fólk við breki
115 versir um "fólk við breki"
Versir
Síða 2 av 3Jóhannes 5:1 Jóhannes
Eftir hetta kom ein høgtíð Jødanna, og Jesus fór niðan til Jerusalem.
Jóhannes 5:2 Jóhannes
Við Seyðaportur í Jerusalem er hylur, sum á hebraiskum eitur Betesda og hevur fimm súlugongir.
Jóhannes 5:3 Jóhannes
Í teimum lá mongd av sjúkum: Blind, lamin, visin, (sum bíðaðu eftir, at vatnið skuldi órógvast.
Jóhannes 5:4 Jóhannes
Tí av og á fór eingil niður í hylin og órógvaði vatnið; tann, ið tá fyrstur fór niður í vatnið, eftir at tað var órógvað, varð frískur, hvørja sjúku hann so hevði.)*
Jóhannes 5:5 Jóhannes
Nú var har maður, sum hevði verið sjúkur í 38 ár.
Jóhannes 5:6 Jóhannes
Táið Jesus sá hann liggja har, og visti, at hann longu hevði ligið sjúkur í langa tíð, segði Hann við hann: „Vilt tú verða frískur?“
Jóhannes 5:7 Jóhannes
Hin sjúki svaraði Honum: „Harri, eg havi ongan, sum kann fáa meg niður í hylin, táið vatnið verður órógvað; og táið eg komi, fer eitt annað niðurí undan mær!“
Jóhannes 5:8 Jóhannes
Jesus segði við hann: „Reis teg, tak song tína og gakk!“
Jóhannes 5:9 Jóhannes
Alt fyri eitt varð maðurin frískur, og hann tók song sína og gekk. Men hesin dagur var sabbatur.
Ápostlasøgan 3:1 Ápostlasøgan
Pætur og Jóhannes fóru saman niðan í templið um bønatíman – sum var hin níggjundi.
Ápostlasøgan 3:2 Ápostlasøgan
Maður, sum var lamin úr móðurlívi, varð nú borin hagar; hann settu teir hvønn dag við tær dyr tempulsins, sum kallaðust Føgrudyr, so hann fekk biðið tey um olmussu, sum inn í templið fóru.
Ápostlasøgan 3:3 Ápostlasøgan
Táið hann sá Pætur og Jóhannes, í tí teir skuldu fara inn í templið, bað hann teir um olmussu.
Ápostlasøgan 3:4 Ápostlasøgan
Tá festi Pætur eyguni á hann, Jóhannes við; og Pætur segði: „Hygg á okkum!“
Ápostlasøgan 3:5 Ápostlasøgan
Hann aktaði tá eftir teimum, við tað at hann væntaði sær okkurt frá teimum.
Ápostlasøgan 3:6 Ápostlasøgan
Men Pætur segði: „Silvur og gull eigi eg ikki, men tað, sum eg havi, gevi eg tær: Í navni Jesu Krists, Nazarearans – reis teg og gakk!“
Ápostlasøgan 3:7 Ápostlasøgan
Og hann tók í høgru hond hansara og reisti hann upp.
Ápostlasøgan 3:8 Ápostlasøgan
Við tað sama kom styrki í føtur og øklar hansara, og hann sprakk upp og stóð og gekk; hann fór so inn í templið við teimum, og har gekk hann um og leyp og lovaði Gudi.
Ápostlasøgan 3:9 Ápostlasøgan
Alt fólkið sá hann ganga um og lova Gudi.
Ápostlasøgan 3:10 Ápostlasøgan
Og tey kendu hann, at hann var tann, ið hevði sitið við Føgrudyr tempulsins at fáa olmussu; og tey vóru ovfarin og full av ræðslu av tí, sum hent hann hevði.
Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið
Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.
Seinna Sámuelsbók 4:4 Seinna Sámuelsbók
– Jónatan, sonur Saul, átti son, sum var lamin í báðum fótum; hann var fimm ár, táið boðini um Saul og Jónatan komu úr Jizre’el; og kvinnan, ið ansaði eftir honum, tók hann og flýddi; men í tí hon skundaði sær avstað, datt hann og varð lamin; hann æt Mefiboset.* –
Seinna Sámuelsbók 9:1 Seinna Sámuelsbók
Dávid segði: „Man nú nakar vera eftir av húsi Sauls, so eg fái víst honum miskunn fyri Jónatans skuld?“
Seinna Sámuelsbók 9:2 Seinna Sámuelsbók
Nú hevði hús Sauls ein tænara, ið æt Ziba; hann fekk boð at koma til Dávid, og kongurin segði við hann: „Ert tú Ziba?“ Hann svaraði: „Ja, tað er tænari tín!“
Seinna Sámuelsbók 9:3 Seinna Sámuelsbók
Kongurin spurdi: „Er ikki onkur eftir av húsi Sauls, so eg kundi víst honum miskunn Guds?“ Ziba svaraði: „Ein sonur Jónatan livir enn; hann er lamin í báðum fótum.“
Seinna Sámuelsbók 9:4 Seinna Sámuelsbók
Tá spurdi kongurin: „Hvar er hann?“ Ziba svaraði: „Hann er í húsi Makirs, sonar Ammiels, í Lo-Debar.“
Seinna Sámuelsbók 9:5 Seinna Sámuelsbók
Dávid sendi nú boð eftir honum til hús Makirs, sonar Ammiels, í Lo-Debar.
Seinna Sámuelsbók 9:6 Seinna Sámuelsbók
Táið so Mefiboset, sonur Jónatan, son Saul, kom inn til Dávid, kastaði hann seg niður á andlit sítt og boygdi seg. Dávid segði: „Mefiboset!“ Hann svaraði: „Ja, her er tænari tín!“
Seinna Sámuelsbók 9:7 Seinna Sámuelsbók
Dávid segði við hann: „Óttast ikki! Eg skal vísa tær miskunn fyri Jónatans, faðirs tíns, skuld og lata teg fáa aftur alla jørðina, ið faðir tín, Saul, átti; og tú skalt altíð eta við borð mítt.“
Seinna Sámuelsbók 9:8 Seinna Sámuelsbók
Tá kastaði hann seg niður og segði: „Hvat er tænari tín, at tú vendir tær til ein deyðan hund sum meg!“
Seinna Sámuelsbók 9:9 Seinna Sámuelsbók
Kongurin sendi so boð eftir Ziba, tænara Sauls, og segði við hann: „Alt tað, ið Saul og alt hús hansara hevur átt, havi eg givið syni harra tíns.
Seinna Sámuelsbók 9:10 Seinna Sámuelsbók
Tú skalt dýrka jørðina fyri hann, tú og synir og tænarar tínir, og heysta inn fyri hann, so at sonur harra tíns kann hava breyð at eta; men sjálvur skal Mefiboset, sonur harra tíns, altíð eta við borð mítt.“ – Ziba hevði fimtan synir og tjúgu tænarar.
Seinna Sámuelsbók 9:11 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Ziba við kongin: „Tænari tín skal í einum og øllum gera, sum harri mín kongurin gevur tænara sínum boð um.“ „Men Mefiboset skal eta við borð mítt sum ein av sonum kongsins,“ [segði kongurin].
Seinna Sámuelsbók 9:12 Seinna Sámuelsbók
Mefiboset átti lítlan son, ið æt Mika. Og øll í húsi Ziba vóru tænarar Mefibosets.
Seinna Sámuelsbók 9:13 Seinna Sámuelsbók
Sjálvur búði Mefiboset í Jerusalem; tí hann át altíð við borð kongsins. Og hann var lamin í báðum fótum.
Lukas 7:22 Lukas
Hann svaraði teimum tá: „Farið og sigið Jóhannesi frá tí, sum tit hava sæð og hoyrt: Blind síggja, lamin ganga, spitølsk verða reinsað, deyv hoyra, deyð rísa upp, og evangeliið verður boðað fátækum –
Lukas 14:12 Lukas
Hann segði eisini við tann, ið hevði boðið Honum inn: „Táið tú gert døgurða- ella nátturðaveitslu, bjóða tá ikki vinum tínum ella brøðrum tínum, ei heldur skyldmonnum tínum ella ríkum grannum! Tí teir bjóða tær aftur, so at tú fært viðurlag.
Ápostlasøgan 14:8 Ápostlasøgan
Í Lýstra sat maður, sum ongan mátt hevði í fótunum; hann var lamin frá móðurlívi og hevði aldri gingið.
Ápostlasøgan 14:9 Ápostlasøgan
Hann hoyrdi Paulus tala. Táið nú Paulus festi eyguni á hann og sá, at hann hevði trúgv at verða grøddur, segði hann hart:
Ápostlasøgan 14:10 Ápostlasøgan
„Reis teg og statt á fótum tínum!“ Tá sprakk hann upp og fór at ganga.
Esaias 35:5 Esaias
Tá skulu eygu hinna blindu verða opnað, og oyru hinna deyvu verða latin upp;
Esaias 35:6 Esaias
tá skal hin lamni leypa sum hjørtur, og tunga hins málleysa fegnast. Tí keldur vella upp í oyðimørkini, løkir á hini oydnu heiði;
Matteus 12:10 Matteus
Har var maður, ið hevði visna hond. Teir spurdu Hann nú: „Er loyviligt at grøða sabbat?“ – fyri at teir kundu fáa okkurt at klaga Hann fyri.
Matteus 12:11 Matteus
Tá segði Hann við teir: „Um onkur tykkara eigur seyð, sum sabbat dettur í eina grøv – hvør er hann, sum tá ikki tekur í hann og dregur hann uppúr aftur!
Matteus 12:12 Matteus
Hvussu mangan meir er nú ikki menniskja enn seyður! Tí er loyviligt at gera væl sabbat.“
Matteus 12:13 Matteus
So segði Hann við mannin: „Rætt út hondina!“ Hann rætti hana út, og hon varð frísk aftur sum hin.
Matteus 21:14 Matteus
Blind og lamin komu til Hansara í templinum, og Hann grøddi tey.
Lukas 5:17 Lukas
Nú var tað, ein dagin Hann lærdi; har sótu Farisearar og lóglærarar, sum komnir vóru úr hvørji bygd í Galilea og Judea og úr Jerusalem; og kraft Harrans til at grøða var hjá Honum.
Lukas 5:18 Lukas
Tá komu nakrir menn berandi við lamnum manni í song. Teir royndu at sleppa inn við honum og leggja hann framman fyri Hann.
Lukas 5:19 Lukas
Men við tað at teir ongan veg sóu at sleppa inn við honum fyri fólkinum, fóru teir upp á takið og sígdu bæði hann og songina niður millum taksteinarnar, beint framman fyri Jesus.
Lukas 5:20 Lukas
Táið Hann sá trúgv teirra, segði Hann: „Maður, syndir tínar eru tær fyrigivnar!“