fjøll
18 versir um "fjøll"
Versir
Síða 1 av 1Sálmarnir 95:4 Sálmarnir
í hond Hansara eru jarðardjúpini; fjallatindarnir eru Hansara;
Sálmarnir 95:5 Sálmarnir
havið er Hansara, Hann hevur skapt tað; og hendur Hansara hava gjørt turrlendið.
Esaias 54:10 Esaias
Tí víst kunnu fjøllini fara úr stað, og heyggjarnir vikast; men miskunn Mín skal ikki víkja frá tær, og friðarsáttmáli Mín skal ikki vikast – sigur HARRIN, Hann, sum miskunnar tær.
Matteus 17:20 Matteus
Hann svaraði teimum: „Tí tit eru so vantrúnir! Tí sanniliga, sigi Eg tykkum: Hava tit trúgv sum sinnopskorn, kunnu tit siga við hetta fjall: „Flyt teg hiðani og hagar!“ og tað skal flyta seg. Og einki skal vera tykkum ómøguligt.
Sálmarnir 97:5 Sálmarnir
fjøllini bráðna sum vaks fyri ásjón HARRANS, fyri Harranum yvir allari jørðini.
Sálmarnir 104:5 Sálmarnir
Tú festi jørðina á grundvøllir hennara, hon vikast ikki í allar ævir.
Sálmarnir 104:6 Sálmarnir
Við djúpum vøtnum hevði Tú fjalt hana sum við klædningi, vøtnini stóðu yvir fjøllini.
Sálmarnir 104:7 Sálmarnir
Fyri hóttan Tíni flýddu tey, stygdust burtur av torurødd Tíni;
Sálmarnir 104:8 Sálmarnir
tey løgdu upp eftir fjøllunum og runnu oman í dalarnar til staðið, ið Tú hevði ætlað teimum;
Sálmarnir 104:9 Sálmarnir
Tú setti mark, sum tey ikki skulu fara um, tey skulu ikki uppaftur leggja yvir jørðina.
Sálmarnir 121:1 Sálmarnir
Songur. Á hátíðarferðunum. Eg lyfti upp eygu míni móti fjøllunum; hvaðani skal hjálp mín koma?
Esaias 52:7 Esaias
Hvussu yndisligir eru ikki á fjøllunum føtur hansara, ið kemur við gleðiboðum, sum boðar frið, sum ber góðan boðskap, sum kunnger frelsu, sum sigur við Zion: „Gud tín er vorðin kongur!“
Markus 11:23 Markus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið sigur við hetta fjallið: „Lyft teg upp og kasta teg í havið!“ og ivast ikki í hjartanum, men trýr, at tað verður, sum hann sigur, honum skal verða so.
Esaias 2:2 Esaias
So skal verða á síðstu døgum, at fjallið, ið hús HARRANS stendur á, skal vera grundfest á fjallatindunum og høgt yvir øllum hæddum. Hagar skulu øll fólkini streyma;
Zakarias 4:7 Zakarias
Hvør ert tú, stóra fjall, ið reisir teg móti Zerubbabel! Tú skalt verða til slætta! Og hann skal fara eftir ovasta steininum, meðan fagnaðarróp hoyrast: „Náði, náði veri við honum!““
Matteus 14:23 Matteus
Táið Hann hevði latið fólkið fara, fór Hann niðan á fjallið fyri Seg sjálvan at biðja, og táið seint var vorðið, var Hann har einsamallur.
Fyrra Korintbrævið 13:2 Fyrra Korintbrævið
Um eg so havi profetagávu, kenni øll loyndarmál og eigi allan kunnskap, og um eg so havi alla trúgv, so eg kann flyta fjøll, men havi ikki kærleika, eri eg einki.
Opinberingin 16:20 Opinberingin
Hvør oyggj flýddi, og fjøll vóru ikki at finna.