Enok
54 versir um "Enok"
Versir
Síða 1 av 2Hebrearabrævið 11:5 Hebrearabrævið
Við trúgv varð Enok tikin burtur, so hann skuldi ikki síggja deyðan; og hann var ikki at finna, tí Gud hevði tikið hann burtur. Áðrenn hann varð tikin burtur, hevði hann jú fingið tann vitnisburð, at hann hevði verið Gudi tokkaligur.
Fyrsta Mósebók 5:22 Fyrsta Mósebók
Eftir at Enok hevði fingið Metúsalem, livdi hann við Gudi í 300 ár; og hann fekk synir og døtur.
Judasarbrævið 1:14 Judasarbrævið
Um hesi var tað eisini, Enok, sjeyndi maður frá Ádami, profeteraði og segði: „Harrin kemur við hinum mongu túsund heilagu Sínum
Hebrearabrævið 11:1 Hebrearabrævið
Trúgv er full vissa um tað, sum vónað verður, sannføring um tað, sum ikki sæst.
Hebrearabrævið 11:2 Hebrearabrævið
Fyri hana var tað jú, hini gomlu fingu góðan vitnisburð.
Hebrearabrævið 11:3 Hebrearabrævið
Við trúgv fata vit, at heimurin er skaptur við orði Guds, so tað ikki er av hinum sjónliga, tað, sum sæst, er vorðið til.
Hebrearabrævið 11:4 Hebrearabrævið
Við trúgv ofraði Ábel Gudi betri offur enn Káin, og við henni fekk hann tann vitnisburð, at hann var rættvísur – táið Gud vitnaði um gávur hansara; við henni talar hann enn, tóat hann er deyður.
Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið
Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.
Hebrearabrævið 11:7 Hebrearabrævið
Við trúgv var tað, Nóa, ávaraður av Gudi um tað, sum ikki sást enn, í heilagum ótta smíðaði ørk, húsi sínum til frelsu; við henni dómfeldi hann heimin og varð arvingi trúarrættvísinnar.
Hebrearabrævið 11:8 Hebrearabrævið
Við trúgv var Ábraham lýðin, táið hann varð kallaður, so hann fór út til staðið, hann skuldi fáa í arv; hann fór avstað, tóat hann visti ikki, hvar hann kom.
Hebrearabrævið 11:9 Hebrearabrævið
Við trúgv varð hann útlendingur í landi lyftisins, eins og í fremmandum landi, og búði í tjøldum við Ísaki og Jákupi, samarvingum hins sama lyftis.
Hebrearabrævið 11:10 Hebrearabrævið
Tí hann væntaði staðin, ið hevur fastan grundvøll, og hvørs byggimeistari og skapari er Gud.
Hebrearabrævið 11:11 Hebrearabrævið
Við trúgv fekk eisini Sára kraft at grunda ætt, tóat hon var farin um tann aldur; tí hon roknaði Hann trúfastan, sum hevði lovað tað.
Hebrearabrævið 11:12 Hebrearabrævið
Tí fekk eisini ein, ið útlivaður var, avkom, sum stjørnur himmalsins í mongd og sum sandin við sjóvarstrond, ið óteljandi er.
Hebrearabrævið 11:13 Hebrearabrævið
Í trúgv doyðu øll hesi, uttan at hava fingið tað, sum lovað var; men tey sóu tað langt burtur og heilsaðu tí og játtaðu, at tey vóru fremmand og útlendingar á jørðini.
Hebrearabrævið 11:14 Hebrearabrævið
– Tey, sum siga so, vísa jú harvið, at tey leita eftir fedralandi.
Hebrearabrævið 11:15 Hebrearabrævið
Og høvdu tey meint við landið, sum tey vóru komin úr, hevði jú borið teimum til at farið aftur hagar.
Hebrearabrævið 11:16 Hebrearabrævið
Men nú tráa tey eftir einum betri, tað er himmalskum; tí skammast Gud ikki við tey, at kallast Gud teirra; Hann hevur jú gjørt teimum stað til reiðar.
Hebrearabrævið 11:17 Hebrearabrævið
Við trúgv ofraði Ábraham Ísak, táið hann varð royndur, ja, hin einborna sín ofraði hann, ið lyftini hevði fingið,
Hebrearabrævið 11:18 Hebrearabrævið
og sum sagt varð við: „Í Ísaki skal avkom fáa navn eftir tær.“
Hebrearabrævið 11:19 Hebrearabrævið
Tí hann hevði í huga, at Gud var mentur enntá at reisa upp frá hinum deyðu – og haðani fekk hann hann jú eisini aftur – í líknilsi talað.
Hebrearabrævið 11:20 Hebrearabrævið
Við trúgv signaði Ísakur Jákup og Esau, við hinum komandi fyri eyga.
Hebrearabrævið 11:21 Hebrearabrævið
Við trúgv signaði Jákup, táið hann doyði, báðar synir Jósef, og tilbað lútandi yvir stav sín.
Hebrearabrævið 11:22 Hebrearabrævið
Við trúgv talaði Jósef, táið hann lá at doyggja, um burturferð sona Ísraels og gav boð um bein síni.
Hebrearabrævið 11:23 Hebrearabrævið
Við trúgv varð Móses, táið hann var føddur, í tríggjar mánaðir fjaldur av foreldrum sínum; tí tey sóu, at barnið var vakurt, og tey ræddust ikki boð kongsins.
Hebrearabrævið 11:24 Hebrearabrævið
Við trúgv noktaði Móses, táið hann var tilkomin, at kallast dóttursonur Farao.
Hebrearabrævið 11:25 Hebrearabrævið
Hann valdi fyrr at líða ilt við fólki Guds enn at hava stutta njóting av synd.
Hebrearabrævið 11:26 Hebrearabrævið
Hann roknaði vanæru Kristusar at vera størri ríkidømi enn skattir Egyptalands – tí hann hugdi fram móti lønini.
Hebrearabrævið 11:27 Hebrearabrævið
Við trúgv fór hann úr Egyptalandi og ræddist ikki vreiði kongsins; tí hann helt á, sum hann hevði sæð hin ósjónliga.
Hebrearabrævið 11:28 Hebrearabrævið
Við trúgv helt hann páskir og smurdi blóðið á, fyri at oyðari hinna frumbornu skuldi ikki nema teir.
Hebrearabrævið 11:29 Hebrearabrævið
Við trúgv fóru tey gjøgnum Reyðahav sum eftir turrum landi – men Egyptar druknaðu, táið teir buðu til.
Hebrearabrævið 11:30 Hebrearabrævið
Við trúgv fullu múrar Jerikos, táið teir sjey dagar høvdu gingið rundan um teir.
Hebrearabrævið 11:31 Hebrearabrævið
Við trúgv slapp skøkjan Rahab frá at ganga til grundar saman við hinum vantrúgvandi; tí hon tók við friði móti njósnarunum.
Hebrearabrævið 11:32 Hebrearabrævið
– Tó, hví skal eg tala meir! Tíðin hevði jú ikki rokkið til, um eg skuldi sagt frá Gideon, Barak, Samson, Jefta, Dávid, Sámuel og profetunum,
Hebrearabrævið 11:33 Hebrearabrævið
sum við trúgv vunnu sigur á kongaríkjum, útintu rættvísi, fingu lyfti uppfylt, tiptu munn leyva,
Hebrearabrævið 11:34 Hebrearabrævið
sløktu eldsbál, sluppu undan svørðsegg, fingu styrki eftir veikleika, vórðu veldig í bardaga, fingu fíggindaherar at víkja.
Hebrearabrævið 11:35 Hebrearabrævið
Kvinnur fingu hinar deyðu sínar aftur við uppreisn. Onnur vórðu løgd á pínubonk og tóku ikki við útloysing – fyri at tey kundu fáa lut í betri uppreisn.
Hebrearabrævið 11:36 Hebrearabrævið
Onnur máttu tola spott og húðfleinging, ja, bond og fangahús;
Hebrearabrævið 11:37 Hebrearabrævið
tey vórðu steinað, sagað sundur, freistað, dripin við svørði; tey gingu um í seyðaskinnum og geitaskinnum; tey liðu neyð, trongd, ringa viðferð
Hebrearabrævið 11:38 Hebrearabrævið
– heimurin var tey ikki verdur – tey flakkaðu um í oyðimørkum og fjøllum, í hellum og skorum jarðarinnar.
Hebrearabrævið 11:39 Hebrearabrævið
Og øll hesi – tóat tey høvdu vitnisburð fyri trúgv sína – fingu tó ikki tað, sum lovað var.
Hebrearabrævið 11:40 Hebrearabrævið
Tí Gud hevði frammanundan ætlað okkum nakað betri, so tey skuldu ikki fullkomast uttan okkum.
Fyrsta Mósebók 4:17 Fyrsta Mósebók
Káin helt seg til konu sína, og hon varð við barn og átti Hanok. Hann bygdi bý og kallaði hann Hanok eftir syni sínum.
Fyrsta Mósebók 5:18 Fyrsta Mósebók
Táið Jered var 162 ár, fekk hann sonin Enok.
Fyrsta Mósebók 5:19 Fyrsta Mósebók
Eftir at Jered hevði fingið Enok, livdi hann 800 ár; og hann fekk synir og døtur.
Fyrsta Mósebók 5:20 Fyrsta Mósebók
Tíðin ið Jered livdi, var soleiðis 962 ár; so doyði hann.
Fyrsta Mósebók 5:21 Fyrsta Mósebók
Táið Enok var 65 ár, fekk hann sonin Metúsalem.
Fyrsta Mósebók 5:23 Fyrsta Mósebók
Tíðin ið Enok livdi, var soleiðis 365 ár.
Fyrsta Mósebók 5:24 Fyrsta Mósebók
– Enok livdi við Gudi; og hann var ikki longur; tí Gud tók hann.
Judasarbrævið 1:15 Judasarbrævið
at halda dóm yvir øllum og straffa øll hini gudleysu fyri øll gudleysu verk teirra, sum tey gjørdu, og fyri øll hini hørðu orð, tey talaðu móti Honum, gudleysu syndarar teirra!“