forfedradyrkan
48 versir um "forfedradyrkan"
Versir
Síða 1 av 1Fimta Mósebók 18:9 Fimta Mósebók
Táið tú kemur inn í landið, sum HARRIN Gud tín gevur tær, mást tú ikki taka eftir teimum viðurstyggiligu siðum, ið fólkini har hava.
Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók
Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,
Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók
eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.
Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók
Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.
Fimta Mósebók 18:13 Fimta Mósebók
Ólastandi skalt tú vera fyri HARRANUM Gudi tínum.
Sálmarnir 115:17 Sálmarnir
Hini deyðu lova ikki HARRANUM, eingin av teimum, sum fara niður í deyðatøgn.
Seinna Kongabók 1:1 Seinna Kongabók
Eftir at Akab var deyður, reiv Móab seg leyst undan Ísrael.
Seinna Kongabók 1:2 Seinna Kongabók
Ahazja datt út gjøgnum vindeygagrindina í loftsali sínum í Samaria og legðist sjúkur. Tá sendi hann menn avstað og segði við teir: „Farið og spyrjið Ba’al-Zebub, gudin í Ekron, um eg komi upp aftur av hesi sjúku!“
Seinna Kongabók 1:3 Seinna Kongabók
Men eingil HARRANS segði við Elias Tisbit: „Ger teg til, far ímóti sendimonnum kongsins í Samaria og sig við teir: „Er tað, tí eingin Gud er í Ísrael, at tit fara at spyrja Ba’al-Zebub, gudin í Ekron!
Seinna Kongabók 1:4 Seinna Kongabók
Aftur fyri hetta sigur HARRIN so: Tú skalt ikki koma úr aftur songini, sum tú ert lagstur í – tú skalt doyggja!““ – Elias fór tá.
Seinna Kongabók 1:5 Seinna Kongabók
Táið sendimenninir komu aftur til kongin, spurdi hann teir: „Hví koma tit aftur?“
Seinna Kongabók 1:6 Seinna Kongabók
Teir svaraðu: „Maður kom ímóti okkum og segði við okkum: „Farið aftur til kong, ið sent tykkum hevur, og sigið við hann: So sigur HARRIN: Er tað, tí eingin Gud er í Ísrael, at tú sendir boð at spyrja Ba’al-Zebub, gudin í Ekron! Aftur fyri hetta skalt tú ikki koma úr aftur songini, sum tú ert lagstur í – tú skalt doyggja!““
Seinna Kongabók 1:7 Seinna Kongabók
Hann spurdi teir: „Hvussu sá maðurin út, sum kom ímóti tykkum og segði hetta við tykkum?“
Seinna Kongabók 1:8 Seinna Kongabók
Teir svaraðu: „Tað var maður í lodnum kappa við leðurbelti um lendarnar.“ Tá segði hann: „Tað hevur verið Elias Tisbitur!“
Seinna Kongabók 1:9 Seinna Kongabók
Hann sendi nú eftir honum høvuðsmann yvir fimmti við monnum hansara. Hesin fór niðan til hansara, har hann sat á fjalstindinum, og segði við hann: „Gudsmaðurin! Kongur sigur, at tú skalt koma oman!“
Seinna Kongabók 1:10 Seinna Kongabók
Men Elias svaraði høvuðsmanninum yvir fimmti: „Eri eg gudsmaður, so falli eldur niður av himli og forkomi tær og hinum fimmti monnum tínum!“ Tá fall eldur niður av himli og forkom honum og hinum fimmti monnum hansara.
Seinna Kongabók 1:11 Seinna Kongabók
Uppaftur sendi hann eftir honum høvuðsmann yvir fimmti við monnum hansara. Hesin tók til orða og segði við hann: „Gudsmaðurin! Kongur sigur, at tú skalt koma oman, og tað skjótt!“
Seinna Kongabók 1:12 Seinna Kongabók
Men Elias svaraði teimum: „Eri eg gudsmaður, so falli eldur niður av himli og forkomi tær og hinum fimmti monnum tínum!“ Tá fall eldur Guds niður av himli og forkom honum og hinum fimmti monnum hansara.
Seinna Kongabók 1:13 Seinna Kongabók
Tá sendi hann eftir honum triðja høvuðsmannin yvir fimmti við monnum hansara. Hesin triði høvuðsmaðurin fór niðan til Elias, fall á knæ fyri honum, bønaði hann og segði við hann: „Gudsmaðurin! Lat lív mítt og lívið í hesum fimmti tænarum tínum vera dýrt í eygum tínum!
Seinna Kongabók 1:14 Seinna Kongabók
Eldur fall jú niður av himli og forkom báðum hinum fyrru høvuðsmonnunum yvir fimmti við monnum teirra; men lat nú lív mítt vera dýrt í eygum tínum!“
Seinna Kongabók 1:15 Seinna Kongabók
Tá segði eingil HARRANS við Elias: „Far oman við honum, og ræðst ikki hann!“* So reistist hann og fór oman við honum til kongin.
Seinna Kongabók 1:16 Seinna Kongabók
Og hann segði við kongin: „So sigur HARRIN: Aftur fyri at tú sendi menn avstað og ætlaði at spyrja Ba’al-Zebub, gudin í Ekron – mundi tað vera, tí eingin Gud er í Ísrael, sum tú kundi spyrja! – so skalt tú ikki koma úr aftur songini, sum tú ert lagstur í – tú skalt doyggja!“
Seinna Kongabók 1:17 Seinna Kongabók
Og hann doyði – eftir tí orði HARRANS, ið Elias hevði talað. Jóram* tók ríkið eftir hann, annað árið ið judakongur Jóram, sonur Jósafat, sat við stýrið; tí hann átti ongan son.
Seinna Kongabók 1:18 Seinna Kongabók
Tað, ið annars er at siga um Ahazja, um tað, ið hann gjørdi, er skrivað í kongakrøniku Ísraels.
Seinna Krønikubók 33:6 Seinna Krønikubók
Hann læt synir sínar ganga gjøgnum eldin í Hinnomssonardali, fekst við spádóm, gand og svartakunst, fekk sær fólk, ið manaðu deyð, og spámenn – og gjørdi mangt, sum ónt var í eygum HARRANS, so hann vakti vreiði Hansara.
Jóhannes 4:21 Jóhannes
Jesus segði við hana: „Trúgv Mær, kvinna, tann tíð kemur, táið tað hvørki skal vera á hesum fjalli ella í Jerusalem, tit tilbiðja Faðirin.
Jóhannes 4:22 Jóhannes
Tit tilbiðja tað, ið tit ikki kenna; vit tilbiðja tað, ið vit kenna; tí frelsan kemur frá Jødunum.
Jóhannes 4:23 Jóhannes
Men tann tíð kemur – og er nú – táið hinir sonnu tilbiðjarar skulu tilbiðja Faðirin í anda og sannleika; tí tað er slíkar tilbiðjarar, Faðirin vil hava.
Jóhannes 4:24 Jóhannes
Gud er Andi, og tey, sum tilbiðja Hann, mugu tilbiðja í anda og sannleika.“
Josva 23:7 Josva
Blandið tykkum ikki við hesi fólkasløg, ið enn eru eftir hjá tykkum! Nøvn guda teirra mugu tit ikki taka á tunguna, ei heldur svørja um teir, ikki dýrka teir og ikki tilbiðja teir.
Josva 24:15 Josva
Men líkst tykkum ikki á at tæna HARRANUM, so veljið í dag, hvørjum tit vilja tæna – gudunum, ið fedrar tykkara dýrkaðu hinumegin Ánna, ella gudum Amorita, í hvørja landi tit búgva! Men eg og hús mítt, vit skulu tæna HARRANUM!“
Sálmarnir 71:8 Sálmarnir
Muður mín er fullur av prísi Tínum, allan dagin av heiðuri Tínum.
Esaias 25:1 Esaias
HARRI, Tú ert Gud mín, eg prísi Tær, lovi navni Tínum! Tí Tú hevur gjørt undurverk, ráð Tíni frá forðum eru sannleiki og trúfesti.
Lukas 4:8 Lukas
Jesus svaraði honum: „Skrivað er: „Harran Gud tín skalt tú tilbiðja, og Honum eina skalt tú tæna.““
Lukas 16:19 Lukas
Ríkur maður var, sum klæddi seg í purpur og dýrt lín og livdi hvønn dag í gleði og góðgæti.
Lukas 16:20 Lukas
Men fátækur maður, ið æt Lazarus, var lagdur fyri portur hansara, fullur í sárum.
Lukas 16:21 Lukas
Hann tráaði eftir at mettast av tí, sum fall av borði hins ríka; men eisini komu hundarnir og sleiktu sár hansara.
Lukas 16:22 Lukas
Nú doyði hin fátæki; og hann varð av einglum borin í fang Ábrahams. Eisini hin ríki doyði og varð jarðaður.
Lukas 16:23 Lukas
Táið hann læt upp eyguni í deyðaríkinum – har hann var í pínu – sá hann Ábraham langt burtur og Lazarus í fangi hansara.
Lukas 16:24 Lukas
Tá rópti hann: „Ábraham faðir! Miskunna mær og send Lazarus, so hann kann drepa hitt ytsta av fingri sínum í vatn og leska tungu mína! Tí eg pínist svárliga í hesum loga.“
Lukas 16:25 Lukas
Men Ábraham svaraði: „Sonur, minst, at tú fekst góða títt, meðan tú livdi, og Lazarus á sama hátt hitt ringa! Men nú verður hann uggaður her, og tú pínist.
Lukas 16:26 Lukas
Og umframt alt hetta er millum okkum og tykkum stórt djúp fest, so tey, sum vilja fara hiðani yvir til tykkara, skulu ikki kunna, og ei heldur nakar haðani skal kunna koma yvir til okkara.“
Lukas 16:27 Lukas
Tá segði hann: „So biði eg teg, faðir, at tú sendir hann í hús faðirs;
Lukas 16:28 Lukas
tí eg havi fimm brøður – fyri at hann kann vitna fyri teimum, so ikki teir við skulu koma í hetta pínustað.“
Lukas 16:29 Lukas
Men Ábraham segði við hann: „Teir hava Móses og profetarnar – lurti teir eftir teimum!“
Lukas 16:30 Lukas
Hann svaraði: „Nei, Ábraham faðir! Men hevði onkur frá hinum deyðu komið til teirra, so høvdu teir vent við!“
Lukas 16:31 Lukas
Men hann segði við hann: „Hoyra teir ikki Móses og profetarnar, lata teir seg heldur ikki yvirtala, um onkur rísur upp frá hinum deyðu.““
Rómverjabrævið 14:11 Rómverjabrævið
Skrivað er: „So satt sum Eg livi – sigur Harrin – fyri Mær skal hvørt knæ boyggja seg, og hvør tunga skal játta Gud!“