fótspor

Sálmarnir 74:14 Sálmarnir

Tú soraði høvd Livjatans, Tú lætst fólkið í oyðimørkini fáa hann til føði.

3

Fyrsta Mósebók 1:2 Fyrsta Mósebók

Jørðin var oyðin og tóm, myrkur var yvir djúpinum, og Andi Guds sveimaði yvir vøtnunum.

2

Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók

So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“

2

Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók

So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.

2

Fyrsta Mósebók 3:14 Fyrsta Mósebók

Tá segði Gud HARRIN við ormin: „Aftur fyri at tú gjørdi hetta, so skalt tú vera bannaður millum alt fæið og millum øll dýrini á markini. Á búki tínum skalt tú skríða, og dust skalt tú eta, allar lívsdagar tínar.

2

Fyrsta Mósebók 6:4 Fyrsta Mósebók

Á teimum døgum, og eisini seinni í tíðini, vóru kapparnir á jørðini – táið gudssynirnir fóru inn til menniskjadøturnar, og tær føddu teimum børn; hetta vóru teir veldigu í forðum, teir navngitnu.

2

Fyrsta Mósebók 15:19 Fyrsta Mósebók

tað er land Kenita, Kenizita, Kadmonita,

2

Fyrsta Mósebók 15:20 Fyrsta Mósebók

Hetita, Perizita, Refa’ita,

2

Fyrsta Mósebók 15:21 Fyrsta Mósebók

Amorita, Kána’anita, Girgasita og Jebusita.“

2

Fyrra Sámuelsbók 2:8 Fyrra Sámuelsbók

Hann reisir úr dustinum tann, ið lítið hevur at týða, lyftir hin fátæka úr skarninum til at seta hann hjá høvdingum og lata hann sita í heiðuri; tí grundstólpar jarðarinnar hoyra HARRANUM til, og á teir hevur Hann bygt jarðarríki.

2

Job 26:7 Job

Hann breiðir norðrið út yvir hitt tóma og heingir jørðina á einki.

2

Job 40:15 Job

Fjøllini bera honum fóður, har sum øll hini villu dýrini spæla sær.

2

Sálmarnir 8:8 Sálmarnir

smáfæ og neyt, øll somul, ja, tey villu dýrini á markini,

2

Sálmarnir 34:20 Sálmarnir

Mangar eru vanlukkur hins rættvísa, men HARRIN bjargar honum úr teimum øllum;

2

Sálmarnir 75:3 Sálmarnir

„Tí“ [so sigur HARRIN] „Um Eg so steðgi, inntil tíð Mín er, dømi Eg tó við rætti;

2

Sálmarnir 77:19 Sálmarnir

tora Tín ljóðaði í ódnarstorminum, snarljós lýstu upp jarðarríki; jørðin pipraði og skalv.

2

Sálmarnir 77:20 Sálmarnir

Leið Tín lá gjøgnum havið, gøtur Tínar gjøgnum stór vøtn, fótaspor Tíni kendust ikki.

2

Sálmarnir 104:5 Sálmarnir

Tú festi jørðina á grundvøllir hennara, hon vikast ikki í allar ævir.

2

Prædikarin 1:7 Prædikarin

Allar áir renna í sjógvin, men sjógvurin verður aldri fullur; hagar áirnar renna, hagar renna tær altíð aftur.

2

Esaias 27:1 Esaias

Tann dag skal HARRIN við svørði Sínum, hinum harða, stóra og sterka, heimsøkja Livjatan, hin kvika orm, Livjatan, ormin, ið ringist, og drepa ódýrið í sjónum.

2

Esaias 40:22 Esaias

Tað er Hann, ið situr høgt yvir jørðini, so víð sum hon er, og tey, ið á henni búgva, eru sum grashoppur; tað er Hann, ið breiðir út himmalin sum tunt teppi og spennir hann út eins og tjald at búgva í.

2

Esaias 53:9 Esaias

Teir ætlaðu Honum grøv millum hinar gudleysu; men hjá einum ríkum var Hann í deyðanum – tí Hann hevði ongan órætt gjørt, og svik var ikki í munni Hansara.

2

Lukas 24:32 Lukas

Teir søgdu nú hvør við annan: „Brann ikki hjartað í okkum, táið Hann talaði við okkum á vegnum og læt okkum upp skriftirnar!“

2

Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

2

Jóhannes 3:15 Jóhannes

fyri at hvør tann, sum trýr, skal hava ævigt lív í Honum.

2

Seinna Pætursbrævið 2:21 Seinna Pætursbrævið

Betri hevði verið teimum, at tey ikki høvdu lært veg rættvísinnar at kenna, enn at tey, eftir at hava lært hann at kenna, vendu sær burtur aftur frá hinum heilaga boði, ið teimum var givið.

2

Versir