forvitni

Orðtøkini 25:2 Orðtøkini

Gudi er tað heiður at dylja mál, men kongum er tað heiður at granska mál.

6

Orðtøkini 25:3 Orðtøkini

Hædd Himmalsins, dýpd jarðarinnar og hjørtu konga – hesi kann eingin granska út.

6

Ápostlasøgan 1:7 Ápostlasøgan

Hann svaraði teimum: „Tað er ikki fyri tykkum at vita tíðir og tímar, sum Faðirin hevur ásett av Sínum egna valdi.

5

Fyrsta Mósebók 3:1 Fyrsta Mósebók

Men ormurin var snildari enn øll onnur dýr á markini, sum Gud HARRIN hevði gjørt; hann segði við kvinnuna: „Hevur nú Gud sagt: „Tit mugu ongum træi í urtagarðinum eta av“?“

3

Fyrsta Mósebók 3:2 Fyrsta Mósebók

Kvinnan svaraði orminum: „Vit kunnu eta av fruktini á trøunum í urtagarðinum;

3

Fyrsta Mósebók 3:3 Fyrsta Mósebók

bert um fruktina á trænum, ið stendur mitt í urtagarðinum, um hana segði Gud: „Tit mugu ikki eta av henni, ei heldur nema við hana, tí so doyggja tit.““

3

Fyrsta Mósebók 3:4 Fyrsta Mósebók

Tá segði ormurin við kvinnuna: „Einki skulu tit doyggja!

3

Fyrsta Mósebók 3:5 Fyrsta Mósebók

Men Gud veit, at táið tit eta av henni, so verða eygu tykkara latin upp, so at tit verða sum Gud og kenna gott og ilt!“

3

Fyrsta Mósebók 3:6 Fyrsta Mósebók

Kvinnan sá nú, at træið var gott at eta av, at tað var eygunum ein lystur, og at tað var træ, sum ein mátti ynskja sær til at fáa vit av; hon tók tá av fruktini á tí og át; hon gav eisini manni sínum, og hann át.

3

Fyrsta Mósebók 3:7 Fyrsta Mósebók

Tá vórðu eyguni í báðum latin upp, og tey raktu við, at tey vóru nakin; tey seymaðu tí fikubløð saman og bundu upp fyri seg.

3

Fyrsta Mósebók 3:8 Fyrsta Mósebók

Tey hoyrdu ljóðið av Gudi HARRANUM, sum gekk í urtagarðinum, táið dagurin var vorðin svalur, og Ádam og kona hansara krógvaðu seg fyri ásjón Guds HARRANS millum trøini í urtagarðinum.

3

Fyrsta Mósebók 3:9 Fyrsta Mósebók

Tá rópti Gud HARRIN á Ádam og segði við hann: „Hvar ert tú?“

3

Fyrsta Mósebók 3:10 Fyrsta Mósebók

Hann svaraði: „Eg hoyrdi Teg í urtagarðinum; tá ræddist eg, av tí at eg var nakin; tí krógvaði eg meg!“

3

Fyrsta Mósebók 3:11 Fyrsta Mósebók

Tá segði Hann: „Hvør hevur latið teg vita, at tú ert nakin? Hevur tú etið av trænum, ið Eg forbeyð tær at eta av?“

3

Fyrsta Mósebók 3:12 Fyrsta Mósebók

Ádam svaraði: „Kvinnan, Tú gavst mær at vera hjá mær, hon gav mær av trænum, og eg át.“

3

Fyrsta Mósebók 3:13 Fyrsta Mósebók

Tá segði Gud HARRIN við kvinnuna: „Hvat er tað, ið tú hevur gjørt!“ Kvinnan svaraði: „Ormurin dáraði meg, so at eg át.“

3

Fyrsta Mósebók 3:14 Fyrsta Mósebók

Tá segði Gud HARRIN við ormin: „Aftur fyri at tú gjørdi hetta, so skalt tú vera bannaður millum alt fæið og millum øll dýrini á markini. Á búki tínum skalt tú skríða, og dust skalt tú eta, allar lívsdagar tínar.

3

Fyrsta Mósebók 3:15 Fyrsta Mósebók

Eg seti fíggindskap millum teg og kvinnuna, millum títt avkom og hennara avkom; Hann skal sora høvdið á tær, men tú skalt høgga Hann í hælin.“

3

Fyrsta Mósebók 3:16 Fyrsta Mósebók

Við kvinnuna segði Hann: „Eg skal lata teg líða stóra trongd, táið tú verður við barn; við pínu skalt tú eiga børn. Men til mann tín skal trá tín vera, og hann skal ráða yvir tær.“

3

Fyrsta Mósebók 3:17 Fyrsta Mósebók

Við Ádam segði Hann: „Aftur fyri at tú lurtaði eftir tí, ið kona tín segði, og átst av trænum, ið Eg segði, tú ikki mátti eta av, so skal jørðin vera bannað fyri tína skuld. Við møði skalt tú fáa føði tína av henni allar lívsdagar tínar.

3

Fyrsta Mósebók 3:18 Fyrsta Mósebók

Tornir og tistlar skal hon bera tær, og urtirnar á markini skulu vera føði tín.

3

Fyrsta Mósebók 3:19 Fyrsta Mósebók

Í sveitta andlits tíns skalt tú eta breyð títt, inntil tú fert aftur í jørðina; tí úr henni ert tú tikin. Mold ert tú, og mold skalt tú aftur verða!“

3

Fyrsta Mósebók 3:20 Fyrsta Mósebók

Ádam gav konu síni navnið Eva; tí hon varð móðir at øllum, sum liva.

3

Fyrsta Mósebók 3:21 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN gjørdi nú Ádami og konu hansara klæði úr skinni og klæddi tey við teimum.

3

Fyrsta Mósebók 3:22 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN segði: „Hygg, menniskjan er vorðin sum ein av Okkum, so at hon kennir gott og ilt! Bert hon nú ikki rættir út hondina og tekur av træi lívsins við og etur – og livir í allar ævir!“

3

Fyrsta Mósebók 3:23 Fyrsta Mósebók

So koyrdi Gud HARRIN hana út úr urtagarðinum Eden og setti hana at dýrka jørðina, sum hon var tikin úr.

3

Fyrsta Mósebók 3:24 Fyrsta Mósebók

Hann rak menniskjuna út, og eystan fyri urtagarðin Eden setti Hann kerúbarnar við hinum logandi svørði, sum vendir sær í allar ættir at halda vakt yvir vegnum til lívsins træ.

3

Orðtøkini 12:1 Orðtøkini

Hann, ið elskar tykt, elskar kunnskap; tann, ið hatar revsing, er býttur.

3

Prædikarin 7:21 Prædikarin

Legg heldur ikki í alt tað, sum fólk sigur, tí so kanst tú koma at hoyra tænara tín banna tær!

3

Jóhannes 21:21 Jóhannes

Táið Pætur nú sá hann, segði hann við Jesus: „Harri, hvussu verður tá við hesum?“

3

Jóhannes 21:22 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Um Eg vil, at hann skal liva, inntil Eg komi, hvat kemur tær við tað! Fylg tú Mær!“

3

Fyrsta Mósebók 18:23 Fyrsta Mósebók

Tá fór Ábraham nærri og segði: „Fert Tú tá at forkoma rættvísum saman við gudleysum?

2

Fyrsta Mósebók 18:24 Fyrsta Mósebók

Kanska 50 rættvís eru í býnum! Forkemur Tú tá teimum – sparir Tú ikki staðin, við tað at hesi 50 rættvísu eru í honum?

2

Fyrsta Mósebók 18:25 Fyrsta Mósebók

Tað veri langt frá Tær at gera slíkt – at drepa tann rættvísa saman við tí gudleysa, so tann rættvísi fær sama lut sum tann gudleysi – tað veri langt frá Tær! Hann, sum dømir alla jørðina, skuldi Hann ikki gjørt rætt!“

2

Fyrsta Mósebók 18:26 Fyrsta Mósebók

HARRIN svaraði: „Finni Eg í staðnum Sodoma 50 rættvís, so skal Eg spara allan býin fyri teirra skuld.“

2

Fyrsta Mósebók 18:27 Fyrsta Mósebók

Men Ábraham tók aftur til orða: „Eg havi vágað mær at tala til Harran, tóat eg eri einki uttan dust og øska

2

Fyrsta Mósebók 18:28 Fyrsta Mósebók

– kanska 5 vanta í tey 50 rættvísu – oyðir Tú tá allan býin fyri hesi 5?“ Hann svaraði: „Eg skal ikki oyða býin, finni Eg 45 í honum.“

2

Fyrsta Mósebók 18:29 Fyrsta Mósebók

Men hann helt fram at tosa og segði við Hann: „Kanska har eru 40!“ Hann svaraði: „Eru 40, so skal Eg ikki gera tað.“

2

Fyrsta Mósebók 18:30 Fyrsta Mósebók

Men hann segði: „Harri, verð ikki illur, um eg tali! Kanska har eru 30!“ Hann svaraði: „Eg skal ikki gera tað, finni Eg 30 í honum.“

2

Fyrsta Mósebók 18:31 Fyrsta Mósebók

Men hann segði: „Eg havi vágað mær at tala til Harran – kanska har eru 20!“ Hann svaraði: „Eru 20, so skal Eg ikki oyða hann.“

2

Fyrsta Mósebók 18:32 Fyrsta Mósebók

Tá segði hann: „Harri, verð ikki illur, um eg tali bert hesa einu ferðina enn! Kanska har eru 10!“ Hann svaraði: „Eru 10, so skal Eg ikki oyða hann.“

2

Fyrsta Mósebók 32:29 Fyrsta Mósebók

Tá segði Jákup: „Sig mær, hvussu Tú eitur!“ Men Hann svaraði: „Hví spyrt tú um navn Mítt?“ – Og Hann signaði hann har.

2

Onnur Mósebók 19:21 Onnur Mósebók

HARRIN segði tá við Móses: „Far oman aftur og ávara fólkið, at tey ota seg ikki fram at HARRANUM, at síggja Hann; tí so skulu mong av teimum falla.

2

Fyrra Sámuelsbók 6:19 Fyrra Sámuelsbók

Men HARRIN sló nakrar av monnunum í Bet-Semes, fyri tað at teir høvdu hugt at ørk HARRANS – 70 menn av fólkinum sló Hann; og fólkið syrgdi, tí HARRIN hevði gjørt so stórt mannafall millum fólkið.

2

Orðtøkini 27:20 Orðtøkini

Deyðaríkið og avgrundin mettast ikki, og eygu menniskjanna mettast heldur ikki.

2

Dániel 12:8 Dániel

Eg hoyrdi tað, men skilti tað ikki. So spurdi eg: „Harri! Hvat er hitt síðsta av hesum?“

2

Dániel 12:9 Dániel

Hann svaraði: „Far, Dániel! Tí hesi orð skulu vera goymd og innsiglað líka til tíð endans.

2

Lukas 9:9 Lukas

Men Heródes segði: „Jóhannes læt eg hálshøgga; men hvør er hesin, ið eg hoyri slíkt um?“ Og hann lá eftir at fáa Hann at síggja.

2

Lukas 13:23 Lukas

Ein segði við Hann: „Harri, munnu tey vera fá, sum verða frelst?“ Tá segði Hann við tey:

2

Lukas 23:8 Lukas

Táið Heródes sá Jesus, varð hann ógvuliga glaður; tí hann hevði í langa tíð ynskt eftir at sæð Hann, av tí at hann hevði hoyrt um Hann; og hann vónaði at fáa at síggja okkurt tekin gjørt av Honum.

2

Versir