fyrsta uppreisnin

Fyrra Korintbrævið 15:3 Fyrra Korintbrævið

Tí eg lærdi tykkum sum hitt fyrsta tað, sum eg eisini hevði tikið við: At Kristus doyði fyri syndir okkara, eftir skriftunum,

2

Fyrra Korintbrævið 15:4 Fyrra Korintbrævið

at Hann varð jarðaður, at Hann reis upp triðja dagin, eftir skriftunum,

2

Fyrra Korintbrævið 15:21 Fyrra Korintbrævið

Við tað at deyðin kom við einum menniskja, er eisini uppreisn hinna deyðu komin við einum menniskja.

2

Seinna Korintbrævið 5:14 Seinna Korintbrævið

Tí kærleiki Kristusar tvingar okkum;

2

Seinna Korintbrævið 5:15 Seinna Korintbrævið

vit hava jú dømt so: Ein er deyður fyri øll – so eru tey øll deyð; og Hann doyði fyri øll, fyri at tey, sum liva, skulu ikki longur liva fyri seg sjálv, men fyri Hann, sum deyður og upprisin er fyri tey.

2

Filippibrævið 3:10 Filippibrævið

Soleiðis skal eg koma at kenna Hann og kraft uppreisnar Hansara og samfelag líðinga Hansara, við tað at eg verði gjørdur Honum líkur í deyða Hansara

2

Fyrra Pætursbrævið 1:3 Fyrra Pætursbrævið

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, sum eftir stóru miskunn Síni hevur endurføtt okkum til livandi vón við uppreisn Jesu Krists frá hinum deyðu

2

Fyrra Pætursbrævið 3:21 Fyrra Pætursbrævið

sum nú eisini frelsir tykkum í avmynd síni, dópinum, sum ikki er, at óreinska holdsins verður tikin burt, men er sáttmáli einar góðar samvitsku við Gud, við uppreisn Jesu Krists,

2

Opinberingin 20:1 Opinberingin

Eg sá nú eingil koma niður av himli; hann hevði í hondini lykil avgrundarinnar og stóra leinkju.

2

Opinberingin 20:2 Opinberingin

Hann tók drekan, hin gamla ormin, sum er Djevulin og Satan, bant hann fyri 1000 ár

2

Opinberingin 20:3 Opinberingin

og kastaði hann í avgrundina og læsti og innsiglaði yvir honum, fyri at hann skuldi ikki longur villleiða tjóðirnar – fyrrenn hini 1000 árini vóru á enda; eftir tað skal hann verða loystur stutta tíð.

2

Opinberingin 20:7 Opinberingin

Táið hini 1000 árini eru á enda, skal Satan verða loystur úr fangahúsi sínum.

2

Opinberingin 20:8 Opinberingin

Og hann skal fara út at villleiða fólkasløgini, sum eru við hini fýra horn jarðarinnar – Gog og Magog – og savna tey til bardaga; tal teirra er sum sjóvarsandur.

2

Opinberingin 20:9 Opinberingin

Teir komu eftir jørðini, so víð sum hon var, og kringsettu tilhald hinna heilagra og hin elskaða stað. – Men eldur fall niður av himli og oyddi teir.

2

Opinberingin 20:10 Opinberingin

Og Djevulin, sum villleiddi tey, varð kastaður í sjógvin við eldi og svávuli – sum eisini dýrið og lygiprofeturin vóru í; tey skulu verða pínd dag og nátt í aldur og allar ævir.

2

Opinberingin 20:11 Opinberingin

Eg sá nú stórt, hvítt hásæti og Hann, sum í tí sat; fyri ásjón Hansara flýddu jørð og himmal, og stað var ikki funnið teimum.

2

Opinberingin 20:12 Opinberingin

Og eg sá hini deyðu, stór og smá, standa fyri hásætinum. Bøkur vórðu latnar upp; og onnur bók varð latin upp, tað var bók lívsins. Hini deyðu vórðu dømd eftir tí, sum skrivað var í bókunum, eftir verkum sínum.

2

Opinberingin 20:13 Opinberingin

Havið gav aftur hini deyðu, sum í tí vóru; og deyðin og deyðaríkið góvu aftur hini deyðu, sum í teimum vóru. Tey vórðu dømd, hvørt eftir verkum sínum.

2

Opinberingin 20:14 Opinberingin

Deyðin og deyðaríkið vórðu kastað í eldsjógvin; hetta er hin annar deyðin – eldsjógvurin.

2

Opinberingin 20:15 Opinberingin

Um onkur ikki fanst skrivaður í bók lívsins, varð hann kastaður í eldsjógvin.

2