dreymfongarar

52 versir um "dreymfongarar"

Versir

Síða 1 av 2
Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

3
Onnur Mósebók 20:5 Onnur Mósebók

tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg,

3
Onnur Mósebók 20:6 Onnur Mósebók

men sum í túsund lið ger miskunn móti teimum, ið elska Meg og halda boð Míni.

3
Onnur Mósebók 23:24 Onnur Mósebók

Tú mást ikki tilbiðja ella dýrka gudar teirra ella fylgja siðum teirra; nei, tú skalt ríva niður avgudamyndir teirra og bróta sundur minnissteinar teirra.

3
Fimta Mósebók 4:15 Fimta Mósebók

Ansið tykkum tí nú væl, so satt sum tit hava lív tykkara kært – tí tit sóu ikki Hann, ið talaði, tann dag ið HARRIN talaði við tykkum á Horeb mitt út úr eldinum –

3
Fimta Mósebók 4:16 Fimta Mósebók

so tit gera ikki slíka synd, at tit evna tykkum til nakra útskorna mynd, avgudamynd av nøkrum slagi, sum líkist manni ella kvinnu

3
Fimta Mósebók 4:17 Fimta Mósebók

ella onkrum fýrføttum dýri á jørðini, onkrum fugli við veingjum, sum undir himli flýgur,

3
Fimta Mósebók 4:18 Fimta Mósebók

onkrum dýri, ið á jørðini skríður, ella onkrum fiski í vatninum undir jørðini!

3
Fimta Mósebók 4:19 Fimta Mósebók

Táið tú lyftir eygum tínum móti himli og sært sólina, mánan og stjørnurnar, allan her himmalsins, varða teg tá, at tú letur teg ikki dára, so tú tilbiður og dýrkar tey – tey, ið HARRIN Gud tín hevur givið øllum tjóðum undir øllum himlinum!

3
Fimta Mósebók 4:20 Fimta Mósebók

Men tykkum hevur HARRIN tikið og leitt út úr jarnovninum, av Egyptalandi, fyri at tit skuldu vera ognartjóð Hansara – sum tit nú eru.

3
Fimta Mósebók 4:21 Fimta Mósebók

Men HARRIN varð vreiður við meg fyri tykkara skuld og svór, at eg skuldi ikki sleppa at fara um Jordan og ikki koma inn í hitt góða land, sum HARRIN Gud tín gevur tær at eiga.

3
Fimta Mósebók 4:22 Fimta Mósebók

Tí eg má doyggja her í hesum landi, eg komi ikki um Jordan; men tit skulu fara yvir um og taka hetta góða land í ogn.

3
Fimta Mósebók 4:23 Fimta Mósebók

Varðið tykkum tí, so tit gloyma ikki sáttmála HARRANS Guds tykkara, sum Hann hevur gjørt við tykkum, og gera tykkum skurðmynd av onkrum slagi! Tí tað hevur HARRIN Gud tín forboðið tær!

3
Fimta Mósebók 4:24 Fimta Mósebók

HARRIN Gud tín er oyðandi eldur, álvarsamur Gud.

3
Fyrra Korintbrævið 10:18 Fyrra Korintbrævið

Hyggið Ísrael eftir holdinum! – Hava teir, sum eta ofrini, ikki samfelag við altarið!

3
Fyrra Korintbrævið 10:19 Fyrra Korintbrævið

Hvat sigi eg tá? – At avgudaoffurkjøt er nakað! Ella at avgudur er nakað!

3
Fyrra Korintbrævið 10:20 Fyrra Korintbrævið

Nei! Tað, sum heidningarnir ofra, ofra teir til illar andar og ikki til Gud; og eg vil ikki, at tit skulu hava samfelag við hinar illu andar.

3
Fyrra Korintbrævið 10:21 Fyrra Korintbrævið

Tit kunnu ikki drekka kalik Harrans og kalik ilra anda; tit kunnu ikki hava part í borði Harrans og í borði ilra anda.

3
Fyrra Korintbrævið 10:22 Fyrra Korintbrævið

Ella skulu vit vekja vreiði Harrans! Eru vit sterkari enn Hann!

3
Fjórða Mósebók 33:52 Fjórða Mósebók

skulu tit reka burtur fyri tykkum øll, sum í landinum búgva og forkoma øllum myndasteinum, sum tey hava; og tit skulu forkoma øllum stoyptu myndum teirra og leggja allar offurheyggjar teirra í oyði.

2
Fimta Mósebók 32:16 Fimta Mósebók

Tey vaktu vreiði Hansara við fremmandum gudum; við viðurstyggiligum avgudum eggjaðu tey Hann til vreiði.

2
Fimta Mósebók 32:17 Fimta Mósebók

Tey ofraðu til illar andar, sum ikki eru Gud, til gudar, ið tey ikki kendu, til nýggjar, sum nýliga vóru uppkomnir, og sum fedrar tykkara ikki óttaðust.

2
Fimta Mósebók 32:18 Fimta Mósebók

Klettin, upphav títt, Hann legði tú einki í; tú gloymdi Gud, sum hevði givið tær lívið!

2
Fimta Mósebók 32:19 Fimta Mósebók

Táið HARRIN sá hetta, vrakaði Hann tey; tí Hann varð vreiður við synir og døtur Sínar.

2
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2
Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2
Ápostlasøgan 2:17 Ápostlasøgan

„So skal verða á síðstu døgum“ – sigur Gud – „at Eg skal úthella av Anda Mínum yvir alt hold; synir og døtur tykkara skulu profetera, hini ungu hjá tykkum skulu síggja sjónir, og hini gomlu hjá tykkum skulu hava dreymar.

2
Seinna Korintbrævið 6:14 Seinna Korintbrævið

Farið ikki undir ójavnt ok saman við vantrúgvandi! Hvønn felagsskap hevur rættvísi við lógloysi, og hvat samfelag hevur ljós við myrkur!

2
Jákupsbrævið 2:14 Jákupsbrævið

Hvat hjálpir tað, brøður mínir, um ein sigur, hann hevur trúgv, táið hann hevur ikki verk! Man trúgvin fáa frelst hann!

2
Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið

– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,

2
Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið

hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!

2
Jákupsbrævið 4:4 Jákupsbrævið

Tit ótrúgvu! Vita tit ikki, at vinskapur við heimin er fíggindskapur móti Gudi? Tann, ið vil vera vinur heimsins, verður tí fíggindi Guds.

2
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Trúgvið ikki einum og hvørjum anda, nei, roynið andarnar, um teir eru frá Gudi! Tí mangir lygiprofetar eru farnir út í heimin.

2
Opinberingin 11:1 Opinberingin

Mær varð givið rør, líkt stavi, og sagt varð: „Reis teg og mál tempul Guds og altarið og tey, sum har tilbiðja!

2
Opinberingin 11:2 Opinberingin

Men forgarðin uttan fyri templið, leyp hann um, mál hann ikki! Tí hann er givin fólkasløgunum, og tey skulu 42 mánaðir traðka niður hin heilaga stað.

2
Opinberingin 11:3 Opinberingin

Eg skal geva vitnum Mínum báðum, at teir skulu profetera í 1260 dagar, klæddir í sekk.

2
Opinberingin 11:4 Opinberingin

Teir eru hini bæði oljutrøini og hinir báðir ljósastakarnir, ið standa fyri Harra jarðarinnar.

2
Opinberingin 11:5 Opinberingin

Ætlar onkur at gera teimum skaða, gongur út eldur úr munni teirra og oyðir fíggindar teirra – ja, ætlar onkur at gera teimum skaða, skal hann verða dripin soleiðis.

2
Opinberingin 11:6 Opinberingin

Teir hava vald at lata himmalin aftur, so einki regn kemur niður, teir dagarnar teir profetera; og teir hava vald yvir vøtnunum, at umskapa tey til blóð, og at sláa jørðina við alskyns plágu, so ofta sum teir vilja.

2
Opinberingin 11:7 Opinberingin

Táið teir eru lidnir at bera fram vitnisburð sín, skal dýrið, sum stígur upp úr avgrundini, berjast við teir, sigra yvir teimum og drepa teir.

2
Opinberingin 11:8 Opinberingin

Lík teirra skulu liggja á gøtu hins stóra staðar, sum andaliga eitur Sodoma og Egyptaland – har eisini Harri teirra varð krossfestur.

2
Opinberingin 11:9 Opinberingin

Menniskju av øllum fólkum, ættum, tungumálum og tjóðum skulu hyggja at líkum teirra hálvanfjórða dag og ikki loyva, at lík teirra verða løgd í grøv.

2
Opinberingin 11:10 Opinberingin

Tey, sum á jørðini búgva, skulu gleðast yvir teimum og vera fegin, og tey skulu senda hvørt øðrum gávur; tí hesir báðir profetar vóru teimum plága, sum á jørðini búgva.“

2
Opinberingin 11:11 Opinberingin

Men táið hálvurfjórði dagur var gingin, kom lívsandi frá Gudi í teir, og teir reistust á føtur. Og stórur ótti fall á tey, sum sóu teir.

2
Opinberingin 11:12 Opinberingin

Og teir hoyrdu harða rødd av Himli, sum segði við teir: „Komið upp higar!“ Tá fóru teir í skýnum upp til Himmals – fyri eygum fígginda sína.

2
Opinberingin 11:13 Opinberingin

Í somu stund varð stórur jarðskjálvti, tíggjundaparturin av staðnum fall, og 7000 menniskju lótu lív í jarðskjálvtanum. Og ótti fall á hini, og tey góvu Gudi Himmalsins dýrd.

2
Opinberingin 11:14 Opinberingin

Annað vei er at enda – men triðja vei kemur skjótt!

2
Opinberingin 11:15 Opinberingin

Sjeyndi eingilin blásti í lúður; tá hoyrdust í Himli harðar røddir, ið søgdu: „Kongadømi heimsins er fallið Harra okkara og hinum salvaða Hansara í lut, og Hann skal vera kongur í aldur og allar ævir!“

2
Opinberingin 11:16 Opinberingin

Hinir 24 elstu, sum sita í hásætum sínum fyri ásjón Guds, fullu niður á andlit síni, tilbóðu Gud og søgdu:

2
Opinberingin 11:17 Opinberingin

„Vit takka Tær, Harri Gud, Tú Alvaldi, Tú, sum ert, og sum vart, at Tú hevur tikið stóra mátt Tín og ert vorðin kongur!

2