dreki

Esaias 27:1 Esaias

Tann dag skal HARRIN við svørði Sínum, hinum harða, stóra og sterka, heimsøkja Livjatan, hin kvika orm, Livjatan, ormin, ið ringist, og drepa ódýrið í sjónum.

3

Fimta Mósebók 32:33 Fimta Mósebók

Vín teirra er brennandi drekaeitur og øgiligt ormaeitur.

2

Sálmarnir 74:13 Sálmarnir

Tú vart tann, ið kleyv havið við veldi, Tú soraði høvd drekanna á vatninum.

2

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

2

Sálmarnir 148:7 Sálmarnir

Lovið HARRANUM av jørðini, tit havdýr og øll djúp,

2

Esaias 13:22 Esaias

Úlvar skulu ýla í borgunum, sjakalar í lystarhøllunum. – Skjótt kemur tíð tess, ikki skal leggjast aftrat døgunum.

2

Esaias 34:13 Esaias

Hallirnar har skulu ganga undir í tornum, borgirnar í tistlum og notum, og tað skal vera sjakalum bústaður og strutsum tilhald.

2

Esaias 43:20 Esaias

Hini villu dýr markarinnar, sjakalar og strutsar, skulu æra Meg, tí Eg gevi vatn í oyðimørkini, streymar í landinum, sum oyðið var, so fólk Mítt, útvaldu Míni, fáa drukkið.

2

Esaias 51:9 Esaias

Vakna, vakna, lat teg í styrki, tú armur HARRANS! Vakna, sum í gomlum døgum, sum í fornum tíðum! Var tað ikki tú, sum feldi Rahab og stakst havódýrið!

2

Nebukadnezar bábelskongur hevur etið okkum, hevur forkomið okkum, hevur sett okkum burt sum tómt ílat, hevur gloypt okkum sum dreki, hevur fylt búk sín við leskiliga mati mínum; hann hevur rikið okkum burt.

2

Ezekiel 29:3 Ezekiel

Tala og sig: So sigur Harrin HARRIN: Eg komi yvir teg, Farao egyptalandskongur, tú stóra sjóódjór, sum liggur mitt í streymum tínum, og sum sigur: „Streymurin er mín – eg havi sjálvur gjørt hann!“

2

Mika 1:8 Mika

Um hetta skal eg harmast og vena meg, ganga skóleysur og nakin; eg skal rópa av sorg sum sjakalarnir og vena meg sum strutsarnir.

2

Malakias 1:3 Malakias

men Esau hataði Eg og gjørdi fjøll hansara til oyðimørk og arv hansara sjakalunum úr oyðimørkini til bústað.

2

Opinberingin 12:1 Opinberingin

Stórt tekin sást í Himli: Kvinna, klædd í sólina, við mánanum undir fótunum og krúnu av tólv stjørnum á høvdinum.

2

Opinberingin 12:2 Opinberingin

Hon var við barn og rópti í barnsneyð og føðingarverkjum.

2

Opinberingin 12:3 Opinberingin

Annað tekin sást í Himli: Stórur, eldreyður dreki, sum hevði sjey høvd og tíggju horn og á høvdum sínum sjey krúnur.

2

Opinberingin 12:4 Opinberingin

Hali hansara dró triðingin av stjørnum himmalsins við sær og kastaði tær á jørðina. Og drekin stóð framman fyri kvinnuni, ið eiga skuldi, fyri at gloypa barni hennara, táið hon hevði átt tað.

2

Opinberingin 12:5 Opinberingin

Hon átti dreingjabarn, sum skal stýra øllum fólkasløgum við jarnstavi, og barn hennara varð rykt burtur til Gud og hásæti Hansara.

2

Opinberingin 12:6 Opinberingin

Og kvinnan flýddi út í oyðimørkina; har hevur hon stað, sum av Gudi er gjørt henni til reiðar, at hon har skuldi fáa føði sína 1260 dagar.

2

Opinberingin 12:7 Opinberingin

Bardagi varð í Himli: Mikael og einglar hansara tóku at berjast við drekan, og drekin og einglar hansara bardust.

2

Opinberingin 12:8 Opinberingin

Men teir vóru tað ikki mentir, og stað teirra var ikki longur at finna í Himli.

2

Opinberingin 12:9 Opinberingin

Hin stóri dreki varð kastaður niður, hin gamli ormur, sum kallast Djevulin og Satan, hann, ið villleiðir allan heimin; hann varð kastaður niður á jørðina, og einglar hansara vórðu kastaðir niður við honum.

2

Opinberingin 12:10 Opinberingin

Eg hoyrdi harða rødd í Himli siga: „Nú eru frelsan, mátturin og ríkið vorðin Guds okkara, og veldið hins salvaða Hansara! Tí klagari brøðra okkara er kastaður niður, hann, sum klagaði teir fyri Gudi okkara dag og nátt.

2

Opinberingin 12:11 Opinberingin

Teir hava sigrað hann við blóði lambsins og við orði vitnisburðar síns; teir elskaðu ikki lív sítt – líka til deyðan!

2

Opinberingin 12:12 Opinberingin

Fegnist tí, tit Himlar og tit, sum í teimum búgva! – Vei jørðini og havinum! Tí Djevulin er komin niður til tykkara – í stórari vreiði, tí hann veit, at tíðin, hann hevur, er so stutt!“

2

Opinberingin 12:13 Opinberingin

Táið drekin sá, at hann var kastaður niður á jørðina, legði hann eftir kvinnuni, sum hevði átt dreingjabarnið.

2

Opinberingin 12:14 Opinberingin

Men báðir veingir hinnar stóru arnar vórðu kvinnuni givnir, fyri at hon skuldi flúgva út í oyðimørkina til stað sítt, har hon fær føði sína tíð, tíðir og hálva tíð, burtur frá ásjón ormsins.

2

Opinberingin 12:15 Opinberingin

Tá spýði ormurin vatn úr munninum – eins og á – eftir kvinnuni, fyri at skola hana burtur við ánni.

2

Opinberingin 12:16 Opinberingin

Men jørðin kom kvinnuni til hjálpar; jørðin læt upp munnin og drakk ánna, sum drekin spýði úr munni sínum.

2

Opinberingin 12:17 Opinberingin

Drekin varð vreiður við kvinnuna og fór avstað at berjast við hini av avkomi hennara, tey, sum halda boð Guds og hava vitnisburð Jesusar.

2

Opinberingin 20:2 Opinberingin

Hann tók drekan, hin gamla ormin, sum er Djevulin og Satan, bant hann fyri 1000 ár

2

Versir