familju trupulleikar

Orðtøkini 16:18 Orðtøkini

Framman undan undirgangi gongur hugmóð, og framman undan falli stoltleiki.

3

Orðtøkini 16:19 Orðtøkini

Betri er at vera eyðmjúkur saman við neyðstøddum enn at skifta fong við stoltum.

3

Orðtøkini 16:20 Orðtøkini

Væl gongst honum, ið gevur orðinum gætur; sælur tann, ið lítur á HARRAN!

3

Orðtøkini 16:21 Orðtøkini

Tann, sum er vísur í hjartanum, verður kallaður vitigur, og søtleiki varranna eykar lærdóm.

3

Orðtøkini 16:22 Orðtøkini

Klókskapur er teimum kelda lívsins, sum eiga hann, men straff dáranna er teirra egni dárskapur.

3

Orðtøkini 16:23 Orðtøkini

Hjarta hins vísa ger munn hansara vitigan og leggur meiri og meiri lærdóm á varrar hansara.

3

Orðtøkini 16:24 Orðtøkini

Mild orð eru sum rennandi hunangur, sálini søt og likaminum heilsubót.

3

Orðtøkini 16:25 Orðtøkini

Mong leið tykist manninum røtt – og so er endi hennara kortini leiðir deyðans!

3

Orðtøkini 16:26 Orðtøkini

Svongd arbeiðsmansins arbeiðir fyri hann, tí muður hansara koyrir undir hann.

3

Orðtøkini 16:27 Orðtøkini

Níðingurin grevur vanlukkugravir; tað er, sum eldur hevði brent á vørrum hansara.

3

Orðtøkini 16:28 Orðtøkini

Falskur maður elvir stríð, og oyratutl skilir vin frá vini.

3

Orðtøkini 16:29 Orðtøkini

Yvirgangskroppurin lokkar næsta sín og leiðir hann inn á veg, sum ikki er góður.

3

Orðtøkini 16:30 Orðtøkini

Tann, ið letur eyguni saman fyri at upphugsa svik, og tann, ið læsir saman varrarnar, hevur longu fullført hitt illa.

3

Orðtøkini 16:31 Orðtøkini

Grá hár eru vøkur krúna; hon er at finna á rættvísivegi.

3

Orðtøkini 16:32 Orðtøkini

Hin tolni er betri enn veldigur kappi; størri er at stýra sinni sínum enn at taka ein stað.

3

Orðtøkini 16:33 Orðtøkini

Í barminum verður luturin ristur, men hann fellur altíð, sum HARRIN vil.

3

Matteus 5:4 Matteus

Sæl eru tey, sum syrgja; tí tey skulu verða troystað.

3

Rómverjabrævið 8:18 Rómverjabrævið

Tí eg rokni líðingarnar í tíðini, sum nú er, einki at hava at týða móti dýrdini, ið skal verða opinberað á okkum.

3

Men líkst tykkum ikki á at tæna HARRANUM, so veljið í dag, hvørjum tit vilja tæna – gudunum, ið fedrar tykkara dýrkaðu hinumegin Ánna, ella gudum Amorita, í hvørja landi tit búgva! Men eg og hús mítt, vit skulu tæna HARRANUM!“

2

Esaias 43:5 Esaias

Óttast ikki! Eg eri við tær. Úr eystri lati Eg avkom títt koma, og úr vestri savni Eg teg.

2

Matteus 10:35 Matteus

Tí Eg eri komin at volda ósemju millum mann og faðir hansara, millum dóttur og móður hennara, millum sonarkonu og vermóður hennara.

2

Matteus 10:36 Matteus

Húsfólk mansins skal verða fíggindar hansara.

2

Matteus 10:37 Matteus

Tann, ið elskar faðir ella móður meir enn Meg, er Meg ikki verdur; tann, ið elskar son ella dóttur meir enn Meg, er Meg ikki verdur;

2

Rómverjabrævið 8:1 Rómverjabrævið

So er nú eingin fordøming fyri tey, sum í Kristi Jesusi eru.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:6 Seinna Tessalonikabrævið

Men tað boð geva vit tykkum, brøður, í navni Harra okkara Jesu Krists, at tit skulu halda tykkum burtur frá hvørjum bróður, sum livir óregluliga og ikki eftir lærdóminum, ið hann fekk frá okkum.

2

Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

2

Jákupsbrævið 4:11 Jákupsbrævið

Baktalið ikki hvør annan, brøður! Tann, ið baktalar bróður sín ella dømir bróður sín, baktalar lógina og dømir lógina. Og dømir tú lógina, so ert tú ikki gerari lógarinnar, men dómari hennara.

2

Jákupsbrævið 4:12 Jákupsbrævið

Ein er lóggevarin og dómarin, Hann, sum er mentur at frelsa og oyða; men tú, hvør ert tú, ið dømir næsta tín!

2