geitir

Matteus 25:31 Matteus

Men táið Menniskjasonurin kemur í dýrd Síni, og allir einglarnir koma við Honum, skal Hann sita í hásæti dýrdar Sínar.

10

Matteus 25:32 Matteus

Øll fólkasløgini skulu savnast framman fyri Hann; og Hann skal skilja tey hvørt frá øðrum, eins og hirðin skilir seyðin frá bukkunum.

10

Matteus 25:33 Matteus

Og Hann skal seta seyðin við høgru lið Sína, men bukkarnar við vinstru.

10

Matteus 25:34 Matteus

Tá skal Kongurin siga við tey við høgru lið Sína: „Komið higar, tit signaðu Faðirs Míns! Arvið ríkið, ið hevur verið tykkum til reiðar, frá tí heimurin varð grundaður!

10

Matteus 25:35 Matteus

Tí Eg var svangur, og tit góvu Mær at eta; Eg var tystur, og tit góvu Mær at drekka; Eg var fremmandur, og tit tóku ímóti Mær;

10

Matteus 25:36 Matteus

Eg var nakin, og tit klæddu Meg; Eg var sjúkur, og tit vitjaðu Meg; Eg var í fangahúsi, og tit komu til Mín.“

10

Matteus 25:37 Matteus

Tá skulu hini rættvísu svara Honum: „Harri! Nær sóu vit Teg svangan og góvu Tær at eta ella tystan og góvu Tær at drekka!

10

Matteus 25:38 Matteus

Nær sóu vit Teg fremmandan og tóku ímóti Tær ella naknan og klæddu Teg!

10

Matteus 25:39 Matteus

Nær sóu vit Teg sjúkan ella í fangahúsi og komu til Tín!“

10

Matteus 25:40 Matteus

Kongurin skal svara teimum: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tað, sum tit hava gjørt einum av hesum minstu brøðrum Mínum, hava tit gjørt Mær!“

10

Matteus 25:41 Matteus

So skal Hann eisini siga við tey við vinstru lið Sína: „Farið burt frá Mær, tit bannaðu, í hin æviga eld, sum gjørdur er til reiðar Djevulinum og einglum hansara!

10

Matteus 25:42 Matteus

Tí Eg var svangur, og tit góvu Mær ikki at eta; Eg var tystur, og tit góvu Mær ikki at drekka;

10

Matteus 25:43 Matteus

Eg var fremmandur, og tit tóku ikki ímóti Mær; Eg var nakin, og tit klæddu Meg ikki; Eg var sjúkur og í fangahúsi, og tit vitjaðu Meg ikki.“

10

Matteus 25:44 Matteus

Tá skulu eisini tey svara: „Harri! Nær sóu vit Teg svangan, tystan, fremmandan, naknan, sjúkan ella í fangahúsi og tæntu Tær ikki!“

10

Matteus 25:45 Matteus

Men Hann skal svara teimum: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tað, sum tit ikki hava gjørt einum av hesum minstu, hava tit heldur ikki gjørt Mær.“

10

Matteus 25:46 Matteus

Og hesi skulu fara burtur til æviga revsing, men hini rættvísu til ævigt lív.“

10

Orðtøkini 27:27 Orðtøkini

og nóg mikið av geitamjólk, tær til føði og húsi tínum og gentum tínum til uppihald.

5

Dániel 8:1 Dániel

Triðja árið ið Belsazar kongur sat við stýrið, sá eg, Dániel, sjón, eina, sum kom eftir hana, ið eg áður hevði sæð.

4

Dániel 8:2 Dániel

Táið eg sá hesa sjón, var tað mær, sum eg var í borgini Susan í landspartinum Elam; og eg sá meg í sjónini standa við Ulaiá.

4

Dániel 8:3 Dániel

Táið eg hugdi upp, fekk eg at síggja veðr, ið stóð við ánna; hann hevði tvey horn, sum bæði vóru høg; tó var annað hægri enn hitt, og hetta hægra vaks seinni upp.

4

Dániel 8:4 Dániel

Eg sá veðrin stúta móti vestri, norðri og suðri, og einki dýr var ment at standa seg móti honum; eingin kundi frelsa undan valdi hansara; hann gjørdi, sum hann vildi, og hevði hugmóðigan atburð.

4

Dániel 8:5 Dániel

Táið eg nú framvegis gav gætur, fekk eg at síggja bukk, ið kom vestaneftir; hann streyk fram yvir alla jørðina, men bar ikki við hana; bukkurin hevði óføra stórt horn millum eyguni.

4

Dániel 8:6 Dániel

Hann kom til veðrin, sum hevði tvey horn, hann, ið eg hevði sæð standa við ánna, og legði á hann í óførari øði.

4

Eg sá, hvussu hann, táið hann var komin tætt til veðrin, leyp á hann í øði, rendi undir hann og breyt bæði hornini av honum; veðrurin var ikki mentur at verja seg fyri honum; hann feldi hann til jarðar og traðkaði hann undir, og har var eingin, ið kundi frelsa veðrin undan valdi hansara.

4

Dániel 8:8 Dániel

Bukkurin fekk ovurhonds stórt vald; men júst táið máttur hansara var sum mestur, varð hitt stóra hornið brotið av, og í staðin fyri vuksu upp fýra veldig horn, sum vendu móti hinum fýra høvuðsættunum.

4

Dániel 8:9 Dániel

Út úr einum teirra kom eitt nýtt horn, lítið í fyrstuni; men seinni varð tað ovurhonds stórt suðureftir, eystureftir og móti hinum fagra landi.

4

Dániel 8:10 Dániel

Tað vaks líka upp til her himmalsins og kastaði til jarðar nakrar av herinum og av stjørnunum og traðkaði tey undir.

4

Dániel 8:11 Dániel

Ja, líka móti høvdinga hersins hugmóðaði tað sær; tað tók frá honum hitt dagliga ofrið, og halgidómsbústaður hansara varð niðurrivin.

4

Dániel 8:12 Dániel

Saman við hinum dagliga ofrinum varð herurin givin upp til oyðing – tað voldi fráfallið; og hornið kastaði sannleikan til jarðar, og tað hevði eydnu við sær í øllum, sum tað gjørdi.

4

Dániel 8:13 Dániel

So hoyrdi eg ein av hinum heilagu tala; og ein annar heilagur segði við hann, ið talaði: „Hvussu langa tíð sipar hon til, sjónin um hitt dagliga ofrið og hitt oyðandi fráfall – at bæði halgidómur og herur verða givin upp til undirtraðking?“

4

Dániel 8:14 Dániel

Hann segði við meg: „2300 kvøld og morgnar; so skal halgidómurin koma aftur til rætt sín.“

4

Dániel 8:15 Dániel

Táið nú eg, Dániel, sá hesa sjón, royndi eg at skilja hana. Og alt í einum stóð framman fyri mær ein, ið sá út sum maður.

4

Dániel 8:16 Dániel

Og eg hoyrdi menniskjarødd rópa yvir um Ulai: „Gabriel! Greið honum frá sjónini!“

4

Dániel 8:17 Dániel

Hann kom nú, hagar sum eg stóð; og táið hann kom, ræddist eg og fall á andlit mítt. Hann segði við meg: „Akta eftir hesum, menniskjasonur! Tí sjónin sipar til tíð endans.“

4

Dániel 8:18 Dániel

Meðan hann tosaði við meg, lá eg sansaleysur við andlitinum til jarðar; tá nam hann við meg og reisti meg aftur á føtur.

4

Dániel 8:19 Dániel

Og hann segði: „Nú skal eg kunngera tær tað, ið henda skal hina síðstu vreiðitíð; tí sjónin sipar til ásettu tíð endans.

4

Dániel 8:20 Dániel

Veðrurin við tveimum hornum, ið tú sást, merkir kongarnar í Media og Persia.

4

Dániel 8:21 Dániel

Hin lodni bukkurin er grikkalandskongur; hitt stóra hornið millum eygu hansara er fyrsti kongurin.

4

Dániel 8:22 Dániel

At hetta hornið varð brotið av, og at fýra onnur komu í staðin fyri, talar um, at fýra kongaríki skulu koma upp av tjóð hansara, men ikki við mátti hansara.

4

Dániel 8:23 Dániel

Men móti endanum á harradømi teirra, táið brotsmenninir hava fylt mál sítt, skal koma upp kongur, frekur og kønur í óndum ráðum.

4

Dániel 8:24 Dániel

Vald hansara skal verða stórt, men ikki av hansara egnu ávum, og hann skal volda ótrúligan skaða og fáa framt alt, ið hann tekur sær fyri; hann skal forkoma máttugum høvdingum og fólki hinna heilagu.

4

Dániel 8:25 Dániel

Av tí at hann er klókur, skal honum eydnast so væl við svikum sínum; hann skal gera seg stóran í hjartanum, og hann skal forkoma mongum, ið sita trygg; ja, móti Høvdinga høvdinga skal hann seta seg upp; men hann skal verða knasaður, tó ikki av menniskjahond.

4

Dániel 8:26 Dániel

Sjónin um kvøldini og morgnarnar, sum um varð talað, er sonn; men goym tú sjónina, tí hon peikar langt fram í tíðina!“

4

Dániel 8:27 Dániel

Men eg, Dániel, misti allan mátt og lá sjúkur eina tíð; so fór eg upp og virkaði í tænastu míni hjá kongi. Eg var ræðslusligin av sjónini, og eingin skilti hana.

4

Orðtøkini 27:26 Orðtøkini

Og lomb hevur tú at geva tær klæði, og bukkar at keypa mark fyri,

2

Ezekiel 34:17 Ezekiel

Og tit, fylgi Mítt – so sigur Harrin HARRIN: Ja, Eg skal døma millum seyð og seyð, millum veðrar og bukkar!

2

Versir