faðirs- og foreldralív

33 versir um "faðirs- og foreldralív"

Versir

Síða 1 av 1
Sálmarnir 103:13 Sálmarnir

Sum faðir ger miskunn móti børnum sínum, so ger HARRIN miskunn móti teimum, ið óttast Hann.

5
Orðtøkini 20:7 Orðtøkini

Hin rættvísi gongur ólastandi fram; lukkulig eru børn hansara eftir hann.

5
Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

5
Fyrsta Mósebók 18:19 Fyrsta Mósebók

Tí Eg havi útvalt hann, fyri at hann skal geva børnum sínum og húsi sínum eftir seg boð um at akta eftir vegi HARRANS og gera rætt og rættvísi, so HARRIN kann lata Ábraham fáa alt tað, ið Hann hevur lovað honum.“

3
Orðtøkini 4:1 Orðtøkini

Hoyrið, børn míni, táið ein faðir áminnir tykkum, lurtið eftir, so tit kunnu læra klókskap!

3
Orðtøkini 4:2 Orðtøkini

Tí góðan lærdóm gevi eg tykkum; sleppið ikki tí, ið eg læri tykkum!

3
Orðtøkini 4:3 Orðtøkini

Tí táið eg var sonur heima hjá faðir, táið eg var lítil og einasta barn móður,

3
Orðtøkini 4:4 Orðtøkini

lærdi hann meg og segði við meg: „Lat hjarta títt halda fast orðum mínum, varða boð míni, so skalt tú liva!

3
Orðtøkini 4:5 Orðtøkini

Keyp vísdóm, keyp vit, gloym ikki og vík ikki frá orðum muns míns!

3
Orðtøkini 4:6 Orðtøkini

Slepp ikki vísdóminum, so skal hann halda vakt yvir tær, elska hann, so skal hann vera vernd tín!

3
Orðtøkini 4:7 Orðtøkini

Upphav vísdóms er: Keyp vísdóm, ja, keyp vit fyri alt, ið tú eigur!

3
Orðtøkini 4:8 Orðtøkini

Set hann høgt, so skal hann seta teg høgt! Hann skal koma tær til heiður, táið tú fevnir hann.

3
Orðtøkini 4:9 Orðtøkini

Hann skal seta vakran krans á høvd títt, hann skal rætta tær fagra krúnu.“

3
Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

3
Kolossibrævið 3:21 Kolossibrævið

Tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, so tey missa mótið!

3
Sálmarnir 78:5 Sálmarnir

Hann hevur í Jákupi reist vitnisburð og givið lóg í Ísrael, sum Hann segði við fedrar okkara, at teir skuldu lata børn síni vita,

2
Sálmarnir 78:6 Sálmarnir

so at komandi ættarlið kundi kenna tað, og børn, ið fødd skuldu verða, kundu stíga fram og siga børnum sínum frá tí

2
Sálmarnir 78:7 Sálmarnir

og seta vón sína á Gud og ikki gloyma verk Guds, men halda boð Hansara,

2
Sálmarnir 78:8 Sálmarnir

og ikki bregða til fedrarnar, sum vóru ólýðin ætt, ið setti seg ímóti Gudi, ætt, ið ikki gjørdi hjarta sítt fast, men sum í anda sínum var Gudi ótrúgv.

2
Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

2
Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

2
Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

2
Orðtøkini 3:11 Orðtøkini

Sonur mín! Virð ikki lítið tykt HARRANS, og ver ikki ótolin, táið Hann revsar teg!

2
Orðtøkini 3:12 Orðtøkini

Tí HARRIN revsar tann, ið Hann elskar, Hann straffar sonin, ið er Honum kærur.

2
Orðtøkini 13:24 Orðtøkini

Tann, ið sparir koyrilin, hatar son sín, men tann, ið elskar hann, tyktar hann, meðan tíð er.

2
Orðtøkini 19:18 Orðtøkini

Tykta son tín, tí enn er vón – annars stílar tú eftir at volda deyða hansara!

2
Matteus 23:9 Matteus

Og tit skulu ongan á jørðini kalla faðir tykkara; tí ein er Faðir tykkara, Hann, sum er í Himli.

2
Lukas 15:20 Lukas

So reistist hann og kom til faðir sín. Men meðan hann enn var langt burtur, sá faðirin hann, og honum tykti hjartaliga synd í honum; hann fór rennandi og leyp um hálsin á honum og kysti hann.

2
Lukas 15:21 Lukas

Men sonurin segði við hann: „Faðir, eg havi syndað móti Himli og fyri tær! Eg eri ikki verdur longur at eita sonur tín.“

2
Lukas 15:22 Lukas

Tá segði faðirin við tænarar sínar: „Farið eftir hinum bestu klæðunum og latið hann í tey, og gevið honum ring á hondina og skógvar á føturnar!

2
Lukas 15:23 Lukas

Farið síðani eftir gøðingarkálvinum og drepið hann, og latið okkum eta og vera glað!

2
Lukas 15:24 Lukas

Tí hesin sonur mín var deyður og er vorðin livandi aftur, hann var mistur og er funnin.“ Tey byrjaðu nú at vera glað.

2
Triðja Jóhannesarbrævið 1:4 Triðja Jóhannesarbrævið

Størri gleði havi eg ikki enn tað, at eg hoyri, at børn míni liva í sannleikanum.

2