dómsdagur

Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

5

Opinberingin 20:11 Opinberingin

Eg sá nú stórt, hvítt hásæti og Hann, sum í tí sat; fyri ásjón Hansara flýddu jørð og himmal, og stað var ikki funnið teimum.

4

Opinberingin 20:12 Opinberingin

Og eg sá hini deyðu, stór og smá, standa fyri hásætinum. Bøkur vórðu latnar upp; og onnur bók varð latin upp, tað var bók lívsins. Hini deyðu vórðu dømd eftir tí, sum skrivað var í bókunum, eftir verkum sínum.

4

Opinberingin 20:13 Opinberingin

Havið gav aftur hini deyðu, sum í tí vóru; og deyðin og deyðaríkið góvu aftur hini deyðu, sum í teimum vóru. Tey vórðu dømd, hvørt eftir verkum sínum.

4

Opinberingin 20:14 Opinberingin

Deyðin og deyðaríkið vórðu kastað í eldsjógvin; hetta er hin annar deyðin – eldsjógvurin.

4

Opinberingin 20:15 Opinberingin

Um onkur ikki fanst skrivaður í bók lívsins, varð hann kastaður í eldsjógvin.

4

Hebrearabrævið 9:27 Hebrearabrævið

Og eins og menniskjunum er lagað at doyggja eina ferð – og hareftir er dómur –

3

Matteus 24:36 Matteus

Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin – eingin uttan Faðirin.

2

Jóhannes 12:48 Jóhannes

Tann, ið vrakar Meg og tekur ikki við orðum Mínum, hevur tann, ið dømir hann; orðið, ið Eg havi talað, skal døma hann síðsta dag.

2

Rómverjabrævið 14:10 Rómverjabrævið

Men tú, hví dømir tú bróður tín? Ella tú, hví vanvirðir tú bróður tín? Vit skulu jú øll standa fyri dómstóli Guds.

2

Fyrra Korintbrævið 4:5 Fyrra Korintbrævið

Dømið tí einki fyri tíðina, áðrenn Harrin kemur, Hann, sum bæði skal leiða fram í ljós tað, sum fjalt er í myrkrinum, og opinbera ráð hjartnanna – og tá skal ein og hvør fáa rós sítt frá Gudi.

2

Seinna Korintbrævið 5:10 Seinna Korintbrævið

Vit skulu jú øll opinberast fyri dómstóli Kristusar, fyri at ein og hvør kann fáa aftur tað, sum gjørt er við likaminum – eftir tí, sum hann hevur gjørt – veri tað gott ella ilt.

2

Opinberingin 20:1 Opinberingin

Eg sá nú eingil koma niður av himli; hann hevði í hondini lykil avgrundarinnar og stóra leinkju.

2

Opinberingin 20:2 Opinberingin

Hann tók drekan, hin gamla ormin, sum er Djevulin og Satan, bant hann fyri 1000 ár

2

Opinberingin 20:3 Opinberingin

og kastaði hann í avgrundina og læsti og innsiglaði yvir honum, fyri at hann skuldi ikki longur villleiða tjóðirnar – fyrrenn hini 1000 árini vóru á enda; eftir tað skal hann verða loystur stutta tíð.

2

Opinberingin 20:4 Opinberingin

Eg sá hásæti, og teir settust í tey; og teimum varð givið vald at halda dóm. Eg sá sálir teirra, sum hálshøgd vóru fyri Jesu vitnisburðar og fyri orðs Guds skuld, og tey, sum ikki høvdu tilbiðið dýrið ella mynd tess og ikki høvdu tikið merkið á pannuna ella á hondina; tey vórðu livandi og gjørdust kongar við Kristusi 1000 ár.

2

Opinberingin 20:5 Opinberingin

– Hini av teimum deyðu vórðu ikki livandi, fyrrenn hini 1000 árini vóru á enda. – Hetta er fyrra uppreisnin.

2

Opinberingin 20:6 Opinberingin

Sælur og heilagur er tann, sum hevur lut í fyrru uppreisnini! Yvir teimum hevur hin annar deyðin einki vald; nei, tey skulu vera prestar Guds og Kristusar og vera kongar við Honum 1000 ár.

2

Opinberingin 20:7 Opinberingin

Táið hini 1000 árini eru á enda, skal Satan verða loystur úr fangahúsi sínum.

2

Opinberingin 20:8 Opinberingin

Og hann skal fara út at villleiða fólkasløgini, sum eru við hini fýra horn jarðarinnar – Gog og Magog – og savna tey til bardaga; tal teirra er sum sjóvarsandur.

2

Opinberingin 20:9 Opinberingin

Teir komu eftir jørðini, so víð sum hon var, og kringsettu tilhald hinna heilagra og hin elskaða stað. – Men eldur fall niður av himli og oyddi teir.

2

Opinberingin 20:10 Opinberingin

Og Djevulin, sum villleiddi tey, varð kastaður í sjógvin við eldi og svávuli – sum eisini dýrið og lygiprofeturin vóru í; tey skulu verða pínd dag og nátt í aldur og allar ævir.

2

Opinberingin 21:4 Opinberingin

Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“

2

Versir