gávur Andans

Fyrra Pætursbrævið 4:10 Fyrra Pætursbrævið

Eftir sum ein og hvør hevur fingið náðigávu, tænið soleiðis hvør øðrum við henni sum góðir húshaldarar yvir margfaldu náði Guds!

4

Rómverjabrævið 12:6 Rómverjabrævið

Við tað at vit nú hava ymiskar náðigávur, eftir náðini, ið okkum er givin, so latið okkum – um tað nú er profetagáva – nýta hana, eftir sum vit hava trúgv,

3

Rómverjabrævið 12:7 Rómverjabrævið

ella – um tað er tænasta – so latið okkum akta eftir tænastuni, ella – um ein er lærari – eftir lærdóminum,

3

Rómverjabrævið 12:8 Rómverjabrævið

ella – um ein áminnir – eftir áminningini! Tann, ið býtir út, geri tað av ærligum huga! Tann, ið fyristøðumaður er, veri tað við ídni! Tann, ið miskunn ger, geri tað við gleði!

3

Fyrra Korintbrævið 12:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi hinum andaligu gávum, brøður, vil eg ikki, at tit skulu vera óvitandi.

3

Fyrra Korintbrævið 12:2 Fyrra Korintbrævið

Tit vita, at táið tit vóru heidningar, vórðu tit drignir til hinar málleysu avgudar – sum nú onkur leiddi tykkum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:3 Fyrra Korintbrævið

Tí kunngeri eg tykkum, at eingin, sum talar í Anda Guds, sigur: „Bannaður er Jesus!“ og at eingin kann siga: „Jesus er Harri!“ uttan í Heilaga Andanum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:4 Fyrra Korintbrævið

Náðigávurnar eru ymiskar, men Andin er hin sami.

3

Fyrra Korintbrævið 12:5 Fyrra Korintbrævið

Tænasturnar eru ymiskar, men Harrin er hin sami.

3

Fyrra Korintbrævið 12:6 Fyrra Korintbrævið

Kraftargerðirnar eru ymiskar, men Gud er hin sami, sum virkar alt í øllum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:7 Fyrra Korintbrævið

Men einum og hvørjum verður opinbering Andans givin til tað, sum gagnligt er.

3

Fyrra Korintbrævið 12:8 Fyrra Korintbrævið

Soleiðis verður einum givin vísdómstala við Andanum, øðrum kunnskapartala – eftir sama Anda –

3

Fyrra Korintbrævið 12:9 Fyrra Korintbrævið

øðrum trúgv – í sama Anda – øðrum gávur at grøða – í sama Anda –

3

Fyrra Korintbrævið 12:10 Fyrra Korintbrævið

øðrum at gera kraftargerðir, øðrum profetagáva, øðrum at døma um andar, øðrum ymisk sløg av tungutalu, øðrum at útleggja tungutalu.

3

Fyrra Korintbrævið 12:11 Fyrra Korintbrævið

Alt hetta virkar hin eini og sami Andi, sum eftir vilja Sínum býtir einum og hvørjum fyri seg.

3

Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.

3

Fyrra Korintbrævið 12:13 Fyrra Korintbrævið

Tí við einum Anda vórðu vit jú øll doypt at vera eitt likam, annaðhvørt vit nú eru Jødar ella Grikkar, trælir ella fræls; og vit hava øll fingið ein Anda at drekka.

3

Fyrra Korintbrævið 12:14 Fyrra Korintbrævið

Likamið er jú heldur ikki ein limur, men nógvir.

3

Fyrra Korintbrævið 12:15 Fyrra Korintbrævið

Um fóturin vildi sagt: „Táið eg ikki eri hond, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir hann líka væl til likamið fyri tað.

3

Fyrra Korintbrævið 12:16 Fyrra Korintbrævið

Og um oyrað vildi sagt: „Táið eg ikki eri eyga, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir tað líka væl til likamið fyri tað.

3

Fyrra Korintbrævið 12:17 Fyrra Korintbrævið

Var alt likamið eyga, hvat varð tá av hoyrnini! Og var tað alt hoyrn, hvat varð tá av luktinum!

3

Fyrra Korintbrævið 12:18 Fyrra Korintbrævið

Men nú hevur Gud sett limirnar á likamið, hvønn fyri seg, soleiðis sum Hann vildi.

3

Fyrra Korintbrævið 12:19 Fyrra Korintbrævið

– Vóru teir nú allir ein limur, hvat varð tá av likaminum!

3

Fyrra Korintbrævið 12:20 Fyrra Korintbrævið

Men nú eru nógvir limir, og bert eitt likam.

3

Fyrra Korintbrævið 12:21 Fyrra Korintbrævið

Eygað kann ikki siga við hondina: „Mær tørvar teg ikki!“ Og líka lítið kann høvdið siga við føturnar: „Mær tørvar tykkum ikki!“

3

Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið

Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.

3

Fyrra Korintbrævið 12:23 Fyrra Korintbrævið

Teir limir á likaminum, sum vit ikki halda vera so miklan heiður við, klæða vit við tess meiri heiðuri, og teir limir, ið vit blúgvast við, fjala vit tess sámiligari.

3

Fyrra Korintbrævið 12:24 Fyrra Korintbrævið

Hinir harímót – teir, ið vit ikki blúgvast við – teimum nýtist ikki hetta. Men Gud hevur sett likamið so saman, at Hann gav tí, sum minni hevur at týða, størri heiður

3

Fyrra Korintbrævið 12:25 Fyrra Korintbrævið

– fyri at ikki skal vera ósemja í likaminum, men limirnir skulu hava líka umsorgan hvør fyri øðrum.

3

Fyrra Korintbrævið 12:26 Fyrra Korintbrævið

Líður nú ein limur, líða allir limirnir við, og verður ein limur heiðraður, gleðast allir limirnir við.

3

Fyrra Korintbrævið 12:27 Fyrra Korintbrævið

– Men nú eru tit likam Kristusar, og limir hvør fyri seg.

3

Fyrra Korintbrævið 12:28 Fyrra Korintbrævið

Og Gud hevur í samkomuni sett: Fyri tað fyrsta nakrar til ápostlar, fyri tað annað nakrar til profetar, fyri tað triðja nakrar til lærarar, síðani kraftargerðir, síðani gávur at grøða, at hjálpa, at stýra, og ymisk sløg av tungutalu.

3

Fyrra Korintbrævið 12:29 Fyrra Korintbrævið

Eru allir ápostlar! Eru allir profetar! Eru allir lærarar! Gera allir kraftargerðir!

3

Fyrra Korintbrævið 12:30 Fyrra Korintbrævið

Hava allir gávur at grøða! Tala allir í tungum! Útleggja allir!

3

Fyrra Korintbrævið 12:31 Fyrra Korintbrævið

– Men tráið eftir hinum størstu náðigávum! – Og so skal eg vísa tykkum ein mangan betri veg.

3

Ápostlasøgan 2:38 Ápostlasøgan

Pætur svaraði teimum: „Vendið við, og ein og hvør tykkara lati seg doypa í navni Jesu Krists til fyrigeving syndanna! So skulu tit fáa gávu Heilaga Andans.

2

Fyrra Korintbrævið 14:1 Fyrra Korintbrævið

Stevnið eftir kærleikanum! Tráið eftir hinum andaligu gávum, helst eftir at profetera!

2

Fyrra Korintbrævið 14:2 Fyrra Korintbrævið

Tí tann, sum talar í tungum, talar ikki fyri menniskjum, men fyri Gudi; eingin skilir hann jú; hann talar í Andanum loyndarmál.

2

Fyrra Korintbrævið 14:3 Fyrra Korintbrævið

Men tann, ið profeterar, talar menniskjum til uppbygging, áminning og troyst.

2

Fyrra Korintbrævið 14:4 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum talar í tungum, uppbyggir seg sjálvan; men tann, ið profeterar, uppbyggir samkomuna.

2

Fyrra Korintbrævið 14:5 Fyrra Korintbrævið

Eg vildi væl, at tit allir talaðu í tungum, men fyrr, at tit profeteraðu; tann, ið profeterar, er størri enn tann, sum talar í tungum – uttan so er, at hann útleggur tað, so samkoman kann fáa uppbygging av tí.

2

Fyrra Korintbrævið 14:6 Fyrra Korintbrævið

Nú, brøður! Um eg komi til tykkara og tali í tungum, hvat gagni eg tykkum tá – uttan so er, at eg eisini tali til tykkara, annaðhvørt við opinbering, við kunnskapi, við profetiskum orðum ella við læru!

2

Fyrra Korintbrævið 14:7 Fyrra Korintbrævið

Nú, hinir lívleysu lutir, ið geva ljóð frá sær, veri tað nú floyta ella harpa – kunnu tónarnir ikki skiljast hvør frá øðrum, hvussu kann tá nakar fáa skil á tí, um spælt verður á floytuni ella hørpuni!

2

Fyrra Korintbrævið 14:8 Fyrra Korintbrævið

Somuleiðis lúður – gevur hann óskilligt ljóð, hvør ger seg tá til reiðar til bardaga!

2

Fyrra Korintbrævið 14:9 Fyrra Korintbrævið

– So við tykkum eisini: Bera tit ikki fram skilliga talu við tungu tykkara, hvussu skal tá nakar skilja tað, sum sagt verður! Tá tala tit jú burt í luftina!

2

Fyrra Korintbrævið 14:10 Fyrra Korintbrævið

Í heiminum eru nú so og so mong ymisk tungumál, og einki av teimum er, sum ikki hevur týdning sín;

2

Fyrra Korintbrævið 14:11 Fyrra Korintbrævið

skilji eg nú ikki málið, so verði eg honum útlendingur, sum talar, og hann, ið talar, verður mær útlendingur.

2

Fyrra Korintbrævið 14:12 Fyrra Korintbrævið

Soleiðis eisini við tykkum: Táið tit nú tráa eftir hinum andaligu gávum, latið tað tá vera samkomuni til uppbygging, tit royna at fáa tær so ríkliga!

2

Fyrra Korintbrævið 14:13 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum talar í tungum, skal tí biðja eftir, at hann skal kunna útleggja tað.

2

Fyrra Korintbrævið 14:14 Fyrra Korintbrævið

Tí um eg biði í tungum, biður víst andi mín, men vit mítt er uttan ávøkst.

2

Versir