hansara; einki er fjalt fyri hita hennara.

2

Sálmarnir 19:8 Sálmarnir

Lóg HARRANS er fullkomin, hon lívgar sálina; vitnisburður HARRANS er trúfastur, hann ger hin einfalda vísan;

2

Sálmarnir 19:9 Sálmarnir

fyriskipanir HARRANS eru rættar, tær gleða hjartað; boð HARRANS er reint, tað lýsir upp eyguni;

2

Sálmarnir 19:10 Sálmarnir

ótti HARRANS er skírur, hann stendur fastur allar ævir; lógboð HARRANS eru sannleiki, tey eru rættvís øll somul.

2

Sálmarnir 19:11 Sálmarnir

Tey eru dýrabarari enn gull, ja, enn mongd av fínum gulli, og søtari enn hunangur, ja, enn reinasti hunangur.

2

Sálmarnir 19:12 Sálmarnir

Eisini tænari Tín verður ámintur við teimum; tann, ið heldur tey, hevur stóra løn.

2

Sálmarnir 19:13 Sálmarnir

Hvør er varur við, hvussu mangan hann villist! Fyrigev mær loyniligu syndir mínar!

2

Sálmarnir 19:14 Sálmarnir

Varðveit eisini tænara Tín frá skammiligum syndum, lat tær ikki ráða yvir mær! Tá verði eg lýtaleysur og ikki sekur í stórum misbrotum.

2

Sálmarnir 41:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.

2

Sálmarnir 41:2 Sálmarnir

Sælur er tann, ið tekur sær av ørmum – hin ónda dag frelsir HARRIN hann!

2

Sálmarnir 41:3 Sálmarnir

HARRIN verjir hann og heldur honum á lívi, hann verður lukkuligur í landinum – ikki skalt Tú geva hann upp í fíggindahendur.

2

Esaias 53:1 Esaias

Hvør trúði tí, ið vit hoyrdu, og hvørjum varð armur HARRANS opinberur!

2

Esaias 53:2 Esaias

Hann* rann upp sum veik planta fyri ásjón Hansara, sum rótskot úr turrari jørð; Hann var ikki fagur og hevði onga dýrd; vit sóu Hann, men Hann sá ikki so út, at vit kundu hava tokka til Hansara.

2

Esaias 53:3 Esaias

Vanvirdur var Hann – fólk vendi sær frá Honum – maður, fullur av pínum og kunnigur við sjúku; Hann var sum ein, ið fólk fjalir andlitið fyri, vanvirdur, vit roknaðu Hann fyri einki.

2

Esaias 53:4 Esaias

Men tað vóru sjúkur okkara, ið Hann bar, tað vóru pínur okkara, ið Hann legði á Seg – og vit hildu Hann vera heimsøktan, slignan og plágaðan av Gudi.

2

Esaias 53:6 Esaias

Vit viltust øll av leið sum seyður, vit vendu okkum hvør sín veg; men HARRIN læt falla á Hann skyldina, ið lá á okkum øllum.

2

Esaias 53:7 Esaias

Hann varð illa viðfarin, og Hann bar tað stillur, Hann læt ikki upp munnin – sum lamb, ið verður leitt avstað at verða dripið, og sum seyður, ið tegir, táið teir royta hann – Hann læt ikki upp munnin.

2

Esaias 53:8 Esaias

Við treinging og dómi varð Hann tikin burt – men hvør á døgum Hansara hugsaði tað, at táið Hann varð ryktur burt úr landi teirra, sum liva, var tað fyri brot fólks míns, plágan rámti Hann!

2

Esaias 53:9 Esaias

Teir ætlaðu Honum grøv millum hinar gudleysu; men hjá einum ríkum var Hann í deyðanum – tí Hann hevði ongan órætt gjørt, og svik var ikki í munni Hansara.

2

Esaias 53:10 Esaias

Tað var vilji HARRANS at sora Hann, Hann sló Hann við sjúku; táið sál Hansara hevði fullført skyldofrið, skuldi Hann síggja avkom og liva leingi, og vilji HARRANS skuldi hava framgongd við hond Hansara.

2

Esaias 53:11 Esaias

Afturfyri at sál Hansara hevur havt møði, skal Hann fáa tað at síggja, sum Hann mettast av; harvið, at tey kenna Hann, skal hin rættvísi, tænari Mín, rættvísgera mong, Hann, sum bar misgerðir teirra.

2

Esaias 53:12 Esaias

Tí skal Eg geva Honum hini mongu í lut, og sterkar skal Hann fáa sum fong – afturfyri at Hann tømdi sál Sína til deyðan og varð roknaður millum brotsmenn, Hann, sum tó bar synd mangra og bað fyri brotsmonnum.

2

Jeremias 17:14 Jeremias

Grøð meg, HARRI! So verði eg grøddur. Frels meg! So verði eg frelstur. Tí Tú ert lovsongur mín.

2

Ápostlasøgan 10:38 Ápostlasøgan

– um Jesus úr Nazaret, hvussu Gud salvaði Hann við Heilaga Andanum og kraft, Hann, sum gekk um og gjørdi væl og grøddi øll, ið Djevulin hevði fingið vald á – tí Gud var við Honum.

2

Ápostlasøgan 14:8 Ápostlasøgan

Í Lýstra sat maður, sum ongan mátt hevði í fótunum; hann var lamin frá móðurlívi og hevði aldri gingið.

2

Versir