endatíð

Markus 13:18 Markus

Biðið eftir, at tað skal ikki vera um veturin!

2

Markus 13:19 Markus

Tí á teimum døgum skal vera slík trongd, sum ikki hevur verið higartil, frá tí skapningurin varð til, sum Gud skapti, og sum heldur ikki skal koma.

2

Markus 13:20 Markus

Stytti Harrin ikki teir dagar, varð einki hold frelst; men fyri hinna útvaldu skuld, sum Hann hevur útvalt, hevur Hann stytt teir dagar.

2

Markus 13:21 Markus

Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Hyggið, har!“ tá trúgvið tí ikki!

2

Markus 13:22 Markus

Tí lygikristar og lygiprofetar skulu standa fram og gera tekin og undur fyri at villleiða hini útvaldu – um tað var møguligt.

2

Markus 13:23 Markus

Men tit – varðið tykkum! Eg havi sagt tykkum alt frammanundan.

2

Markus 13:24 Markus

Á teimum døgum, eftir hesa trongd, skal sólin myrkna, og mánin ikki geva skin sítt;

2

Markus 13:25 Markus

stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast.

2

Markus 13:26 Markus

Tá skulu tey síggja Menniskjasonin koma í skýggjunum við miklum mátti og dýrd.

2

Markus 13:27 Markus

Hann skal senda út einglar Sínar og savna hini útvaldu Síni úr hinum fýra ættunum, úr enda jarðarinnar í enda himmalsins.

2

Markus 13:28 Markus

Lærið líknilsi av fikutrænum! Táið greinar tess longu eru blotnaðar, og bløðini spretta, vita tit, at summarið er nær.

2

Markus 13:29 Markus

Soleiðis skulu tit eisini, táið tit síggja hetta henda, vita, at Hann er nær fyri durunum.

2

Markus 13:30 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Henda ætt skal als ikki forganga, fyrrenn alt hetta hevur hent.

2

Markus 13:31 Markus

Himmal og jørð skulu forganga, men orð Míni skulu als ikki forganga.

2

Markus 13:32 Markus

Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.

2

Markus 13:33 Markus

Síggið til, vakið og biðið! Tí tit vita ikki, nær tíðin er.

2

Markus 13:34 Markus

Eins og maður, ið fór burt í annað land, fór frá húsi sínum og setti tænarar sínar at standa fyri tí, hvønn til sítt, og segði við duravaktaran, at hann skuldi vakja

2

Markus 13:35 Markus

– so skulu tit vakja; tí tit vita ikki, nær Harri húsins kemur, um tað nú verður um kvøldið, á midnátt, um hanagal ella um morgunin –

2

Markus 13:36 Markus

so Hann ikki, táið Hann kemur óvart, skal finna tykkum sovandi.

2

Markus 13:37 Markus

Men tað, sum Eg sigi við tykkum, sigi Eg við øll: Vakið!“

2

Lukas 17:1 Lukas

Og Hann segði við lærisveinar Sínar: „Ómøguligt er annað, enn at tað, sum voldir fall, má koma, men vei tí, sum tað kemur við!

2

Lukas 17:2 Lukas

Tað var honum betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið, enn at hann skuldi vera einum av hesum smáu til ástoyt.

2

Lukas 17:3 Lukas

Varðið tykkum! Syndar bróðir tín, so hav at honum, og angrar hann, so fyrigev honum!

2

Lukas 17:4 Lukas

Og um hann so sjey ferðir um dagin syndar móti tær og sjey ferðir kemur aftur til tín og sigur: „Eg angri tað!“ – so skalt tú fyrigeva honum.“

2

Lukas 17:5 Lukas

Ápostlarnir søgdu við Harran: „Gev okkum meiri trúgv!“

2

Lukas 17:6 Lukas

Tá segði Harrin: „Høvdu tit trúgv sum sinnopskorn, so kundu tit sagt við hetta morberjatræ: „Rív teg upp við rót og planta teg í havið!“ – Og tað skuldi aktað tykkum.

2

Lukas 17:7 Lukas

Men hvør tykkara, sum hevur tænara, ið pløgir ella situr hjá kríatúrum, sigur við hann, táið hann kemur heim av markini: „Far alt fyri eitt og set teg til borðs!“

2

Lukas 17:8 Lukas

Man hann ikki heldur siga við hann: „Ger til tað, sum eg skal hava til nátturða, og gyrð teg og gakk mær til handa, meðan eg eti og drekki – so kanst tú eta og drekka!“

2

Lukas 17:9 Lukas

Man hann takka tænaranum fyri, at hann gjørdi tað, ið honum var álagt! Eg haldi ikki.

2

Lukas 17:10 Lukas

Soleiðis skulu eisini tit, táið tit hava gjørt alt, ið tykkum er álagt, siga: „Vit eru ónýtir tænarar; vit hava einki gjørt uttan tað, ið vit vóru skyldigir at gera.““

2

Lukas 17:11 Lukas

Á ferðini til Jerusalem lá leið Hansara mitt ímillum Samaria og Galilea.

2

Lukas 17:12 Lukas

Táið Hann nú fór inn í eina bygd, møttu Honum 10 spitalskir menn, sum stóðu langt burtur.

2

Lukas 17:13 Lukas

Teir róptu hart: „Jesus, meistari, miskunna okkum!“

2

Lukas 17:14 Lukas

Táið Hann sá teir, segði Hann við teir: „Farið og latið prestarnar sýna tykkum!“ Meðan teir nú vóru á veg, vórðu teir reinsaðir.

2

Lukas 17:15 Lukas

Og ein teirra kom aftur, táið hann sá, at hann var grøddur, og prísaði Gudi við harðari rødd;

2

Lukas 17:16 Lukas

hann fall á andlit sítt fyri fótum Hansara og takkaði Honum – og hesin var Samverji.

2

Lukas 17:17 Lukas

Tá svaraði Jesus: „Vórðu teir ikki tíggju reinsaðir! Hvar eru hinir níggju?

2

Lukas 17:18 Lukas

Fanst eingin, sum kom aftur at geva Gudi dýrd, uttan hesin fremmandi?“

2

Lukas 17:19 Lukas

Og Hann segði við hann: „Reis teg og far avstað – trúgv tín hevur frelst teg!“

2

Lukas 17:20 Lukas

Táið Hann av Farisearunum varð spurdur, nær ríki Guds fór at koma, svaraði Hann teimum: „Ríki Guds kemur ikki á tann hátt, at tað sæst við eygunum.

2

Lukas 17:21 Lukas

Heldur ikki fer at verða sagt: „Hygg, her er tað!“ ella: „Hygg, har er tað!“ Tí ríki Guds er innan í tykkum.“

2

Lukas 17:22 Lukas

Hann segði við lærisveinarnar: „Dagar skulu koma, táið tit skulu tráa eftir at síggja ein av døgum Menniskjasonarins, og tit skulu ikki fáa hann at síggja.

2

Lukas 17:23 Lukas

Og sagt fer at verða við tykkum: „Hygg, her er Hann!“ „Hygg, har er Hann!“ – Farið ikki, og leypið ikki eftir tí!

2

Lukas 17:24 Lukas

Tí eins og snarljósið, táið tað skyggir, lýsir líka úr øðrum enda himmalsins í hin, so skal Menniskjasonurin vera á degi Sínum.

2

Lukas 17:25 Lukas

Men fyrst má Hann líða nógv og verða vrakaður av hesi ætt.

2

Lukas 17:26 Lukas

Sum tað gekk á døgum Nóa, so skal eisini verða á døgum Menniskjasonarins:

2

Lukas 17:27 Lukas

Tey ótu og drukku, tey giftust og vórðu burturgift, líka til tann dag Nóa fór inn í ørkina, og flóðin kom og gjørdi enda á øllum.

2

Lukas 17:28 Lukas

Somuleiðis, sum tað gekk á døgum Lots: Tey ótu og drukku, tey keyptu og seldu, tey plantaðu og bygdu;

2

Lukas 17:29 Lukas

men tann dag Lot fór úr Sodoma, regnaði eldur og svávul niður av himli og gjørdi enda á teimum øllum

2

Lukas 17:30 Lukas

– so skal eisini vera, tann dag Menniskjasonurin opinberast.

2

Versir