gávur Heilaga Andans

Fyrra Korintbrævið 14:18 Fyrra Korintbrævið

Eg takki Gudi – eg tali meiri í tungum enn tit allir.

2

Fyrra Korintbrævið 14:19 Fyrra Korintbrævið

Men á samkomufundi vil eg fyrr tala fimm orð við viti mínum – sum eisini onnur kunnu fáa lærdóm av – enn tíggju túsund orð í tungum.

2

Fyrra Korintbrævið 14:20 Fyrra Korintbrævið

Brøður! Verið ikki børn í viti! Verið børn í óndskapi, men verið fullvaksnir í viti!

2

Fyrra Korintbrævið 14:21 Fyrra Korintbrævið

Skrivað er í lógini: „Við fólki við fremmandum tungumáli og við vørrum fremmandra skal Eg tala til hetta fólk, og heldur ikki soleiðis skulu tey hoyra Meg, sigur Harrin.“

2

Fyrra Korintbrævið 14:22 Fyrra Korintbrævið

So er tá tungutalan til tekin, ikki hinum trúgvandi, men hinum vantrúgvandi; men profetagávan er ikki hinum vantrúgvandi tað, men hinum trúgvandi.

2

Fyrra Korintbrævið 14:23 Fyrra Korintbrævið

Um nú øll samkoman heldur fund, og allir tala í tungum – og so ólærd ella vantrúgvandi koma inn, fara tey tá ikki at siga, at tit eru frá tykkum sjálvum!

2

Fyrra Korintbrævið 14:24 Fyrra Korintbrævið

Men profetera allir, og so onkur vantrúgvandi ella ólærdur kemur inn, verður hann revsaður av øllum og dømdur av øllum,

2

Fyrra Korintbrævið 14:25 Fyrra Korintbrævið

loyniligu hugsanir hjarta hansara verða opinberaðar, og hann fellur tá á andlit sítt og tilbiður Gud og vitnar, at Gud er av sonnum í tykkum.

2

Fyrra Korintbrævið 14:26 Fyrra Korintbrævið

Hvussu er tá, brøður? – Táið tit koma saman, hevur hvør tykkara sítt: Sálm, læru, opinbering, tungutalu, útlegging – latið alt vera til uppbygging!

2

Fyrra Korintbrævið 14:27 Fyrra Korintbrævið

Talar onkur í tungum, so latið tað vera tveir ella í mesta lagi tríggjar hvørja ferð, og ein í senn, og ein útleggi tað!

2

Fyrra Korintbrævið 14:28 Fyrra Korintbrævið

Er eingin útleggjari hjástaddur, skal hin tiga í samkomuni; men hann tali fyri sær sjálvum og fyri Gudi!

2

Fyrra Korintbrævið 14:29 Fyrra Korintbrævið

Av profetum skulu tveir ella tríggir tala, og hinir dømi um tað!

2

Fyrra Korintbrævið 14:30 Fyrra Korintbrævið

Men fær ein annar, sum har situr, opinbering, skal hin fyrri tiga.

2

Fyrra Korintbrævið 14:31 Fyrra Korintbrævið

Tí tit kunnu allir profetera, hvør eftir annan, so at øll kunnu læra, og øll verða ámint;

2

Fyrra Korintbrævið 14:32 Fyrra Korintbrævið

og andar profeta eru profetum undirgivnir.

2

Fyrra Korintbrævið 14:33 Fyrra Korintbrævið

Gud er jú ikki Gud óskils, men friðar.

2

Fyrra Korintbrævið 14:34 Fyrra Korintbrævið

Eins og í øllum samkomum hinna heilagra skulu kvinnur tykkara tiga á samkomufundum; teimum er ikki loyvt at tala; nei, tær skulu vera undirgivnar – sum eisini lógin sigur.

2

Fyrra Korintbrævið 14:35 Fyrra Korintbrævið

Er nakað, sum tær vilja fáa at vita, so spyrji tær sínar egnu menn heima! Tí tað er kvinnu ósømiligt at tala á fundi samkomunnar.

2

Fyrra Korintbrævið 14:36 Fyrra Korintbrævið

Ella var tað frá tykkum, orð Guds gekk út! Eru tit tey einastu, sum tað er komið til!

2

Fyrra Korintbrævið 14:37 Fyrra Korintbrævið

Heldur onkur seg vera profet ella andaligan, so ásanni hann, at tað, sum eg skrivi til tykkara, er boð Harrans!

2

Fyrra Korintbrævið 14:38 Fyrra Korintbrævið

Men skilir onkur tað ikki, so kann hann lata vera!

2

Fyrra Korintbrævið 14:39 Fyrra Korintbrævið

Nú, brøður mínir, tráið tá eftir at profetera, og forðið ongum at tala í tungum!

2

Fyrra Korintbrævið 14:40 Fyrra Korintbrævið

Men alt gangi sømiliga og við skili!

2

Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

2

Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið

spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.

2

Fyrra Pætursbrævið 4:10 Fyrra Pætursbrævið

Eftir sum ein og hvør hevur fingið náðigávu, tænið soleiðis hvør øðrum við henni sum góðir húshaldarar yvir margfaldu náði Guds!

2