fedrar og synir

Jóhannes 5:19 Jóhannes

Jesus tók tí til orða og segði við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Sonurin kann einki gera av Sær sjálvum, men bert tað, ið Hann sær Faðirin gera; tí tað, sum Hann ger, ger Sonurin somuleiðis.

11

Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

6

Malakias 4:5 Malakias

Eg sendi tykkum Elias, profetin, áðrenn dagur HARRANS, hin stóri og øgiligi, kemur.

4

Malakias 4:6 Malakias

Hann skal venda hjørtum fedranna til børnini og hjørtum barnanna til fedrar teirra, so Eg komi ikki og slái landið við banni.

4

Sálmarnir 127:1 Sálmarnir

Songur. Á hátíðarferðunum. Eftir Sálomo. Byggir ikki HARRIN húsið, so arbeiða teir til ónyttu, sum byggja at tí; varðar ikki HARRIN staðin, so vakir vaktarin til ónyttu.

3

Sálmarnir 127:2 Sálmarnir

Einki batar, at tit fara tíðliga upp og seint niður, eta sleipibreyð; alt slíkt gevur Hann vini Sínum, meðan hann svevur!

3

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

3

Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

3

Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

3

Jóhannes 3:35 Jóhannes

Faðirin elskar Sonin og hevur givið Honum alt í hond.

3

Jóhannes 10:30 Jóhannes

Eg og Faðirin, Vit eru eitt.“

3

Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

3

Orðtøkini 3:12 Orðtøkini

Tí HARRIN revsar tann, ið Hann elskar, Hann straffar sonin, ið er Honum kærur.

2

Orðtøkini 23:24 Orðtøkini

Faðir hins rættvísa skal fegnast; tann, sum fær vísan son, skal gleðast um hann.

2

Orðtøkini 24:1 Orðtøkini

Øvunda ikki ónd menniskju, og hav ikki hug at vera við teimum!

2

Orðtøkini 24:2 Orðtøkini

Tí hjarta teirra hugsar bert um yvirgangsverk, og varrar teirra tala vanlukku.

2

Orðtøkini 24:3 Orðtøkini

Við vísdómi verður hús bygt, við viti verður tað grundfest,

2

Orðtøkini 24:4 Orðtøkini

og við kunnskapi verða kømurini fylt við øllum, ið dýrabart er og nógv vert.

2

Orðtøkini 24:5 Orðtøkini

Vísur maður er sterkur, og kønur maður er veldigur í mátti.

2

Orðtøkini 24:6 Orðtøkini

Tú skalt søkja tær góð ráð, táið tú fert í bardaga; tí har sum nógvir ráðgevarar eru, har er frelsa.

2

Orðtøkini 24:7 Orðtøkini

Vísdómur er dáranum ov høgur; í portrinum letur hann ikki upp munnin.

2

Orðtøkini 24:8 Orðtøkini

Tann, sum hevur ilt í huga, verður kallaður svikafullur maður.

2

Orðtøkini 24:9 Orðtøkini

Dárskaparráð er synd, og spottarin er andstygd millum fólk.

2

Orðtøkini 24:10 Orðtøkini

Missir tú mótið, táið neyð kemur á, so hevur tú lítla megi.

2

Orðtøkini 24:11 Orðtøkini

Frels tey, sum verða leidd til deyðan, og halt teimum aftur, sum piprandi fara avstað at verða dripin!

2

Orðtøkini 24:12 Orðtøkini

Um tú sigur: „Ja, men vit vistu tað ikki!“ – man tá ikki Hann skilja tað, Hann sum vigar hjørtuni! Og Hann, sum aktar eftir sál tíni, man Hann ikki vita tað og løna einum og hvørjum aftur eftir verkum hansara!

2

Orðtøkini 24:13 Orðtøkini

Et hunang, sonur mín, tí hann er góður, og hunangsløgur er góma tínum søtur!

2

Orðtøkini 24:14 Orðtøkini

Tú skalt vita, at so gagnligur er vísdómur sál tíni! Hevur tú funnið hann, so hevur tú framtíð, og vón tín skal ikki koma upp í einki.

2

Orðtøkini 24:15 Orðtøkini

Lúr ikki sum gudleysur eftir bústaði hins rættvísa, forkom ikki heimi hansara!

2

Orðtøkini 24:16 Orðtøkini

Tí sjey ferðir fellur hin rættvísi – og kemur aftur á føtur; men gudleys verða rend umkoll, táið vanlukkan kemur.

2

Orðtøkini 24:17 Orðtøkini

Táið fíggindi tín fellur, mást tú ikki vera glaður, og táið hann snávar, má hjarta títt ikki frøast

2

Orðtøkini 24:18 Orðtøkini

– so HARRIN sær tað, og Honum líkar tað illa, og Hann vendir vreiði Síni frá honum!

2

Orðtøkini 24:19 Orðtøkini

Ilskast ikki um hini óndu, og øvunda ikki gudleys!

2

Orðtøkini 24:20 Orðtøkini

Tí hini óndu hava onga framtíð, lampa gudleysra sløknar.

2

Orðtøkini 24:21 Orðtøkini

Óttast HARRAN og kongin, sonur mín! Teir, sum seta seg upp móti teimum, mást tú einki hava við at gera.

2

Orðtøkini 24:22 Orðtøkini

Tí brádliga kemur vanlukkan frá teimum, og oyðingin frá teimum báðum – hvør kennir hana!

2

Orðtøkini 24:23 Orðtøkini

Eisini hesi eru orðtøk vísmanna: Dómari eigur ikki at gera mannamun.

2

Orðtøkini 24:24 Orðtøkini

Tann, sum sigur við hin seka: „Tú ert sakleysur!“ honum banna fólkasløg, hann ynskja fólkini ilt yvir;

2

Orðtøkini 24:25 Orðtøkini

men teimum, ið revsa hann, skal gangast væl, og lukka og signing skal koma yvir tey.

2

Orðtøkini 24:26 Orðtøkini

Koss á varrar gevur tann, ið svarar við røttum orðum.

2

Orðtøkini 24:27 Orðtøkini

Fullfør verk títt harúti, ger teg lidnan á markini! So kanst tú byggja tær hús.

2

Orðtøkini 24:28 Orðtøkini

Ver ikki uttan grund vitni móti næsta tínum! – Ella vilt tú gera svik við vørrum tínum?

2

Orðtøkini 24:29 Orðtøkini

Sig ikki: „Sum hann hevur gjørt við meg, skal eg gera við hann, eg skal løna einum og hvørjum gerðir hansara aftur!“

2

Orðtøkini 24:30 Orðtøkini

Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.

2

Orðtøkini 24:31 Orðtøkini

Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!

2

Orðtøkini 24:32 Orðtøkini

Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:

2

Orðtøkini 24:33 Orðtøkini

[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“

2

Orðtøkini 24:34 Orðtøkini

– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!

2

Matteus 3:17 Matteus

Og rødd kom av Himli, sum segði: „Hesin er Sonur Mín, hin elskaði, sum Eg havi tokka til.“

2

Rómverjabrævið 8:14 Rómverjabrævið

So mong sum verða leidd av Anda Guds, hesi eru jú børn Guds.

2

Versir