flóð
19 versir um "flóð"
Versir
Síða 1 av 1Fyrsta Mósebók 7:1 Fyrsta Mósebók
So segði HARRIN við Nóa: „Far inn í ørkina, tú og alt hús títt, tí teg havi Eg sæð rættvísan fyri Mær í hesi ætt!
Fyrsta Mósebók 7:2 Fyrsta Mósebók
Av øllum reinum dýrum skalt tú taka tær sjey pør, hannslag og honslag, og av teimum dýrum, ið ikki eru rein, eitt par, hannslag og honslag,
Fyrsta Mósebók 7:3 Fyrsta Mósebók
somuleiðis sjey pør av fuglum himmalsins, hannslag og honslag – fyri at halda ættum teirra á lívi á allari jørðini.
Fyrsta Mósebók 7:4 Fyrsta Mósebók
Tí um sjey dagar lati Eg regna á jørðini 40 dagar og 40 nætur, og Eg týni á jørðini alt livandi, ið Eg havi skapt.“
Fyrsta Mósebók 8:20 Fyrsta Mósebók
Nóa reisti nú HARRANUM altar, og hann tók av øllum teimum reinu dýrunum og av øllum teimum reinu fuglunum og ofraði brennioffur á altarinum.
Fyrsta Mósebók 8:21 Fyrsta Mósebók
Táið HARRIN kendi tann góða angan, segði Hann í hjarta Sínum: „Eg skal aldri aftur banna jørðini fyri menniskjans skuld, tí menniskjahjartans tankar eru óndir líka frá ungdóminum. Eg skal aldri aftur forkoma øllum livandi, soleiðis sum Eg havi gjørt nú.
Fyrsta Mósebók 8:22 Fyrsta Mósebók
Hereftir skal, so leingi sum jørðin stendur, vár og heyst, kuldi og hiti, summar og vetur, dagur og nátt, aldri halda uppat.“
Fyrsta Mósebók 8:5 Fyrsta Mósebók
Vatnið helt á at minka inntil tíggjunda mánað; tann fyrsta í hesum mánaði komu fjallatindarnir undan.
Fyrsta Mósebók 8:6 Fyrsta Mósebók
Táið 40 dagar vóru gingnir, læt Nóa upp vindeygað, ið hann hevði gjørt á ørkina,
Fyrsta Mósebók 8:7 Fyrsta Mósebók
og sendi ravn út; hann fleyg aftur og fram, inntil vatnið var tornað burtur av jørðini.
Fyrsta Mósebók 8:8 Fyrsta Mósebók
Síðani sendi hann dúvu út fyri at vita, um vatnið var svunnið burtur av jørðini.
Sálmarnir 29:10 Sálmarnir
HARRIN sat uppi yvir vatnflóðini, og HARRIN situr sum kongur í allar ævir.
Sálmarnir 77:16 Sálmarnir
Við armi Tínum loysti Tú út fólk Títt, børn Jákups og Jósefs. – Sela.
Sálmarnir 77:17 Sálmarnir
Vøtnini sóu Teg, Gud, vøtnini sóu Teg og ringdust í angist, ja, avgrundirnar skulvu;
Sálmarnir 77:18 Sálmarnir
skýggini lótu falla streymar av vatni, himlarnir lótu hoyrast rødd sína, pílar Tínir flugu higar og hagar;
Sálmarnir 77:19 Sálmarnir
tora Tín ljóðaði í ódnarstorminum, snarljós lýstu upp jarðarríki; jørðin pipraði og skalv.
Lukas 17:27 Lukas
Tey ótu og drukku, tey giftust og vórðu burturgift, líka til tann dag Nóa fór inn í ørkina, og flóðin kom og gjørdi enda á øllum.
Seinna Pætursbrævið 3:5 Seinna Pætursbrævið
– Við vilja eru teir blindir fyri hesum, at frá fyrndartíð vóru himlar til, og jørð, sum var vorðin til av vatni og við vatni – við orði Guds;
Seinna Pætursbrævið 3:6 Seinna Pætursbrævið
og við tí gekk heimurin, ið tá var, undir í vatnflóðini.