fjølbroytni

Rómverjabrævið 14:22 Rómverjabrævið

Tú hevur trúgv! Hav hana hjá tær sjálvum, fyri Gudi! Sælur er tann, sum ikki dømir seg sjálvan í tí, hann velur!

3

Rómverjabrævið 14:23 Rómverjabrævið

Men tann, ið ivast – etur hann, er hann dómfeldur, tí hann gjørdi tað ikki av trúgv. Alt, ið ikki er av trúgv, er synd.

3

Fyrra Korintbrævið 14:10 Fyrra Korintbrævið

Í heiminum eru nú so og so mong ymisk tungumál, og einki av teimum er, sum ikki hevur týdning sín;

3

Fyrra Korintbrævið 14:26 Fyrra Korintbrævið

Hvussu er tá, brøður? – Táið tit koma saman, hevur hvør tykkara sítt: Sálm, læru, opinbering, tungutalu, útlegging – latið alt vera til uppbygging!

3

Kolossibrævið 1:16 Kolossibrævið

Tí í Honum varð alt skapt, tað í Himlunum og tað á jørðini, hitt sjónliga og hitt ósjónliga – veri tað nú hásæti, harradømi, tignir ella vald – alt er skapt við Honum og til Hansara,

3

Kolossibrævið 1:17 Kolossibrævið

Hann er framman undan øllum, og í Honum er tað, alt er standandi.

3

Kolossibrævið 3:11 Kolossibrævið

Her er ikki Grikki og Jødi, umskorin og óumskorin, fremmandur, Skýtti, trælur, frælsur – nei, Kristus er alt og í øllum.

3

Sálmarnir 117:1 Sálmarnir

Lovið HARRANUM, allir heidningar, prísið Honum, øll fólk!

2

Sálmarnir 117:2 Sálmarnir

Tí stór er náði Hansara yvir okkum, og trúfesti HARRANS varir í allar ævir. – Halleluja!

2

Esaias 56:1 Esaias

So sigur HARRIN: Aktið eftir tí, sum rætt er, og gerið rættvísi! Tí frelsa Mín kemur skjótt, og brátt skal rættvísi Mín verða opinberað.

2

Esaias 56:2 Esaias

Sælur er tann, ið ger hetta, tað menniskjabarn, ið heldur fast við tað – sum heldur sabbatin, so hann vanhalgar ikki hann, og sum varðar hond sína, so hon einki ilt ger.

2

Esaias 56:3 Esaias

Hin fremmandi, ið heldur seg til HARRAN, má ikki siga: „HARRIN fer vist at skilja meg frá fólki Sínum!“ Og geldingurin má ikki siga: „Eg eri følnað træ!“

2

Esaias 56:4 Esaias

Tí so sigur HARRIN: Geldingunum, ið vilja halda sabbatar Mínar, velja tað, ið Mær líkar, og halda fast við sáttmála Mín,

2

Esaias 56:5 Esaias

teimum skal Eg í húsi Mínum og innan fyri múrar Mínar geva minni og navn, sum er betri enn synir og døtur – Eg skal geva teimum ævigt navn, sum ikki skal verða útstrikað.

2

Og hini fremmandu, sum halda seg til HARRAN, til at tæna Honum og elska navn HARRANS, til at vera tænarar Hansara – øll tey, sum halda sabbatin, so tey vanhalga ikki hann, og sum halda fast við sáttmála Mín,

2

Esaias 56:7 Esaias

tey skal Eg leiða til heilaga fjall Mítt og gleða tey í bønhúsi Mínum; brennioffur og sláturoffur teirra skulu vera Mær til gleði á altari Mínum; tí hús Mítt skal kallast bønhús fyri allar tjóðir.

2

Esaias 56:8 Esaias

So sigur Harrin HARRIN, Hann, sum savnar hini burtriknu av Ísrael: Enn fleiri skal Eg savna aftrat honum, umframt tey, sum longu eru savnað til hansara.

2

Esaias 56:9 Esaias

Øll dýr markarinnar, komið og etið – øll dýr í skóginum!

2

Esaias 56:10 Esaias

Vaktarar Ísraels eru blindir allir samlir, teir vita einki; allir samlir eru teir stummir hundar, sum ikki duga at goyggja; teir liggja og droyma, teimum dámar at sova.

2

Esaias 56:11 Esaias

Og teir eru óðir eftir at eta, hesir hundarnir, teir fyllast ikki. Og slíkir menn eru hirðar, hesir, sum einki skilja! Hvør ein teirra hevur vent sær sín egna veg, hvør ein søkir sín egna vinning, frá hinum fyrsta til hin síðsta.

2

Esaias 56:12 Esaias

„Kom,* eg skal fara eftir víni, latið okkum drekka sterkan drykk, og sum dagurin í dag skal dagurin í morgin vera, stuttligur, heilt óførur!“

2

Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.

2

Fyrra Korintbrævið 12:13 Fyrra Korintbrævið

Tí við einum Anda vórðu vit jú øll doypt at vera eitt likam, annaðhvørt vit nú eru Jødar ella Grikkar, trælir ella fræls; og vit hava øll fingið ein Anda at drekka.

2

Fyrra Korintbrævið 12:14 Fyrra Korintbrævið

Likamið er jú heldur ikki ein limur, men nógvir.

2

Fyrra Korintbrævið 12:15 Fyrra Korintbrævið

Um fóturin vildi sagt: „Táið eg ikki eri hond, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir hann líka væl til likamið fyri tað.

2

Fyrra Korintbrævið 12:16 Fyrra Korintbrævið

Og um oyrað vildi sagt: „Táið eg ikki eri eyga, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir tað líka væl til likamið fyri tað.

2

Fyrra Korintbrævið 12:17 Fyrra Korintbrævið

Var alt likamið eyga, hvat varð tá av hoyrnini! Og var tað alt hoyrn, hvat varð tá av luktinum!

2

Fyrra Korintbrævið 12:18 Fyrra Korintbrævið

Men nú hevur Gud sett limirnar á likamið, hvønn fyri seg, soleiðis sum Hann vildi.

2

Fyrra Korintbrævið 12:19 Fyrra Korintbrævið

– Vóru teir nú allir ein limur, hvat varð tá av likaminum!

2

Fyrra Korintbrævið 12:20 Fyrra Korintbrævið

Men nú eru nógvir limir, og bert eitt likam.

2

Fyrra Korintbrævið 12:21 Fyrra Korintbrævið

Eygað kann ikki siga við hondina: „Mær tørvar teg ikki!“ Og líka lítið kann høvdið siga við føturnar: „Mær tørvar tykkum ikki!“

2

Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið

Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.

2

Fyrra Korintbrævið 12:23 Fyrra Korintbrævið

Teir limir á likaminum, sum vit ikki halda vera so miklan heiður við, klæða vit við tess meiri heiðuri, og teir limir, ið vit blúgvast við, fjala vit tess sámiligari.

2

Fyrra Korintbrævið 12:24 Fyrra Korintbrævið

Hinir harímót – teir, ið vit ikki blúgvast við – teimum nýtist ikki hetta. Men Gud hevur sett likamið so saman, at Hann gav tí, sum minni hevur at týða, størri heiður

2

Fyrra Korintbrævið 12:25 Fyrra Korintbrævið

– fyri at ikki skal vera ósemja í likaminum, men limirnir skulu hava líka umsorgan hvør fyri øðrum.

2

Fyrra Korintbrævið 12:26 Fyrra Korintbrævið

Líður nú ein limur, líða allir limirnir við, og verður ein limur heiðraður, gleðast allir limirnir við.

2

Fyrra Korintbrævið 12:27 Fyrra Korintbrævið

– Men nú eru tit likam Kristusar, og limir hvør fyri seg.

2

Fyrra Korintbrævið 12:28 Fyrra Korintbrævið

Og Gud hevur í samkomuni sett: Fyri tað fyrsta nakrar til ápostlar, fyri tað annað nakrar til profetar, fyri tað triðja nakrar til lærarar, síðani kraftargerðir, síðani gávur at grøða, at hjálpa, at stýra, og ymisk sløg av tungutalu.

2

Fyrra Korintbrævið 12:29 Fyrra Korintbrævið

Eru allir ápostlar! Eru allir profetar! Eru allir lærarar! Gera allir kraftargerðir!

2

Fyrra Korintbrævið 12:30 Fyrra Korintbrævið

Hava allir gávur at grøða! Tala allir í tungum! Útleggja allir!

2

Opinberingin 10:11 Opinberingin

Sagt varð við meg: „Tú skalt aftur profetera um mong fólk, mangar tjóðir, mong tungumál og mangar kongar.“

2

Opinberingin 14:6 Opinberingin

Eg sá annan eingil flúgva mitt uppi undir himli; hann hevði ævigt evangelium at kunngera teimum, ið á jørðini búgva – øllum tjóðum, ættum, tungumálum og fólkum.

2

Versir