fíggindar
64 versir um "fíggindar"
Versir
Síða 1 av 2Lukas 6:27 Lukas
Men Eg sigi við tykkum, sum hoyra: Elskið fíggindar tykkara, gerið teimum gott, sum hata tykkum,
Lukas 6:28 Lukas
signið tey, sum banna tykkum, og biðið fyri teimum, ið spilla tykkum út!
Lukas 6:29 Lukas
Táið ein slær teg undir annan vangan, so rætt honum hin við, og táið ein tekur kappan frá tær, so sýt honum heldur ikki kyrtilin!
Lukas 6:30 Lukas
Gev einum og hvørjum, sum biður teg, og um ein tekur tað, ið títt er, so krev tað ikki aftur!
Lukas 6:31 Lukas
Sum tit vilja, at menniskju skulu gera móti tykkum, so skulu eisini tit gera móti teimum.
Lukas 6:32 Lukas
Um tit elska tey, sum tykkum elska, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar elska tey, sum elska teir.
Lukas 6:33 Lukas
Um tit gera teimum gott, sum gera tykkum gott, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar gera tað sama.
Lukas 6:34 Lukas
Og um tit læna teimum, sum tit vóna at fáa aftur frá, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar læna syndarum uppá at fáa líka mikið aftur.
Lukas 6:35 Lukas
Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.
Lukas 6:36 Lukas
Verið miskunnsom, eins og Faðir tykkara er miskunnsamur!
Sálmarnir 109:2 Sálmarnir
Tí teir hava latið upp móti mær gudleysa, falska munn sín, teir tala móti mær við lygitungu.
Sálmarnir 109:3 Sálmarnir
Við hatskum orðum kringseta teir meg og stríða móti mær uttan grund.
Sálmarnir 109:4 Sálmarnir
Í løn fyri kærleika mín standa teir mær ímóti, tóat eg geri einki uttan biði.
Sálmarnir 109:5 Sálmarnir
Teir gera mær ilt fyri gott, løna mær við hatri fyri kærleika mín.
Rómverjabrævið 12:14 Rómverjabrævið
Signið tey, sum liggja eftir tykkum, signið, og bannið ikki!
Fimta Mósebók 31:6 Fimta Mósebók
Verið hugreystir og sterkir, óttist ikki og ræðist tey ikki! Tí HARRIN Gud tín kemur sjálvur við tær, Hann skal ikki sleppa tær og ikki fara frá tær.“
Orðtøkini 24:17 Orðtøkini
Táið fíggindi tín fellur, mást tú ikki vera glaður, og táið hann snávar, má hjarta títt ikki frøast
Sálmarnir 57:6 Sálmarnir
– Vís Teg høgan yvir himli, Gud, dýrd Tín breiðist yvir alla jørðina!
Sálmarnir 138:7 Sálmarnir
Um so leið mín liggur mitt ígjøgnum neyð – Tú heldur mær á lívi; móti vreiði fígginda mína rættir Tú út hondina, og høgra hond Tín frelsir meg.
Orðtøkini 16:7 Orðtøkini
Táið HARRANUM líkar atburð mansins, ger Hann, at um tað so eru fíggindar hansara, binda teir frið við hann.
Matteus 5:43 Matteus
Tit hava hoyrt, at sagt er: „Tú skalt elska næsta tín og hata fígginda tín!“
Matteus 5:44 Matteus
Men Eg sigi tykkum: Elskið fíggindar tykkara, signið tey, sum banna tykkum, gerið teimum gott, sum hata tykkum, og biðið fyri teimum, ið háða tykkum og søkja at tykkum
Matteus 5:45 Matteus
– fyri at tit kunnu verða børn Faðirs tykkara, sum í Himli er! Tí Hann letur sól Sína renna upp yvir ónd og góð og letur regna yvir rættvís og órættvís.
Matteus 5:46 Matteus
Tí um tit elska tey, sum elska tykkum, hvørja løn eiga tit fyri tað! Gera ikki eisini tollararnir tað sama!
Matteus 5:47 Matteus
Og um tit heilsa bert brøðrum tykkara, hvat stórt gera tit tá! Gera ikki eisini heidningarnir so!
Matteus 5:48 Matteus
Tit skulu tí vera fullkomin, eins og himmalski Faðir tykkara er fullkomin.“
Rómverjabrævið 12:20 Rómverjabrævið
„Er tí fíggindi tín svangur, so gev honum at eta, er hann tystur, so gev honum at drekka! Tí táið tú hetta gert, savnar tú gløðandi kol á høvd hansara.“
Onnur Mósebók 14:14 Onnur Mósebók
HARRIN skal stríða fyri tykkum, men tit skulu vera still!“
Onnur Mósebók 23:22 Onnur Mósebók
Aktar tú hann og gert alt tað, ið Eg sigi, so skal Eg hata tey, ið hata teg, og vera ímóti teimum, ið eru ímóti tær.
Sálmarnir 35:1 Sálmarnir
Eftir Dávid. HARRI, træt við teir, ið træta við meg, barst við teir, ið berjast við meg!
Sálmarnir 35:2 Sálmarnir
Tak skjøld og verju og reis Teg at hjálpa mær!
Sálmarnir 35:3 Sálmarnir
Tak til spjót og øks, og forða teimum, ið halda eftir mær! Sig við sál mína: „Eg eri frelsa tín!“
Sálmarnir 35:4 Sálmarnir
Ger teir snópnar og til skammar, sum liggja mær eftir lívinum, lat teir við skomm halda undan, teir, ið ætla mær ilt,
Sálmarnir 35:5 Sálmarnir
lat teir verða sum dumbu fyri vindinum, og eingil HARRANS reki teir burt,
Sálmarnir 35:6 Sálmarnir
lat veg teirra verða myrkan og hálan, og eingil HARRANS elti teir!
Sálmarnir 35:7 Sálmarnir
Tí uttan grund hava teir loyniliga lagt net sítt fyri meg, uttan grund hava teir grivið sál míni grøv.
Sálmarnir 35:8 Sálmarnir
Lat undirgang óvart koma á hann, lat hann sjálvan koma fastan í netið, sum hann legði, lat hann sjálvan falla í grøvina!
Sálmarnir 35:9 Sálmarnir
Tá skal sál mín gleðast í HARRANUM, frøast í frelsu Hansara;
Sálmarnir 35:10 Sálmarnir
øll bein míni skulu siga: „HARRI, hvør er sum Tú, Tú, sum frelsir hin arma frá honum, ið er honum ov sterkur, hin arma og fátæka frá ránsmanninum!“
Sálmarnir 35:11 Sálmarnir
Órættvís vitni stíga fram, tey spyrja meg um tað, sum eg ikki veit;
Sálmarnir 35:12 Sálmarnir
tey løna mær ilt fyri gott; sál mín er vinaleys.
Sálmarnir 35:13 Sálmarnir
– Og eg, sum læt meg í syrgibúna, táið tey vóru sjúk, plágaði sál mína við føstu, bað við boygdum høvdi!
Sálmarnir 35:14 Sálmarnir
Sum tað hevði verið vinur mín, bróðir mín, so gekk eg; eg gekk, sum eg hevði syrgt móður mína, tyngdur av sorg.
Sálmarnir 35:15 Sálmarnir
Men nú ið eg eri um at falla, nú gleðast tey, flokka seg saman; ja, útskot, ið eru mær ókunnig, flokkast um meg og háða meg uttan íhald!
Sálmarnir 35:16 Sálmarnir
Hesi skammleysu, ið spotta fyri breyðbita, bíta á kampi móti mær.
Sálmarnir 35:17 Sálmarnir
Harri, hvussu leingi ætlar Tú at hyggja at? Bjarga sál míni undan herverki teirra, míni einastu frá hinum ungu leyvum!
Sálmarnir 35:18 Sálmarnir
Tá skal eg takka Tær í stórari samkomu, lova Tær í miklari mannfjøld.
Sálmarnir 35:19 Sálmarnir
Lat ikki teir sleppa at gleðast yvir mær, sum uttan grund eru fíggindar mínir, lat ikki teir sleppa at blunka við eyganum, sum hata meg uttan grund!
Sálmarnir 35:20 Sálmarnir
Tí tað er ikki frið, teir tala, nei, svik upphugsa teir móti hinum stillu í landinum;
Sálmarnir 35:21 Sálmarnir
teir lata munnin vítt upp móti mær, teir siga: „Há há! Nú fingu vit at síggja!“