fasta (fyrireikingartíð áðrenn páskir)

Matteus 4:15 Matteus

„Zebulonsland og Naftaliland fram við vatninum, hinumegin Jordan, Galilea heidninganna –

5

Matteus 4:16 Matteus

fólkið, sum sat í myrkri, sá stórt ljós, og fyri teimum, sum sótu í landi og skugga deyðans, rann upp ljós.“

5

Matteus 4:17 Matteus

Frá teirri tíð fór Jesus at prædika og siga: „Vendið við, tí ríki Himmiríkis er komið nær!“

5

Matteus 4:18 Matteus

Sum Hann nú gekk við vatnið í Galilea, sá Hann tveir brøður, Símun, ið kallast Pætur, og Andrias, bróður hansara, seta garn í vatnið; tí teir vóru fiskimenn.

5

Matteus 4:19 Matteus

Hann segði tá við teir: „Fylgið Mær, so skal Eg gera tykkum til menniskjafiskimenn!“

5

Matteus 4:20 Matteus

Við tað sama fóru teir frá gørnunum og fylgdu Honum.

5

Matteus 4:21 Matteus

Táið Hann haðani fór longur, sá Hann tveir aðrar brøður, Jákup, son Zebedeus, og Jóhannes, bróður hansara, í bátinum við Zebedeusi, faðir teirra; teir bøttu gørn síni. Og Hann kallaði teir.

5

Matteus 4:22 Matteus

Tá fóru teir við tað sama frá bátinum og faðir sínum og fylgdu Honum.

5

Matteus 4:23 Matteus

Jesus ferðaðist nú um alt Galilea, lærdi í sýnagogum teirra, prædikaði evangelium ríkisins og grøddi hvørja sjúku og alskyns veikleika hjá fólkinum.

5

Hann varð gitin um alt Sýrland, og tey komu til Hansara við øllum sjúkum, sum vóru heimsøkt av ymiskum sjúkdómum og plágum, bæði teimum, ið vóru sett av illum andum, niðurfalssjúkum og lamnum; og Hann grøddi tey.

5

Matteus 4:25 Matteus

Og nógv fólk fylgdi Honum úr Galilea, Dekapolis, Jerusalem, Judea og landinum hinumegin Jordan.

5

Fyrra Pætursbrævið 5:6 Fyrra Pætursbrævið

Eyðmýkið tykkum tí undir veldigu hond Guds, so Hann á tíð Síni kann seta tykkum høgt!

4

Esaias 58:6 Esaias

Er ikki hetta føstan, ið Mær líkar, at tit loysa leinkjur gudloysis, slíta okbondini, sleppa kúgaðum leysum og bróta hvørt ok,

3

Esaias 58:7 Esaias

ja, at tú gevur hinum svanga burtur av breyði tínum, hýsir heimleysum neyðardýrum, klæðir hin nakna, ið tú sært, og vendir ikki tí bakið, sum er títt egna hold!

3

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

3

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

3

Kolossibrævið 2:17 Kolossibrævið

Hetta er jú skuggi tess, ið koma skuldi; men likamið er Kristusar.

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Men Andin sigur beint fram, at á komandi tíðum skulu nøkur falla frá trúnni og halda seg til villleiðandi andar og lærdómar ilra anda

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:2 Fyrra Timoteusarbrævið

við hykli lygilærara, sum eru brennimerktir í síni egnu samvitsku,

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið

sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið

tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.

3

Fyrsta Mósebók 3:19 Fyrsta Mósebók

Í sveitta andlits tíns skalt tú eta breyð títt, inntil tú fert aftur í jørðina; tí úr henni ert tú tikin. Mold ert tú, og mold skalt tú aftur verða!“

2

Esaias 43:25 Esaias

– Eg, Eg eri tann, sum – fyri Mína skuld – striki út misbrot tíni og minnist ikki aftur syndir tínar.

2

Ezekiel 18:21 Ezekiel

Men táið hin gudleysi vendir við frá øllum syndunum, ið hann hevur gjørt, heldur øll boð Míni og ger rætt og rættvísi, so skal hann vissuliga liva, hann skal ikki doyggja.

2

Dániel 9:3 Dániel

Tá vendi eg ásjón míni til Gud Harran, at søkja Hann í bøn og eyðmjúkari ákallan við føstu og í sekki og øsku.

2

Matteus 9:15 Matteus

Jesus svaraði teimum: „Fara brúðmenninir at syrgja, so leingi sum brúðgómurin er hjá teimum! Men dagar skulu koma, táið brúðgómurin verður frá teimum tikin, og tá skulu teir fasta.

2

Markus 1:15 Markus

og segði: „Tíðin er fullkomin, og ríki Guds er komið nær; umvendið tykkum og trúgvið á evangeliið!“

2

Lukas 13:3 Lukas

Nei, sigi Eg tykkum, men venda tit ikki við, skulu tit allir ganga til grundar á sama hátt.

2

Jóhannes 13:1 Jóhannes

Fyri páskahøgtíðina hendi hetta. Jesus visti, at tími Hansara var komin, at Hann skuldi fara burtur úr hesum heimi til Faðirin; og sum Hann hevði elskað Síni egnu, sum í heiminum vóru, so elskaði Hann tey líka til endan.

2

Jóhannes 13:2 Jóhannes

Teir hildu kvøldmáltíð, og Djevulin hevði longu skotið Judasi Iskariot, syni Símun, inn í hjartað, at hann skuldi svíkja Hann.

2

Jóhannes 13:3 Jóhannes

Og Jesus visti, at Faðirin hevði givið Honum alt í hendur, og at Hann var gingin út frá Gudi og fór til Gud.

2

Jóhannes 13:4 Jóhannes

Tá reisti Hann seg frá máltíðini, legði klæði Síni av Sær og tók línklæði og bant upp fyri Seg.

2

Jóhannes 13:5 Jóhannes

So helti Hann vatn í fat og fór at vaska lærisveinunum um føturnar og turkaði teimum við línklæðinum, ið Hann hevði bundið upp fyri Seg.

2

Jóhannes 13:6 Jóhannes

Hann kom tá til Símun Pætur. Hann segði við Hann: „Harri, vaskar Tú mær um føturnar!“

2

Jóhannes 13:7 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tað, sum Eg geri, skilir tú ikki nú; men tú fert at skilja tað seinni.“

2

Jóhannes 13:8 Jóhannes

Pætur segði við Hann: „Aldri í allar ævir skalt Tú vaska mær um føturnar!“ Jesus svaraði honum: „Vaski Eg tær ikki, hevur tú ikki lut saman við Mær.“

2

Jóhannes 13:9 Jóhannes

Tá segði Símun Pætur við Hann: „Harri, ikki bert um føturnar, men um hendurnar og høvdið við!“

2

Jóhannes 13:10 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tann, ið baðaður er, honum nýtist bert at vaska sær um føturnar; tí hann er reinur, allur sum hann er. Og tit eru reinir – tó ikki allir.“

2

Jóhannes 13:11 Jóhannes

– Tí Hann visti, hvør hann var, sum svíkja Hann skuldi; tí segði Hann: „Tit eru ikki reinir allir.“

2

Jóhannes 13:12 Jóhannes

Táið Hann nú hevði vaskað teimum um føturnar, latið Seg í klæðini og sett Seg aftur til borðs, segði Hann við teir: „Skilja tit, hvat Eg havi gjørt við tykkum?

2

Jóhannes 13:13 Jóhannes

Tit kalla Meg Meistara og Harra, og tit siga satt, tí Eg eri tað.

2

Jóhannes 13:14 Jóhannes

Havi nú Eg, Harrin og Meistarin, vaskað tykkum um føturnar, eiga eisini tit at vaska hvør øðrum um føturnar.

2

Jóhannes 13:15 Jóhannes

Tí Eg havi givið tykkum fyridømi, so tit skulu gera, sum Eg havi gjørt við tykkum.

2

Jóhannes 13:16 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tænarin er ikki størri enn harri hansara; ei heldur er ein, sum sendur er, størri enn hann, ið sendi hann.

2

Jóhannes 13:17 Jóhannes

Táið tit vita hetta – sælir eru tit, um tit gera tað!

2

Ápostlasøgan 15:9 Ápostlasøgan

Hann gjørdi ongan mun á okkum og teimum, táið Hann við trúnni reinsaði hjørtu teirra.

2

Fyrra Pætursbrævið 1:3 Fyrra Pætursbrævið

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, sum eftir stóru miskunn Síni hevur endurføtt okkum til livandi vón við uppreisn Jesu Krists frá hinum deyðu

2