friður í Miðeystri

Matteus 24:51 Matteus

og høgga hann sundur og lata hann fáa lut saman við hyklarunum. Har skal vera grátur og tannagrísl.“

4

Sálmarnir 83:2 Sálmarnir

Gud, ver ikki tigandi! Ver ikki stillur og halt Teg ikki kvirran, Gud!

2

Sálmarnir 83:3 Sálmarnir

Tí Tú sært, at fíggindar Tínir gera óljóð; teir, ið hata Teg, lyfta høvdinum.

2

Sálmarnir 83:4 Sálmarnir

Móti fólki Tínum leggja teir loynilig svikaráð; teir ganga saman í ráð móti teimum, ið Tú verjir;

2

Sálmarnir 83:5 Sálmarnir

teir siga: „Komið, latið okkum beina fyri teimum, so tey eru ikki eitt fólk longur! Eingin skal aftur minnast navn Ísraels!“

2

Sálmarnir 83:6 Sálmarnir

Ja, í felagsskapi leggja teir ráð og gera sáttmála móti Tær,

2

Sálmarnir 83:7 Sálmarnir

tjøld Edoms og Ísmaelitar, Móab og Hagritar,

2

Sálmarnir 83:8 Sálmarnir

Gebal, Ammon, Amalek, Filistaraland saman við teimum, sum búgva í Týrus;

2

Sálmarnir 83:9 Sálmarnir

Assur við er farin í lag við teimum, teir eru vorðnir børnum Lots ein armur. – Sela.

2

Sálmarnir 83:10 Sálmarnir

Ger við teir sum við Midjan, sum við Sisera, sum við Jabin við Kisonsløk!

2

Sálmarnir 83:11 Sálmarnir

Teir vórðu oyddir við En-Dor, vórðu tøð á markini.

2

Sálmarnir 83:12 Sálmarnir

Lat gangast teimum, fremstu monnum teirra, sum Oreb og Ze’eb, øllum høvdingum teirra sum Zeba og Zalmunna,

2

Sálmarnir 83:13 Sálmarnir

teimum, ið siga: „Latið okkum taka okkum bústaðir Guds í ogn!“

2

Sálmarnir 83:14 Sálmarnir

– Gud mín, lat teir verða sum leyvið, ið fýkur, sum dumbu fyri vindinum!

2

Sálmarnir 83:15 Sálmarnir

Sum eldur brennir skóg, og sum login ger fjøllini til bál,

2

Sálmarnir 83:16 Sálmarnir

rek Tú teir soleiðis við stormi Tínum, ræð teir við harðveðri Tínum!

2

Sálmarnir 83:17 Sálmarnir

Fyll andlit teirra við skomm, so teir søkja navn Títt, HARRI!

2

Sálmarnir 83:18 Sálmarnir

Lat teir verða til skammar og ræðast til ævigar tíðir, lat teir verða til spott og ganga til grundar!

2

Esaias 46:9 Esaias

Hugsið um tað, ið fyrr var, longu í fornum tíðum – at Eg eri Gud, og eingin annar, at Eg eri Gud, og eingin annar er sum Eg,

2

Esaias 46:10 Esaias

Eg, sum frá upphavi kunngeri endan og langt frammanundan tað, ið enn ikki hevur hent, Eg, sum sigi: „Ráð Mítt skal ganga út, og alt tað, ið Eg vil, geri Eg!“

2

Dániel 12:11 Dániel

Frá tí at hitt dagliga ofrið verður avtikið, og viðurstygd oyðingarinnar sett upp, skulu ganga 1290 dagar.

2

Amos 3:7 Amos

– Sanniliga, Harrin HARRIN ger einki, uttan Hann hevur opinberað tænarum Sínum, profetunum, loyniráð Sítt!

2

Matteus 13:24 Matteus

Annað líknilsi setti Hann teimum fram; Hann segði: „Ríki Himmiríkis er at líkna við mann, sum sáaði gott sáð í veltu sína.

2

Matteus 13:25 Matteus

Men meðan fólkið svav, kom fíggindi hansara og sáaði illgras millum hveitina og fór so burtur.

2

Matteus 13:26 Matteus

Táið nú sáðið vaks upp og bar grøði, kom eisini illgrasið til sjóndar.

2

Matteus 13:27 Matteus

Tænarar húsbóndans komu tá og søgdu við hann: „Harri! Sáaði tú ikki gott sáð í veltu tína? Hvaðani hevur hon tá fingið illgrasið?“

2

Matteus 13:28 Matteus

Hann svaraði teimum: „Tað hevur ein fíggindi gjørt.“ Tænararnir søgdu við hann: „Vilt tú tá, at vit skulu fara og sanka tað saman?“

2

Matteus 13:29 Matteus

Men hann segði: „Nei; tí tá kunnu tit koma at slíta upp hveitina við, saman við illgrasinum, táið tit sanka tað saman.

2

Latið bæði vaksa saman til heystar! Táið so akurin skal skerast, skal eg siga við teir, ið skera hann: Sankið fyrst illgrasið saman og bindið tað í bundi til at brenna, men savnið hveitina inn í løðu mína!““

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Efesusbrævið 2:14 Efesusbrævið

Tí Hann er friður okkara, Hann, sum gjørdi eitt av báðum og breyt niður millumgarðin, ið skilti sundur, fíggindskapin,

2

Efesusbrævið 2:15 Efesusbrævið

táið Hann í holdi Sínum tók burtur boðlógina og fyriskipanir hennara, fyri at Hann í Sær kundi skapa av báðum eitt nýtt menniskja og soleiðis gera frið,

2

Efesusbrævið 2:16 Efesusbrævið

og fyri at Hann við krossinum kundi í einum likami fáa báðar partar sáttar við Gud, við tað at Hann við honum drap fíggindskapin.

2

Efesusbrævið 2:17 Efesusbrævið

Hann kom og kunngjørdi tykkum frið, sum langt burtur vóru, og teimum frið, sum nær vóru.

2

Efesusbrævið 2:18 Efesusbrævið

Tí við Honum hava vit – báðir partar – í einum Anda atgongd til Faðirin.

2

Efesusbrævið 2:19 Efesusbrævið

Tit eru tí ikki longur fremmand og útlendingar; nei, tit eru samborgarar hinna heilagra og húsfólk Guds,

2