fruktsemi / andalig frukt
52 versir um "fruktsemi / andalig frukt"
Versir
Síða 1 av 2Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók
Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“
Jóhannes 15:1 Jóhannes
„Eg eri hitt sanna víntræið, og Faðir Mín er víngarðsmaðurin.
Jóhannes 15:2 Jóhannes
Hvørja grein á Mær, sum ikki ber ávøkst, tekur Hann burtur, og hvørja, sum ber ávøkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri ávøkst.
Jóhannes 15:3 Jóhannes
Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.
Jóhannes 15:4 Jóhannes
Verðið í Mær, so verði Eg í tykkum! Eins og greinin kann ikki bera ávøkst av sær sjálvari, men bert, táið hon verður verandi á víntrænum, so kunnu tit tað heldur ikki, uttan tit verða verandi í Mær.
Jóhannes 15:5 Jóhannes
Eg eri víntræið, tit eru greinarnar. Tann, sum verður í Mær, og sum Eg verði í, ber nógvan ávøkst; tí skildir frá Mær kunnu tit einki gera.
Jóhannes 15:6 Jóhannes
Tann, sum ikki verður í Mær, verður kastaður út sum grein og følnar; tær verða sankaðar saman og kastaðar í eldin og brenna.
Jóhannes 15:7 Jóhannes
Verða tit í Mær, og verða orð Míni í tykkum, tá biðið um, hvat tit so vilja, og tit skulu fáa tað!
Jóhannes 15:8 Jóhannes
Í tí verður Faðir Mín dýrmætur, at tit bera nógvan ávøkst og verða lærisveinar Mínir.
Jóhannes 15:9 Jóhannes
Eins og Faðirin hevur elskað Meg, so havi Eg elskað tykkum; verðið í kærleika Mínum!
Jóhannes 15:10 Jóhannes
Halda tit boð Míni, verða tit verandi í kærleika Mínum, eins og Eg havi hildið boð Faðirs Míns og verði verandi í kærleika Hansara.
Jóhannes 15:11 Jóhannes
Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at gleði Mín kann vera í tykkum, og gleði tykkara kann verða fullkomin.
Jóhannes 15:12 Jóhannes
Hetta er boð Mítt, at tit skulu elska hvør annan, eins og Eg havi elskað tykkum.
Jóhannes 15:13 Jóhannes
Eingin hevur størri kærleika, enn at hann gevur lív sítt fyri vinir sínar.
Jóhannes 15:14 Jóhannes
Gera tit tað, sum Eg gevi tykkum boð um, eru tit vinir Mínir.
Jóhannes 15:15 Jóhannes
Eg kalli tykkum ikki longur tænarar; tí tænarin veit ikki, hvat harri hansara ger; nei, tykkum havi Eg kallað vinir; tí alt tað, sum Eg havi hoyrt av Faðir Mínum, havi Eg kunngjørt tykkum.
Jóhannes 15:16 Jóhannes
Tit hava ikki útvalt Meg, nei, Eg havi útvalt tykkum; og Eg havi sett tykkum til tað, at tit skulu fara út og bera ávøkst, og ávøkstur tykkara skal vara við, so Faðirin kann geva tykkum alt, sum tit biðja Hann um í navni Mínum.
Jóhannes 15:17 Jóhannes
Hetta er boð Mítt, at tit skulu elska hvør annan.
Jóhannes 15:18 Jóhannes
Táið heimurin hatar tykkum, skulu tit vita, at hann hevur hatað Meg, áðrenn hann hataði tykkum.
Jóhannes 15:19 Jóhannes
Vóru tit av heiminum, hevði heimurin elskað sítt egna; men við tað at tit eru ikki av heiminum – nei, Eg havi útvalt tykkum úr heiminum – tí hatar heimurin tykkum.
Jóhannes 15:20 Jóhannes
Minnist orðið, Eg segði við tykkum: „Tænarin er ikki størri enn harri hansara“! Hava tey søkt at Mær, fara tey at søkja at tykkum við; hava tey hildið orð Mítt, fara tey at halda tykkara við.
Jóhannes 15:21 Jóhannes
Alt hetta fara tey at gera við tykkum fyri navns Míns skuld – tí tey kenna ikki Hann, sum hevur sent Meg.
Jóhannes 15:22 Jóhannes
Var Eg ikki komin og hevði talað til teirra, høvdu tey ikki synd; men nú hava tey onga avsakan fyri synd sína.
Jóhannes 15:23 Jóhannes
Tann, ið hatar Meg, hatar Faðir Mín við!
Jóhannes 15:24 Jóhannes
Hevði Eg ikki gjørt tey verk millum teirra, sum eingin annar hevur gjørt, høvdu tey ikki synd; men nú hava tey sæð tey og tó hatað bæði Meg og Faðir Mín.
Jóhannes 15:25 Jóhannes
Men orðið mátti jú ganga út, sum skrivað er í lóg teirra: „Tey hataðu Meg við ongari grund.“
Jóhannes 15:26 Jóhannes
Men táið Talsmaðurin kemur, sum Eg skal senda tykkum frá Faðirinum, Andi sannleikans, sum út gongur frá Faðirinum – Hann skal vitna um Meg.
Jóhannes 15:27 Jóhannes
Og eisini tit skulu vitna; tí tit hava verið við Mær frá upphavi.“
Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið
Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,
Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið
spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.
Seinna Pætursbrævið 1:5 Seinna Pætursbrævið
Leggið tykkum tí júst eina við í trúgv tykkara at vísa dygd, í dygdini kunnskap,
Seinna Pætursbrævið 1:6 Seinna Pætursbrævið
í kunnskapinum fráhald, í fráhaldinum tol, í tolinum gudsótta,
Seinna Pætursbrævið 1:7 Seinna Pætursbrævið
í gudsóttanum bróðurkærleika og í bróðurkærleikanum kærleika til øll!
Seinna Pætursbrævið 1:8 Seinna Pætursbrævið
Táið hetta finst hjá tykkum og eykast, letur tað tykkum ikki standa yrkisleys ella ófruktbør í kunnskapinum um Harra okkara Jesus Kristus.
Seinna Pætursbrævið 1:9 Seinna Pætursbrævið
Tann, ið ikki hevur hetta, er blindur, stuttskygdur; hann hevur gloymt reinsanina frá hinum gomlu syndum sínum.
Jákupsbrævið 2:14 Jákupsbrævið
Hvat hjálpir tað, brøður mínir, um ein sigur, hann hevur trúgv, táið hann hevur ikki verk! Man trúgvin fáa frelst hann!
Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið
– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,
Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið
hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!
Jákupsbrævið 2:17 Jákupsbrævið
– Soleiðis við trúnni eisini: Hevur hon ikki verk, er hon deyð í sær sjálvari!
Jákupsbrævið 2:18 Jákupsbrævið
Men nú sigur onkur: „Tú hevur trúgv?“ – Og eg havi verk! Vís mær trúgv tína uttan verk, so skal eg av verkum mínum vísa tær trúnna!
Jákupsbrævið 2:19 Jákupsbrævið
Tú trýrt, at Gud er ein. Tað gert tú beint! Hinir illu andar trúgva tað við – og skelva!
Jákupsbrævið 2:20 Jákupsbrævið
Men vilt tú vita tað, tóma menniskja, at trúgvin uttan verk er ónýt!
Jákupsbrævið 2:21 Jákupsbrævið
– Ábraham, faðir okkara, varð hann ikki rættvísgjørdur av verkum, táið hann ofraði son sín Ísak á altarinum!
Jákupsbrævið 2:22 Jákupsbrævið
Tú sært, at trúgvin virkaði saman við verkum hansara, og at við verkunum varð trúgvin fullkomin!
Jákupsbrævið 2:23 Jákupsbrævið
– Og skriftin gekk út, sum sigur: „Ábraham trúði Gudi, og tað varð roknað honum til rættvísi“, og hann varð kallaður vinur Guds.
Jákupsbrævið 2:24 Jákupsbrævið
Tit síggja, at menniskjað verður rættvísgjørt av verkum og ikki av trúgv eina.
Jákupsbrævið 2:25 Jákupsbrævið
Á sama hátt Rahab, skøkjan – varð hon ikki rættvísgjørd av verkum, táið hon tók ímóti sendimonnunum og læt teir fara burt aðra leið!
Jákupsbrævið 2:26 Jákupsbrævið
– Ja, eins og likamið er deytt uttan anda, so er eisini trúgvin deyð uttan verk.
Matteus 3:8 Matteus
Berið tí ávøkst, ið svarar til umvending!
Filippibrævið 1:6 Filippibrævið
Og eg eri fullvísur í, at Hann, sum byrjaði gott verk í tykkum, skal eisini fullføra tað til dag Jesu Krists.