flogmerkið / flaggið
79 versir um "flogmerkið / flaggið"
Versir
Síða 2 av 2Matteus 24:43 Matteus
Men tað má vera tykkum greitt, at visti húsbóndin, í hvørji náttarvøku tjóvurin fór at koma, so vakti hann og læt ongan sleppa at bróta inn hjá sær.
Matteus 24:44 Matteus
Verið tí eisini tit til reiðar! Tí Menniskjasonurin kemur, tann tíma tit ikki hugsa.
Matteus 24:45 Matteus
Hvør er so hin trúgvi og skilagóði tænarin, ið húsbóndi hansara hevur sett yvir húsfólk Sítt, at geva teimum at eta í rættari tíð?
Matteus 24:46 Matteus
Sælur er tann tænari, ið Harri hansara, táið Hann kemur, finnur bera seg so at!
Matteus 24:47 Matteus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann skal seta hann yvir alt, ið Hann eigur.
Matteus 24:48 Matteus
Men sigur hin óndi tænarin so í hjarta sínum: „Harri mín drálar!“ –
Matteus 24:49 Matteus
og fer so at sláa samtænarar sínar og eta og drekka við drykkjumonnum,
Matteus 24:50 Matteus
so skal Harrin hjá hesum tænara koma, ein dag hann ikki væntar, og ein tíma hann ikki veit,
Matteus 24:51 Matteus
og høgga hann sundur og lata hann fáa lut saman við hyklarunum. Har skal vera grátur og tannagrísl.“
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið
Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,
Seinna Timoteusarbrævið 4:1 Seinna Timoteusarbrævið
Eg vitni fyri Gudi og fyri Kristi Jesusi, sum skal døma livandi og deyð, og við opinbering og ríki Hansara:
Hebrearabrævið 1:1 Hebrearabrævið
Eftir at Gud forðum mangan og á mangan hátt hevði talað til fedrarnar við profetunum, hevur Hann við endan á hesum døgum talað til okkara við Syninum,
Hebrearabrævið 1:2 Hebrearabrævið
sum Hann hevur sett til arvinga alra luta, og sum Hann eisini hevur skapt heimin við.
Hebrearabrævið 1:3 Hebrearabrævið
Hann er ljómi dýrdar Hansara og ímynd veru Hansara, og Hann ber alt við orði máttar Síns; tí settist Hann, táið Hann hevði gjørt reinsan fyri syndir okkara, við høgru hond hátignarinnar á hæddini.
Hebrearabrævið 1:4 Hebrearabrævið
Og Hann er vorðin so mikið størri enn einglarnir, sum Hann hevur arvað dýrari navn enn teir.
Hebrearabrævið 1:5 Hebrearabrævið
Tí við hvønn av einglunum hevur Hann nakrantíð sagt: „Tú ert Sonur Mín, Eg havi føtt Teg í dag“! og uppaftur: „Eg skal vera Honum Faðir, og Hann skal vera Mær Sonur“!
Hebrearabrævið 1:6 Hebrearabrævið
Og táið Hann aftur leiðir hin frumborna inn í heimin, sigur Hann: „Allir einglar Guds skulu tilbiðja Hann.“
Hebrearabrævið 1:7 Hebrearabrævið
Um einglarnar sigur Hann: „Hann ger einglar Sínar til vindar og tænarar Sínar til eldsloga“,
Hebrearabrævið 1:8 Hebrearabrævið
men um Sonin: „Hásæti Títt, Gud, stendur í allar ævir, og sproti rættvísinnar er sproti ríkis Tíns.
Hebrearabrævið 1:9 Hebrearabrævið
Tú elskaði rættferð og hataði lógloysi; tí hevur Gud, Gud Tín, salvað Teg við gleðiolju fram um felagar Tínar!“
Hebrearabrævið 1:10 Hebrearabrævið
Og: „Tú, Harri, grundfesti í upphavi jørðina, og Himlarnir eru handaverk Títt;
Hebrearabrævið 1:11 Hebrearabrævið
teir skulu forganga, men Tú verður; teir skulu allir eldast sum klæði;
Hebrearabrævið 1:12 Hebrearabrævið
sum kápu skalt Tú balla teir saman, og teir skulu umbroytast. Men Tú ert hin sami, og ár Tíni skulu ikki fáa enda.“
Hebrearabrævið 1:13 Hebrearabrævið
Við hvønn av einglunum hevur Hann nakrantíð sagt: „Set Teg við høgru hond Mína, inntil Eg fái lagt fíggindar Tínar fótum Tínum til skammul“!
Hebrearabrævið 1:14 Hebrearabrævið
– Eru teir ikki allir tænandi andar, ið verða sendir út til tænastu fyri teirra skuld, sum arva skulu frelsu!
Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið
Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.
Opinberingin 1:1 Opinberingin
Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,