fasinatión / óheilag binding

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.

7

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:17 Fyrra Jóhannesarbrævið

Og heimurin forgongur, og lystur hansara; men tann, ið ger vilja Guds, verður í allar ævir.

7

Matteus 6:24 Matteus

Eingin kann tæna tveimum harrum; tí annaðhvørt hatar hann annan og elskar annan, ella heldur hann seg til annan og vanvirðir annan. – Tit kunnu ikki tæna Gudi og mammon.

6

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

6

Kolossibrævið 3:2 Kolossibrævið

Tráið eftir tí, sum omanfyri er, ikki eftir tí, sum á jørðini er!

6

Markus 7:20 Markus

Men Hann segði: „Tað, sum út fer úr menniskjanum, tað ger menniskjað óreint.

4

Markus 7:21 Markus

Tí innanfrá, úr hjarta menniskjanna, koma hinar illu hugsanir: Siðloysi, stuldur, manndráp,

4

Markus 7:22 Markus

hor, havisjúka, óndskapur, svik, skammloysi, øvund, spottan, hugmóð, fávitska.

4

Markus 7:23 Markus

Alt hetta illa kemur innanfrá og ger menniskjað óreint.“

4

Markus 12:29 Markus

Jesus svaraði: „Hitt fyrsta er hetta: „Hoyr, Ísrael! Harrin Gud okkara, Harrin er Ein.

3

Markus 12:30 Markus

Og tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni, av øllum huga tínum og av allari styrki tíni.“

3

Markus 12:31 Markus

Annað er hetta: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“ Størri enn hesi er einki annað boð.“

3

Lukas 12:15 Lukas

So segði Hann við tey: „Síggið til og varðið tykkum fyri allari havisjúku! Tí lívið hjá ongum stendur í tí, sum hann eigur, um hann so hevur almikið góðs.“

3

Rómverjabrævið 5:3 Rómverjabrævið

Og ikki bert tað; vit rósa okkum av trongdunum við; tí vit vita, at trongdin virkar tol,

3

Rómverjabrævið 5:4 Rómverjabrævið

tolið roynt sinni, hitt roynda sinnið vón –

3

Jákupsbrævið 1:14 Jákupsbrævið

Nei, ein og hvør verður freistaður, táið hann verður drigin og lokkaður av síni egnu girnd.

3

Jákupsbrævið 1:15 Jákupsbrævið

Síðani, táið girndin er farin at ganga við fostri, føðir hon synd, og táið syndin er fullvaksin, føðir hon deyða.

3

Onnur Mósebók 20:1 Onnur Mósebók

Nú talaði Gud øll hesi orð. Hann segði:

2

Onnur Mósebók 20:2 Onnur Mósebók

„Eg eri HARRIN Gud tín, sum leiddi teg út av Egyptalandi, úr trælahúsinum.

2

Onnur Mósebók 20:3 Onnur Mósebók

Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg.

2

Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

2

Onnur Mósebók 20:5 Onnur Mósebók

tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg,

2

Onnur Mósebók 20:6 Onnur Mósebók

men sum í túsund lið ger miskunn móti teimum, ið elska Meg og halda boð Míni.

2

Onnur Mósebók 20:7 Onnur Mósebók

Tú mást ikki misbrúka navn HARRANS Guds tíns; tí HARRIN letur ikki tann verða óstraffaðan, sum misbrúkar navn Hansara.

2

Onnur Mósebók 20:8 Onnur Mósebók

Minst sabbatsdagin, so tú heldur hann heilagan!

2

Onnur Mósebók 20:9 Onnur Mósebók

Seks dagar skalt tú virka og gera alt arbeiði títt;

2

Onnur Mósebók 20:10 Onnur Mósebók

men sjeyndi dagurin er sabbatur HARRANS Guds tíns; tá mást tú einki arbeiði gera, hvørki tú sjálvur ella sonur tín, dóttir tín, trælur tín, trælkvinna tín, fæ títt ella hin fremmandi, ið hjá tær er, innan fyri portur tíni.

2

Onnur Mósebók 20:11 Onnur Mósebók

Tí í seks dagar gjørdi HARRIN himmal, jørð og hav, við øllum, sum í teimum er, men sjeynda dagin hvíldi Hann; tí hevur HARRIN signað sabbatsdagin og halgað hann.

2

Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2

Onnur Mósebók 20:13 Onnur Mósebók

Tú mást ikki drepa.

2

Onnur Mósebók 20:14 Onnur Mósebók

Tú mást ikki dríva hor.

2

Onnur Mósebók 20:15 Onnur Mósebók

Tú mást ikki stjala.

2

Onnur Mósebók 20:16 Onnur Mósebók

Tú mást ikki bera rangan vitnisburð móti næsta tínum.

2

Onnur Mósebók 20:17 Onnur Mósebók

Tú mást ikki girnast hús næsta tíns. Tú mást ikki girnast konu næsta tíns, ei heldur træl hansara, trælkvinnu hansara, neyt hansara, esil hansara, ella nakað, ið næsti tín eigur.“

2

Onnur Mósebók 20:18 Onnur Mósebók

Men táið alt fólkið hoyrdi og sá toruna, snarljósini og lúðraljóðið og fjallið í royki, bivaðu tey og hildu seg langt burtur.

2

Onnur Mósebók 20:19 Onnur Mósebók

Og tey søgdu við Móses: „Tosa tú við okkum, so skulu vit lurta eftir; men lat ikki Gud tala við okkum, tí so doyggja vit!“

2

Onnur Mósebók 20:20 Onnur Mósebók

Men Móses segði við fólkið: „Óttist ikki! Gud er komin at royna tykkum, og fyri at ótti fyri Honum skal vera á tykkum, so tit synda ikki.“

2

Onnur Mósebók 20:21 Onnur Mósebók

So stóð fólkið langt burtur; men Móses fór nær at myrkrinum, sum Gud var í.

2

Onnur Mósebók 20:22 Onnur Mósebók

HARRIN segði nú við Móses: „Hetta skalt tú siga við Ísraelsmenn: „Tit hava sjálv sæð, at Eg havi talað við tykkum av Himli.

2

Onnur Mósebók 20:23 Onnur Mósebók

Tit mugu ongar gudar gera tykkum aftrat Mær; gudar av silvuri ella gulli mugu tit ikki gera tykkum!

2

Onnur Mósebók 20:24 Onnur Mósebók

Altar av flag skalt tú gera Mær, og á tí skalt tú ofra brennioffur og takkoffur tíni, smáfæ títt og neyt tíni; allastaðni har sum Eg lati navn Mítt verða minst, skal Eg koma til tín og signa teg.

2

Onnur Mósebók 20:25 Onnur Mósebók

Men gert tú Mær altar av gróti, so skalt tú ikki gera tað av høgdum steini; tí táið tú setur meitil á steinin, vanhalgar tú hann.

2

Onnur Mósebók 20:26 Onnur Mósebók

Tú mást ikki ganga á trappum upp at altari Mínum, fyri at ikki blygd tín skal verða ber yvir tí.““

2

Orðtøkini 27:20 Orðtøkini

Deyðaríkið og avgrundin mettast ikki, og eygu menniskjanna mettast heldur ikki.

2

Prædikarin 2:10 Prædikarin

Alt tað, ið eygu míni lysti, læt eg tey fáa, onga gleði noktaði eg hjarta mínum; tí hjarta mítt hevði gleði av øllum strevi mínum, og í hesum lá lønin fyri alt strev mítt.

2

Prædikarin 2:11 Prædikarin

Men táið eg so fór at hyggja at øllum, sum hendur mínar høvdu virkað, og at strevinum, ið tað hevði kostað mær, sá eg, at alt var fáfongd og eftirsókn eftir vindi; nei, undir sólini er einki, sum roknast kann fyri vinning!

2

Matteus 6:33 Matteus

Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!

2

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

2

Fyrra Korintbrævið 6:12 Fyrra Korintbrævið

Eg havi loyvi til alt – men ikki alt er til gagn! Eg havi loyvi til alt – men eg má einki lata fáa vald á mær!

2