evolusjón
67 versir um "evolusjón"
Versir
Síða 1 av 2Jóhannes 1:3 Jóhannes
Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.
Fyrsta Mósebók 2:7 Fyrsta Mósebók
Gud HARRIN myndaði menniskjað úr moldini í jørðini og blásti lívsanda í nøs hansara, so at menniskjað varð livandi sál.
Fyrsta Mósebók 1:1 Fyrsta Mósebók
Í upphavi skapti Gud himmal og jørð.
Esaias 44:24 Esaias
So sigur HARRIN, frelsari tín, Hann, sum longu í móðurlívi skapti teg: Eg eri HARRIN, sum ger alt, sum einsamallur tandi út himmalin og breiddi út jørðina – hvør hjálpti Mær! –
Esaias 44:25 Esaias
sum ger til einkis tekin lygnaranna og ger spámenninar til dárar, sum rekur hinar vísu aftur og ger vísdóm teirra til dárskap,
Kolossibrævið 2:8 Kolossibrævið
Síggið til, at eingin er, sum ger tykkum til rán við vísdómi heimsins og fáfongdarvillu, eftir arvalæru manna, eftir barnalærdómi heimsins og ikki eftir Kristusi!
Orðtøkini 21:30 Orðtøkini
Móti HARRANUM er vísdómur einki, vit einki og ráð einki.
Prædikarin 8:17 Prædikarin
tá dugdi eg at síggja, at so er við øllum verki Guds, at menniskjað er ikki ment at fata tað, ið undir sólini hendir; tí hvussu nógv menniskjað so pøsir seg við at granska tað út, er hann ikki mentur at fata tað kortini, og um so hin vísi hugsar, at víst skal hann skilja tað, er hann ikki mentur at fata tað kortini.
Jóhannes 1:1 Jóhannes
Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.
Jóhannes 1:2 Jóhannes
Hann var í upphavi hjá Gudi.
Jóhannes 1:4 Jóhannes
Í Honum var lív, og lívið var ljós menniskjanna.
Jóhannes 1:5 Jóhannes
Ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið skilti tað ikki.
Jóhannes 1:6 Jóhannes
Maður kom, sendur frá Gudi; navn hansara var Jóhannes.
Jóhannes 1:7 Jóhannes
Hann kom til vitnisburð, at hann skuldi vitna um ljósið, so øll skuldu koma til trúgv við honum.
Jóhannes 1:8 Jóhannes
Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið.
Jóhannes 1:9 Jóhannes
Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.
Jóhannes 1:10 Jóhannes
Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.
Jóhannes 1:11 Jóhannes
Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.
Jóhannes 1:12 Jóhannes
Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;
Jóhannes 1:13 Jóhannes
tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.
Jóhannes 1:14 Jóhannes
Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.
Jóhannes 1:15 Jóhannes
Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““
Jóhannes 1:16 Jóhannes
Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.
Jóhannes 1:17 Jóhannes
Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.
Jóhannes 1:18 Jóhannes
Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.
Jóhannes 1:19 Jóhannes
Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.
Jóhannes 1:20 Jóhannes
Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“
Jóhannes 1:21 Jóhannes
Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“
Jóhannes 1:22 Jóhannes
Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“
Jóhannes 1:23 Jóhannes
Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“
Jóhannes 1:24 Jóhannes
Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.
Jóhannes 1:25 Jóhannes
Teir spurdu hann nú: „Hví doypir tú tá, táið tú ikki ert Kristus, ei heldur Elias, ei heldur profeturin?“
Jóhannes 1:26 Jóhannes
Jóhannes svaraði teimum: „Eg doypi í vatni; mitt ímillum tykkara stendur tann, sum tit kenna ikki,
Jóhannes 1:27 Jóhannes
Hann, sum kemur eftir meg, og sum eg ikki eri verdigur at loysa skóreimina hjá.“
Jóhannes 1:28 Jóhannes
Hetta hendi í Betania hinumegin Jordan, har sum Jóhannes doypti.
Jóhannes 1:29 Jóhannes
Dagin eftir sá hann Jesus koma til sín og segði: „Hygg lamb Guds, sum tekur burt synd heimsins!
Jóhannes 1:30 Jóhannes
Hesin er tann, sum eg segði um: „Eftir meg kemur maður, sum er komin undan mær; tí Hann var, áðrenn eg.“
Jóhannes 1:31 Jóhannes
Eg kendi Hann ikki; men fyri at Hann skuldi verða Ísrael opinberaður, eri eg komin og doypi í vatni.“
Jóhannes 1:32 Jóhannes
Og Jóhannes vitnaði og segði: „Eg havi sæð Andan dala niður av Himli sum dúvu, og Hann varð verandi yvir Honum.
Jóhannes 1:33 Jóhannes
Eg kendi Hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa í vatni, segði við meg: „Tann, sum tú sært Andan dala niður yvir og verða verandi yvir, er tann, sum doypir í Heilaga Andanum.“
Jóhannes 1:34 Jóhannes
Og eg havi sæð tað, og eg havi vitnað, at hesin er Sonur Guds.“
Jóhannes 1:35 Jóhannes
Dagin eftir stóð Jóhannes aftur har, og tveir lærisveinar hansara.
Jóhannes 1:36 Jóhannes
Hann hugdi á Jesus, sum kom gangandi, og segði: „Hygg lamb Guds!“
Jóhannes 1:37 Jóhannes
Lærisveinarnir báðir hoyrdu orð hansara, og teir fóru aftan á Jesusi.
Jóhannes 1:38 Jóhannes
Tá vendi Jesus Sær á; og táið Hann sá teir koma aftan á Sær, segði Hann við teir:
Jóhannes 1:39 Jóhannes
„Hvat vilja tit?“ Teir svaraðu Honum: „Rabbi“ (sum útlagt er: Meistari), „hvar hevur Tú tilhald?“
Jóhannes 1:40 Jóhannes
Hann segði við teir: „Komið og síggið!“ Teir komu tá og sóu, hvar Hann hevði tilhald, og teir vórðu hjá Honum tann dagin; tað var um tíggjunda tíman.
Jóhannes 1:41 Jóhannes
Annar av teimum báðum, ið hoyrdu tað, sum Jóhannes segði, og fóru aftan á Jesusi, var Andrias, bróðir Símun Pætur.
Jóhannes 1:42 Jóhannes
Hann hitti fyrst bróður sín, Símun, og segði við hann: „Vit hava funnið Messias“ (tað er útlagt: Kristus).
Jóhannes 1:43 Jóhannes
Og hann fór til Jesus við honum. Jesus hugdi upp á hann og segði: „Tú ert Símun, sonur Jóhannes; tú skalt eita Kefas“ (tað er útlagt: Petrus).