Downs syndrom
34 versir um "Downs syndrom"
Versir
Síða 1 av 1Lukas 18:16 Lukas
Men Jesus kallaði tey til Sín og segði: „Latið hini smáu børnini koma til Mín, og forðið teimum ikki! Tí ríki Guds hoyrir slíkum til.
Sálmarnir 139:17 Sálmarnir
– Sum hugsanir Tínar eru mær dýrabarar, Gud, sum tær telja nógv, samanlagdar!
Matteus 18:10 Matteus
Síggið til, at tit ongan av hesum smáu vanvirða! Tí Eg sigi tykkum, at einglar teirra í Himli síggja altíð andlit Faðirs Míns, sum í Himli er.
Jóhannes 9:1 Jóhannes
Táið Hann nú fór longur, sá Hann mann, ið var føddur blindur.
Jóhannes 9:2 Jóhannes
Lærisveinar Hansara spurdu Hann tá: „Rabbi, hvør hevur syndað, hesin ella foreldur hansara, síðani hann skuldi verða føddur blindur?“
Sálmarnir 139:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. HARRI, Tú rannsakar meg og kennir meg!
Sálmarnir 139:2 Sálmarnir
Tú veitst, nær eg siti, og nær eg standi; Tú skilir hugsan mína langan veg.
Sálmarnir 139:3 Sálmarnir
Tú hevur greiði á, hvar eg gangi ella liggi, og allar vegir mínar kennir Tú gjølla.
Sálmarnir 139:4 Sálmarnir
Tí áðrenn orðið er til á tungu míni – ja, tá veitst Tú tað til fulnar, HARRI!
Sálmarnir 139:5 Sálmarnir
Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hond Tína á meg.
Sálmarnir 139:6 Sálmarnir
At skilja hetta er mær ov undurfult; tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur.
Sálmarnir 139:7 Sálmarnir
Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!
Sálmarnir 139:8 Sálmarnir
Fari eg upp til Himmals, so ert Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum – ja, so ert Tú har;
Sálmarnir 139:9 Sálmarnir
taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins,
Sálmarnir 139:10 Sálmarnir
so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum.
Sálmarnir 139:11 Sálmarnir
Og sigi eg: „Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg skal verða nátt!“
Sálmarnir 139:12 Sálmarnir
so er heldur ikki myrkrið Tær myrkt, og náttin er bjørt sum dagurin, myrkrið er sum ljósið.
Sálmarnir 139:18 Sálmarnir
Um eg vildi talt tær – tær eru fleiri enn sandskornini; eg vakni, og eg eri hjá Tær enn!
Sálmarnir 139:19 Sálmarnir
Gud, hevði Tú viljað dripið hinar gudleysu! – Tit blóðmenn, víkið frá mær! –
Sálmarnir 139:20 Sálmarnir
teir, ið við svikaráðum í huga tala um Teg og nýta navn Títt til lygn, fíggindar Tínir!
Sálmarnir 139:21 Sálmarnir
Skuldi eg ikki hatað teir, ið hata Teg, HARRI! Skuldu teir ikki boðið mær ímóti, teir, ið reisa seg móti Tær!
Sálmarnir 139:22 Sálmarnir
– Við sterkasta hatri hati eg teir, teir eru fíggindar mínir við!
Sálmarnir 139:23 Sálmarnir
Rannsaka meg, Gud, og kenn hjarta mítt, royn meg og kenn hugsanir mínar!
Sálmarnir 139:24 Sálmarnir
Vita, um eg eri á vanlukkuleið, og leið meg hin æviga vegin!
Onnur Mósebók 4:11 Onnur Mósebók
Tá svaraði HARRIN honum: „Hvør hevur givið menniskjanum munn, og hvør ger stumman ella deyvan, síggjandi ella blindan! Man tað ikki vera Eg, HARRIN!
Fimta Mósebók 7:6 Fimta Mósebók
Tí tú ert eitt fólk, ið er HARRANUM Gudi tínum halgað; teg hevur HARRIN Gud tín útvalt at vera ognarfólk Sítt fram um øll fólk á jørðini.
Sálmarnir 139:13 Sálmarnir
Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.
Sálmarnir 139:14 Sálmarnir
Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.
Sálmarnir 139:15 Sálmarnir
Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.
Sálmarnir 139:16 Sálmarnir
Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.
Jóhannes 9:3 Jóhannes
Jesus svaraði: „Hvørki hann ella foreldur hansara hava syndað; nei, hetta varð so, fyri at verk Guds skulu verða opinberað á honum.
Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók
So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.
Efesusbrævið 2:10 Efesusbrævið
Tí vit eru smíð Hansara, skapt í Kristi Jesusi til góð verk, sum Gud frammanundan hevur lagt til reiðar, at vit skuldu liva í teimum.
Opinberingin 1:1 Opinberingin
Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,