getnað

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

11

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

8

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

8

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

8

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

8

Fyrsta Mósebók 25:21 Fyrsta Mósebók

Ísakur bað til HARRAN fyri konu síni, tí hon var ófruktbør; og HARRIN bønhoyrdi hann, Rebekka, kona hansara, varð við barn.

5

Fyrsta Mósebók 30:22 Fyrsta Mósebók

Gud mintist nú Rakul; Gud bønhoyrdi hana og opnaði móðurlív hennara.

5

Onnur Mósebók 23:26 Onnur Mósebók

Eingin kvinna skal vera í landi tínum, sum hittir reis ella er ófruktbør. Tú skalt náa fullan aldur.

4

Fimta Mósebók 7:14 Fimta Mósebók

Signað skalt tú vera fram um øll onnur fólk; eingin skal vera ófruktbarur hjá tær, hvørki maður ella kvinna, ei heldur fæ títt.

3

Fyrra Sámuelsbók 1:20 Fyrra Sámuelsbók

hon varð við barn og átti son árið eftir og gav honum navnið Sámuel; „tí“ – segði hon – „eg havi biðið mær hann frá HARRANUM!“

3

Sálmarnir 113:9 Sálmarnir

Hann, sum letur hina ófruktbøru konu sita sum glaða barnamóður! – Halleluja!

3

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

3

Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

3

Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

3

Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók

Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“

2

Fyrsta Mósebók 21:1 Fyrsta Mósebók

HARRIN vitjaði Sáru, sum Hann hevði lovað; HARRIN gjørdi við Sáru, sum Hann hevði sagt.

2

Dómararnir 13:3 Dómararnir

Nú opinberaðist eingil HARRANS fyri kvinnuni og segði við hana: „Tú ert jú ófruktbør og hevur aldri átt barn; men tú skalt verða við barn og eiga son.

2

Dómararnir 13:4 Dómararnir

Varða teg tí nú – drekk ikki vín ella sterkan drykk, og et einki óreint!

2

Dómararnir 13:5 Dómararnir

Tí nú skalt tú verða við barn og eiga son, og rakiknívur má ikki koma á høvd hansara; tí drongurin skal vera Nasireari Guds líka frá móðurlívi, og hann skal fáa gongd á at frelsa Ísrael úr hondum Filistara.“

2

Dómararnir 13:6 Dómararnir

Kvinnan fór nú og segði við mann sín: „Ein gudsmaður kom til mín; hann sá út sum eingil Guds, sára øgiligur; eg spurdi hann ikki, hvaðani hann var, og ikki segði hann mær, hvussu hann æt.

2

Dómararnir 13:7 Dómararnir

Hann segði við meg: „Nú skalt tú verða við barn og eiga son; drekk nú ikki vín ella sterkan drykk, og et einki óreint, tí drongurin skal vera Nasireari Guds frá móðurlívi og líka til deyðadag sín!““

2

Dómararnir 13:8 Dómararnir

Tá bað Manoa til HARRAN og segði: „Hoyr meg, Harri! Lat hin gudsmannin, ið Tú sendi, koma aftur til okkara og læra okkum, hvussu vit skulu bera okkum at við drongin, ið føðast skal!“

2

Dómararnir 13:9 Dómararnir

Gud bønhoyrdi Manoa; eingil Guds kom aftur til kvinnuna, einaferð hon sat úti á markini; Manoa, maður hennara, var ikki hjá henni.

2

Dómararnir 13:10 Dómararnir

Tá skundaði kvinnan sær við tað sama avstað og segði manni sínum tað; hon segði við hann: „Nú hevur hann aftur víst seg fyri mær, maðurin, ið kom til mín hin dagin!“

2

Dómararnir 13:11 Dómararnir

Manoa reisti seg nú og fór við konu síni; táið hann kom til mannin, segði hann við hann: „Ert tú maðurin, ið tosaði við konu mína?“ Hann svaraði: „Ja!“

2

Dómararnir 13:12 Dómararnir

So segði Manoa: „Táið nú orð tíni ganga út, hvussu skulu vit tá bera okkum at við drongin? Hvat skulu vit gera við hann?“

2

Dómararnir 13:13 Dómararnir

Eingil HARRANS svaraði Manoa: „Kvinnan skal varða seg fyri øllum, ið eg nevndi fyri henni.

2

Dómararnir 13:14 Dómararnir

Einki av tí, sum á víntrænum veksur, má hon eta; vín og sterkan drykk má hon ikki drekka, og einki óreint má hon eta – alt tað, ið eg álegði henni, skal hon halda.“

2

Dómararnir 13:15 Dómararnir

Tá segði Manoa við eingil HARRANS: „Kanst tú ikki steðga her eitt sindur, so vit kunnu gera til eitt geitarlamb og seta fyri teg?“

2

Dómararnir 13:16 Dómararnir

Men eingil HARRANS svaraði Manoa: „Um tú so fært meg at steðga, eti eg kortini ikki av mati tínum, men vilt tú gera brennioffur til, skalt tú ofra tað til HARRAN.“ – Tí Manoa visti ikki, at tað var eingil HARRANS.

2

Dómararnir 13:17 Dómararnir

Manoa segði við eingil HARRANS: „Hvussu eitur tú? – Táið orð tíni ganga út, skulu vit vísa tær heiður.“

2

Dómararnir 13:18 Dómararnir

Men eingil HARRANS svaraði: „Hví spyrt tú um navn mítt? Tú skalt vita, at tað er undurfult.“

2

Dómararnir 13:19 Dómararnir

Nú tók Manoa geitarlambið og matofrið og ofraði tað á klettinum til HARRAN. Tá læt Hann undur henda, so Manoa og kona hansara sóu:

2

Dómararnir 13:20 Dómararnir

Táið login steig upp av altarinum móti himli, fór eingil HARRANS upp í altarloganum, so Manoa og kona hansara sóu. Tá fullu tey til jarðar á andlit sítt.

2

Dómararnir 13:21 Dómararnir

Eingil HARRANS vísti seg ikki uppaftur fyri Manoa og konu hansara; tá skilti Manoa, at tað var eingil HARRANS.

2

Dómararnir 13:22 Dómararnir

Og Manoa segði við konu sína: „Tað er vist, at vit doyggja! – Vit hava jú sæð Gud!“

2

Dómararnir 13:23 Dómararnir

Men kona hansara svaraði honum: „Hevði HARRIN ætlað at dripið okkum, so hevði Hann ikki tikið við brenniofri og matofri frá okkum, ei heldur latið okkum sæð alt hetta og nú kunngjørt okkum slíkt!“

2

Dómararnir 13:24 Dómararnir

Kvinnan átti tá son, sum hon gav navnið Samson. Drongurin vaks til, og HARRIN signaði hann.

2

Fyrra Sámuelsbók 1:19 Fyrra Sámuelsbók

Morgunin eftir fóru tey tíðliga upp og tilbóðu fyri ásjón HARRANS; so fóru tey avstað og komu heimaftur til sín sjálvs í Rama. Og Elkana kom konu síni Hannu nær, og HARRIN mintist hana;

2

Lukas 1:25 Lukas

„So hevur Harrin gjørt við meg, teir dagar Hann sá til mín, at taka burt vanæru mína millum menniskjuni!“

2

Lukas 1:31 Lukas

Nú skalt tú verða við barn og eiga son; Hann skalt tú kalla Jesus.

2

Lukas 1:32 Lukas

Hann skal verða stórur og kallast Sonur hins Hægsta; og Gud Harrin skal geva Honum hásæti Dávids, faðirs Hansara.

2

Lukas 1:33 Lukas

Hann skal vera kongur yvir húsi Jákups allar ævir, og ikki skal vera endi á kongadømi Hansara.“

2

Lukas 1:34 Lukas

Tá segði Maria við eingilin: „Hvussu kann hetta verða, við tað at eg veit ikki av manni?“

2

Lukas 1:35 Lukas

Eingilin svaraði henni: „Heilagi Andin skal koma yvir teg, og kraft hins Hægsta skal skugga yvir teg; tí skal eisini hitt heilaga, ið føtt verður, kallast Sonur Guds.

2

Lukas 1:36 Lukas

Og nú, Elisabet, skyldkona tín – eisini hon er vorðin við barn og gongur við syni í elli síni; hesin mánaður er hin sætti hjá henni, ið kallað verður ófruktbør.

2

Versir