Eldraborgarar

Jóhannes 3:9 Jóhannes

Nikodemus svaraði Honum: „Hvussu kann hetta verða?“

2

Jóhannes 3:10 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Tú ert lærari Ísraels og veitst ikki hetta!

2

Jóhannes 3:11 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Vit tala tað, ið vit vita, og vit vitna tað, ið vit hava sæð, og tit taka ikki ímóti vitnisburði okkara.

2

Jóhannes 3:12 Jóhannes

Trúgva tit ikki, táið Eg tali við tykkum um tað, ið hoyrir jørðini til, hvussu skulu tit tá trúgva, um Eg tali við tykkum um hitt himmalska!

2

Jóhannes 3:13 Jóhannes

Og tó er eingin farin upp til Himmals uttan Hann, sum er stigin niður av Himli, Menniskjasonurin, sum er í Himli.

2

Jóhannes 3:14 Jóhannes

Eins og Móses lyfti upp ormin í oyðimørkini, so skal Menniskjasonurin verða lyftur upp,

2

Jóhannes 3:15 Jóhannes

fyri at hvør tann, sum trýr, skal hava ævigt lív í Honum.

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 3:18 Jóhannes

Tann, ið trýr á Hann, verður ikki dømdur; tann, ið ikki trýr, er longu dømdur, tí hann hevur ikki trúð á navn einborna Sonar Guds.

2

Jóhannes 3:19 Jóhannes

Og hetta er dómurin, at ljósið er komið í heimin, men menniskjuni elskaðu myrkrið meir enn ljósið; tí verk teirra vóru ónd.

2

Jóhannes 3:20 Jóhannes

Hvør tann, ið ger ilt, hatar ljósið og kemur ikki til ljósið, fyri at verk hansara skulu ikki verða opinberað.

2

Jóhannes 3:21 Jóhannes

Men tann, ið ger sannleikan, kemur til ljósið, fyri at verk hansara kunnu verða opinberað – at tey eru gjørd í Gudi.“

2

Jóhannes 3:22 Jóhannes

Eftir hetta fóru Jesus og lærisveinar Hansara um Judealand, og Hann var har við teimum og doypti.

2

Jóhannes 3:23 Jóhannes

Men eisini Jóhannes doypti, í Enon, stutt frá Salim, tí har var nógv vatn; fólkið kom hagar og læt seg doypa.

2

Jóhannes 3:24 Jóhannes

Tí tá var Jóhannes enn ikki settur í fangahús.

2

Jóhannes 3:25 Jóhannes

Nú varð stríð millum lærisveinar Jóhannesar og ein Jøda um reinsan.

2

Jóhannes 3:26 Jóhannes

Og teir komu til Jóhannes og søgdu við hann: „Rabbi! Hann, sum var hjá tær hinumegin Jordan, Hann, sum tú gavst vitnisburð – nú doypir Hann, og øll koma til Hansara!“

2

Jóhannes 3:27 Jóhannes

Jóhannes svaraði: „Menniskjað kann einki fáa, uttan tað er givið tí av Himli.

2

Jóhannes 3:28 Jóhannes

Tit eru sjálvir vitni míni, at eg segði: „Eg eri ikki Kristus, men eg eri sendur út undan Honum.“

2

Jóhannes 3:29 Jóhannes

Tann, ið hevur brúðrina, er brúðgómurin; men vinur brúðgómsins, sum stendur og lurtar eftir Honum, gleðist stórliga við rødd brúðgómsins. Henda gleði mín er nú vorðin fullkomin.

2

Jóhannes 3:30 Jóhannes

Hann skal vaksa, og eg skal minka.

2

Jóhannes 3:31 Jóhannes

Hann, sum kemur omanífrá, er yvir øllum; hann, sum er av jørðini, er av jørðini og talar av jørðini; Hann, sum kemur av Himli, er yvir øllum.

2

Jóhannes 3:32 Jóhannes

Tað, ið Hann hevur sæð og hoyrt, vitnar Hann, og eingin tekur ímóti vitnisburði Hansara.

2

Jóhannes 3:33 Jóhannes

Tann, sum tekur ímóti vitnisburði Hansara, hevur staðfest, at Gud er sannorðaður.

2

Jóhannes 3:34 Jóhannes

Tí Hann, sum Gud hevur sent, talar orð Guds; Gud gevur ikki Andan eftir máli.

2

Jóhannes 3:35 Jóhannes

Faðirin elskar Sonin og hevur givið Honum alt í hond.

2

Jóhannes 3:36 Jóhannes

Tann, ið trýr á Sonin, hevur ævigt lív; men tann, ið ikki vil lýða Sonin, skal ikki síggja lívið; nei, vreiði Guds verður verandi yvir honum.“

2

Jóhannes 4:1 Jóhannes

Táið Harrin nú fekk at vita, at Fariseararnir høvdu frætt, at Jesus vann fleiri lærisveinar og doypti fleiri enn Jóhannes

2

Jóhannes 4:2 Jóhannes

– tó var tað ikki Jesus sjálvur, sum doypti, men lærisveinar Hansara –

2

Jóhannes 4:3 Jóhannes

tá fór Hann úr Judea og fór avstað aftur til Galilea.

2

Jóhannes 4:4 Jóhannes

Hann mátti tá fara gjøgnum Samaria.

2

Jóhannes 4:5 Jóhannes

So kom Hann til bý í Samaria, sum eitur Sikar, stutt frá jarðarstykkinum, ið Jákup gav Jósefi, syni sínum.

2

Jóhannes 4:6 Jóhannes

Har var brunnur Jákups. Jesus – sum var móður av ferðini – sat nú har við brunnin; tað var um sætta tíman.

2

Jóhannes 4:7 Jóhannes

Tá kom kvinna úr Samaria eftir vatni. Jesus segði við hana: „Gev Mær at drekka!“

2

Jóhannes 4:8 Jóhannes

Tí lærisveinar Hansara vóru farnir avstað inn í býin at keypa mat.

2

Jóhannes 4:9 Jóhannes

Tá segði hin samverska kvinnan við Hann: „Hvussu ber tað til, at Tú, sum ert Jødi, biður meg, samverska kvinnu, um nakað at drekka?“ – Tí Jødar koma ikki saman við Samverjar.

2

Jóhannes 4:10 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hevði tú kent gávu Guds, og visti tú, hvør Hann er, sum sigur við teg: „Gev Mær at drekka!“ – so hevði tú biðið Hann, og Hann hevði givið tær livandi vatn.“

2

Jóhannes 4:11 Jóhannes

Kvinnan segði við Hann: „Harri, Tú hevur jú einki at draga upp vatn við, og brunnurin er djúpur; hvaðani hevur Tú tá hitt livandi vatnið?

2

Jóhannes 4:12 Jóhannes

Manst Tú vera størri enn Jákup, faðir okkara, sum hevur givið okkum brunnin og sjálvur drukkið úr honum, hann og synir hansara og kríatúr hansara?“

2

Jóhannes 4:13 Jóhannes

Jesus svaraði henni: „Hvør tann, ið drekkur av hesum vatni, skal tysta aftur.

2

Jóhannes 4:14 Jóhannes

Men tann, ið drekkur av vatninum, ið Eg gevi honum, skal ikki tysta í allar ævir; nei, vatnið, ið Eg gevi honum, skal verða í honum kelda av vatni, sum springur upp til ævigt lív.“

2

Jóhannes 4:15 Jóhannes

Kvinnan segði við Hann: „Harri, gev mær hetta vatn, so eg tysti ikki og kann sleppa frá at koma higar eftir vatni!“

2

Jóhannes 4:16 Jóhannes

Hann segði við hana: „Far avstað og rópa mann tín og kom so higar!“

2

Jóhannes 4:17 Jóhannes

Kvinnan svaraði: „Eg havi ongan mann.“ Jesus segði við hana: „Væl mást tú siga: „Eg havi ongan mann“!

2

Jóhannes 4:18 Jóhannes

Tí tú hevur havt fimm menn, og hann, ið tú hevur nú, er ikki maður tín – har segði tú satt!“

2

Jóhannes 4:19 Jóhannes

Tá segði kvinnan við Hann: „Harri, eg síggi, at Tú ert profetur!

2

Jóhannes 4:20 Jóhannes

Fedrar okkara hava tilbiðið á hesum fjalli, og tit siga, at í Jerusalem er staðið, har tilbiðið eigur at verða.“

2

Jóhannes 4:21 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Trúgv Mær, kvinna, tann tíð kemur, táið tað hvørki skal vera á hesum fjalli ella í Jerusalem, tit tilbiðja Faðirin.

2

Jóhannes 4:22 Jóhannes

Tit tilbiðja tað, ið tit ikki kenna; vit tilbiðja tað, ið vit kenna; tí frelsan kemur frá Jødunum.

2

Versir