einsemi / burturdráttur

Orðtøkini 18:1 Orðtøkini

Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.

22

Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið

og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!

9

Fyrra Korintbrævið 12:14 Fyrra Korintbrævið

Likamið er jú heldur ikki ein limur, men nógvir.

6

Sálmarnir 34:17 Sálmarnir

Men ásjón HARRANS er ímóti teimum, sum gera ilt, til at strika út minnið um tey á jørðini.

5

Sálmarnir 34:18 Sálmarnir

Táið hini rættvísu rópa, hoyrir HARRIN og bjargar teimum úr allari neyð teirra.

5

Sálmarnir 34:19 Sálmarnir

HARRIN er teimum nær, sum hava sundurbrotið hjarta, Hann frelsir tey, sum hava sundursoraðan anda.

5

Sálmarnir 34:20 Sálmarnir

Mangar eru vanlukkur hins rættvísa, men HARRIN bjargar honum úr teimum øllum;

5

Fyrra Korintbrævið 15:33 Fyrra Korintbrævið

Villist ikki! Ringur felagsskapur spillir góðar siðir!

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:1 Seinna Timoteusarbrævið

Men hetta skalt tú vita, at á síðstu døgum skulu koma torførar tíðir.

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:2 Seinna Timoteusarbrævið

Tá skulu menniskjuni vera góð við seg sjálv, peningakær, geiparar, hugmóðig, spottarar, foreldrum ólýðin, ótakksom, vanheilag,

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:3 Seinna Timoteusarbrævið

kærleiksleys, óálítandi, baktalandi, ófráhaldandi, ómild, uttan kærleika til hitt góða,

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:4 Seinna Timoteusarbrævið

svikafull, hugsanarleys, uppblást, slík, sum elska lystir sínar meir, enn tey elska Gud;

4

Seinna Timoteusarbrævið 3:5 Seinna Timoteusarbrævið

tey skulu eitast at óttast Gud, men avnokta kraft gudsóttans. Frá slíkum skalt tú venda tær burtur.

4

Fyrsta Mósebók 2:18 Fyrsta Mósebók

Gud HARRIN segði nú: „Ikki er manninum gott at vera einsamallur; Eg skal gera honum eina hjálp, sum hóskar honum.“

3

Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.

3

Sálmarnir 37:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Ilskast ikki um hini óndu, øvunda ikki tey, sum gera órætt!

2

Sálmarnir 37:2 Sálmarnir

Tí brádliga verða tey skorin av, sum grasið; og sum grønar urtir følna tey.

2

Sálmarnir 37:3 Sálmarnir

Lít á HARRAN og ger tað, ið gott er, verð verandi í landinum og legg teg eftir trúskapi!

2

Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

2

Sálmarnir 37:5 Sálmarnir

Gev HARRANUM veg tín í hond, lít á Hann! Hann skal gera tað!

2

Sálmarnir 37:6 Sálmarnir

Hann skal lata rættvísi tína koma fram sum ljósið, rætt tín sum middagsljósið.

2

Sálmarnir 37:7 Sálmarnir

Ver stillur fyri HARRANUM og bíða eftir Honum! Ilskast ikki um tann, ið hevur eydnu á vegi sínum, um tann mann, ið upphugsar svikaráð!

2

Sálmarnir 37:8 Sálmarnir

Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!

2

Sálmarnir 37:9 Sálmarnir

Tí hini óndu verða týnd, men tey, ið bíða eftir HARRANUM, skulu arva landið.

2

Sálmarnir 37:10 Sálmarnir

Um lítla stund – so er hin gudleysi ikki til; hyggur tú, hagar hann var, so er hann burtur.

2

Sálmarnir 37:11 Sálmarnir

Men hini eyðmjúku skulu arva landið og gleðast í nógvum friði.

2

Sálmarnir 37:12 Sálmarnir

Hin gudleysi upphugsar ilt móti hinum rættvísa og bítur á kampi móti honum.

2

Sálmarnir 37:13 Sálmarnir

Men HARRIN, Hann lær at honum; tí Hann sær, at dagur hansara kemur.

2

Sálmarnir 37:14 Sálmarnir

Hinir gudleysu draga svørðið og spenna bogan at fella hin arma og fátæka, og gera av við tey, ið sannhjartað ferðast;

2

Sálmarnir 37:15 Sálmarnir

men svørðið kemur í teirra egna hjarta, og bogar teirra verða brotnir sundur.

2

Sálmarnir 37:16 Sálmarnir

Betri er tað sindrið, ið hin rættvísi hevur, enn ríkidømið hjá nógvum gudleysum;

2

Sálmarnir 37:17 Sálmarnir

tí armar hinna gudleysu verða brotnir, men HARRIN styðjar hini rættvísu.

2

Sálmarnir 37:18 Sálmarnir

HARRIN kennir dagar hinna ólastandi, og arvur teirra skal verða til ævigar tíðir;

2

Sálmarnir 37:19 Sálmarnir

tey verða ikki til skammar í óndum tíðum, tey verða mettað á hungursdøgum.

2

Sálmarnir 37:20 Sálmarnir

Tí hini gudleysu ganga til grundar; fíggindar HARRANS eru sum blómurnar, ið klæða vøllin so fagurt – tey hvørva, hvørva sum roykur.

2

Sálmarnir 37:21 Sálmarnir

Hin gudleysi lænir, og ber ikki aftur; men hin rættvísi ger miskunn og gevur;

2

Sálmarnir 37:22 Sálmarnir

tí tey, ið Hann signar, skulu arva landið, men tey, ið Hann bannar, verða avskorin.

2

Sálmarnir 37:23 Sálmarnir

HARRIN ger stig mansins føst, og Honum líkar leið hansara;

2

Sálmarnir 37:24 Sálmarnir

um hann so snávar, fellur hann ikki, tí HARRIN heldur í hond hansara.

2

Sálmarnir 37:25 Sálmarnir

Eg havi verið ungur og eri vorðin gamal; men ikki havi eg sæð hin rættvísa vinaleysan ella avkom hansara leita eftir breyði.

2

Sálmarnir 37:26 Sálmarnir

Allan dagin ger hann miskunn og lænir frá sær, og avkom hansara verður til signing.

2

Sálmarnir 37:27 Sálmarnir

Vend tær frá illum og ger gott, so verður tú búgvandi í allar ævir!

2

Sálmarnir 37:28 Sálmarnir

Tí HARRIN elskar rætt og svíkur ikki heilagu Síni; til ævigar tíðir verða tey hildin uppi; men avkom hinna gudleysu verður týnt.

2

Sálmarnir 37:29 Sálmarnir

Hini rættvísu arva landið og búgva í tí allar ævir.

2

Sálmarnir 37:30 Sálmarnir

Muður hins rættvísa talar vísdóm, tunga hansara sigur tað, ið beint er;

2

Sálmarnir 37:31 Sálmarnir

lóg Guds hansara er honum í hjarta, hann vinglar ikki á fótunum.

2

Sálmarnir 37:32 Sálmarnir

Hin gudleysi lúrir eftir hinum rættvísa og liggur honum eftir lívinum;

2

Sálmarnir 37:33 Sálmarnir

men HARRIN gevur hann ikki í hendur hansara og dómfellir hann ikki, táið hann verður dømdur.

2

Sálmarnir 37:34 Sálmarnir

Bíða eftir HARRANUM og halt teg á vegi Hansara! So skal Hann seta teg høgt, so tú arvar landið; tú skalt síggja, hvussu hini gudleysu verda týnd.

2

Sálmarnir 37:35 Sálmarnir

Eg sá gudleysan, ið stóð stinnur í megi síni; hann breiddi seg sum grønt træ, ið er væl rótfest;

2