falskur trúarbrøður
112 versir um "falskur trúarbrøður"
Versir
Síða 2 av 3Matteus 24:32 Matteus
Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.
Matteus 24:33 Matteus
Soleiðis skulu eisini tit, táið tit síggja alt hetta, vita, at Hann er nær fyri durunum.
Matteus 24:34 Matteus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda ætt skal als ikki forganga, fyrrenn alt hetta hevur hent.
Matteus 24:35 Matteus
Himmal og jørð skulu forganga, men orð Míni skulu als ikki forganga.
Matteus 24:36 Matteus
Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.
Matteus 24:37 Matteus
Men eins og var á døgum Nóa, so skal eisini verða, táið Menniskjasonurin kemur.
Matteus 24:38 Matteus
Sum tey á døgunum fyri flóðina ótu og drukku, giftust og giftu, líka til tann dag Nóa fór inn í ørkina,
Matteus 24:39 Matteus
og tey vistu av ongum, fyrrenn flóðin kom og tók tey øll – so skal eisini vera, táið Menniskjasonurin kemur.
Matteus 24:40 Matteus
Tá skulu tveir vera úti á markini; annar verður tikin við, og annar verður latin eftir.
Matteus 24:41 Matteus
Tvær kvinnur skulu mala á kvørnini; onnur verður tikin við, og onnur verður latin eftir.
Matteus 24:42 Matteus
Vakið tí! Tit vita jú ikki, hvønn dag Harri tykkara kemur.
Matteus 24:43 Matteus
Men tað má vera tykkum greitt, at visti húsbóndin, í hvørji náttarvøku tjóvurin fór at koma, so vakti hann og læt ongan sleppa at bróta inn hjá sær.
Matteus 24:44 Matteus
Verið tí eisini tit til reiðar! Tí Menniskjasonurin kemur, tann tíma tit ikki hugsa.
Matteus 24:45 Matteus
Hvør er so hin trúgvi og skilagóði tænarin, ið húsbóndi hansara hevur sett yvir húsfólk Sítt, at geva teimum at eta í rættari tíð?
Matteus 24:46 Matteus
Sælur er tann tænari, ið Harri hansara, táið Hann kemur, finnur bera seg so at!
Matteus 24:47 Matteus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Hann skal seta hann yvir alt, ið Hann eigur.
Matteus 24:48 Matteus
Men sigur hin óndi tænarin so í hjarta sínum: „Harri mín drálar!“ –
Matteus 24:49 Matteus
og fer so at sláa samtænarar sínar og eta og drekka við drykkjumonnum,
Matteus 24:50 Matteus
so skal Harrin hjá hesum tænara koma, ein dag hann ikki væntar, og ein tíma hann ikki veit,
Matteus 24:51 Matteus
og høgga hann sundur og lata hann fáa lut saman við hyklarunum. Har skal vera grátur og tannagrísl.“
Markus 7:7 Markus
Og tey dýrka Meg til einkis, við tað at tey læra lærdómar, ið eru menniskjaboð.“
Markus 13:1 Markus
Táið Hann nú fór út úr templinum, segði ein av lærisveinum Hansara við Hann: „Meistari! Hygg, hetta eru steinar, og hetta eru bygningar!“
Markus 13:2 Markus
Jesus svaraði honum: „Sært tú hesar stóru bygningar! Ikki skal steinur verða eftir á steini, sum ikki skal brótast niður.“
Markus 13:3 Markus
Táið Hann so sat á Oljufjallinum, beint yvir av templinum, spurdu Pætur, Jákup, Jóhannes og Andrias Hann einsæri:
Markus 13:4 Markus
„Sig okkum: Nær fer hetta at henda, og hvat er tekinið, táið alt hetta fer at ganga út?“
Markus 13:5 Markus
Tá tók Jesus til orða og segði við teir: „Síggið til, at eingin villleiðir tykkum!
Markus 13:6 Markus
Mangir skulu koma í navni Mínum og siga: „Tað eri eg!“ Og teir skulu villleiða mong.
Markus 13:7 Markus
Men táið tit hoyra um hernaðir og frætta hernaðatíðindi, tá latið tykkum ikki ræða! Tí so má verða, men endin er ikki enn.
Markus 13:8 Markus
Tí tjóð skal reisast móti tjóð, og ríki móti ríki, og jarðskjálvti skal vera víða hvar; hungur skal vera, og ófriður. Hetta eru hinir fyrstu verkirnir.
Markus 13:9 Markus
Men ansið eftir tykkum sjálvum! Tey skulu geva tykkum upp til dómstólarnar, og tit skulu verða húðflongdir í sýnagogunum og førdir fyri landshøvdingar og kongar fyri Mína skuld, teimum til vitnisburð.
Markus 13:10 Markus
Og evangeliið má fyrst verða prædikað fyri øllum fólkasløgum.
Markus 13:11 Markus
Táið tey nú leiða tykkum fram og geva tykkum upp, stúrið tá ikki frammanundan fyri, hvat tit skulu tala! Tað, sum tykkum verður givið í somu stund, skulu tit tala; tað eru jú ikki tit, ið tala, men Heilagi Andin.
Markus 13:12 Markus
Bróðir skal geva upp bróður til deyða, og faðir barn sítt; og børn skulu reisa seg móti foreldrum og volda deyða teirra.
Markus 13:13 Markus
Tit skulu verða hataðir av øllum fyri navns Míns skuld; men tann, ið heldur út líka til endan, skal verða frelstur.
Markus 13:14 Markus
Men táið tit síggja viðurstygd oyðingarinnar standa, har hon ikki átti at staðið – tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! – skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini;
Markus 13:15 Markus
tann, ið á takinum er, má ikki fara niður aftur ella fara inn eftir nøkrum úr húsi sínum;
Markus 13:16 Markus
og tann, ið úti á markini er, má ikki venda aftur eftir klæðum sínum.
Markus 13:17 Markus
Men vei teimum, sum eru við barn og geva bróst á teimum døgum!
Markus 13:18 Markus
Biðið eftir, at tað skal ikki vera um veturin!
Markus 13:19 Markus
Tí á teimum døgum skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið higartil, frá tí skapningurin varð til, sum Gud skapti, og sum heldur ikki skal koma.
Markus 13:20 Markus
Stytti Harrin ikki teir dagar, varð einki hold frelst; men fyri hinna útvaldu skuld, sum Hann hevur útvalt, hevur Hann stytt teir dagar.
Markus 13:21 Markus
Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Hyggið, har!“ tá trúgvið tí ikki!
Markus 13:22 Markus
Tí lygikristar og lygiprofetar skulu standa fram og gera tekin og undur fyri at villleiða hini útvaldu – um tað var møguligt.
Markus 13:23 Markus
Men tit – varðið tykkum! Eg havi sagt tykkum alt frammanundan.
Markus 13:24 Markus
Á teimum døgum, eftir hesa trongd, skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt;
Markus 13:25 Markus
stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.
Markus 13:26 Markus
Tá skulu tey síggja Menniskjasonin koma í skýggjunum við miklum mátti og dýrd.
Markus 13:27 Markus
Hann skal senda út einglar Sínar og savna hini útvaldu Síni úr hinum fýra ættunum, úr enda jarðarinnar í enda himmalsins.
Markus 13:28 Markus
Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar, og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.
Markus 13:29 Markus
Soleiðis skulu tit eisini, táið tit síggja hetta henda, vita, at Hann er nær fyri durunum.